Konjugation des Verbs aufwickeln
Das Konjugieren des Verbs aufwickeln erfolgt regelmäßig. Die Stammformen sind wickelt auf, wickelte auf und hat aufgewickelt. Als Hilfsverb von aufwickeln wird "haben" verwendet. Die Vorsilbe auf- von aufwickeln ist trennbar. Die Beugung erfolgt im Aktiv und die Darstellung als Hauptsatz. Zum besseren Verständnis stehen unzählige Beispiele für das Verb aufwickeln zur Verfügung. Zum Üben und Festigen gibt es außerdem kostenlose Arbeitsblätter für aufwickeln. Man kann nicht nur aufwickeln konjugieren, sondern alle deutschen Verben. Das Verb gehört zum Wortschatz des Zertifikats Deutsch bzw. zur Stufe C2. Kommentare ☆
C2 · regelmäßig · haben · trennbar
wickelt auf · wickelte auf · hat aufgewickelt
Keine umgangssprachliche e-Tilgung möglich
roll up, unwind, unwrap, wind up, coil, recoil, roll, spool, take up, wind, wrap, wrap up
/ˈaʊ̯fˌvɪkl̩n/ · /ˌvɪkəlt ˈaʊ̯f/ · /ˌvɪkəltə ˈaʊ̯f/ · /ˌaʊ̯fɡəˈvɪkl̩t/
einen flexiblen langen Gegenstand aufrollen; etwas Eingeschlossenes befreien, indem man eine aus Schichten bestehende Umhüllung entfernt; aufrollen, auswickeln, wickeln, zusammenrollen
(sich+A, Akk., auf+A)
» Das Seil muss aufgewickelt
werden. That rope has to be coiled.
Die einfach konjugierten Verbformen Präsens, Präteritum, Imperativ und Konjunktiv von aufwickeln
Präsens
| ich | wick(e)l(e)⁵ | auf |
| du | wickelst | auf |
| er | wickelt | auf |
| wir | wickeln | auf |
| ihr | wickelt | auf |
| sie | wickeln | auf |
Präteritum
| ich | wickelte | auf |
| du | wickeltest | auf |
| er | wickelte | auf |
| wir | wickelten | auf |
| ihr | wickeltet | auf |
| sie | wickelten | auf |
Konjunktiv I
| ich | wick(e)le | auf |
| du | wickelst | auf |
| er | wick(e)le | auf |
| wir | wickeln | auf |
| ihr | wickelt | auf |
| sie | wickeln | auf |
Konjunktiv II
| ich | wickelte | auf |
| du | wickeltest | auf |
| er | wickelte | auf |
| wir | wickelten | auf |
| ihr | wickeltet | auf |
| sie | wickelten | auf |
⁵ Umgangssprachlicher Gebrauch
Indikativ
Das Verb aufwickeln konjugiert im Indikativ Aktiv in den Zeitformen Gegenwart, Vergangenheit und Zukunft
Präsens
| ich | wick(e)l(e)⁵ | auf |
| du | wickelst | auf |
| er | wickelt | auf |
| wir | wickeln | auf |
| ihr | wickelt | auf |
| sie | wickeln | auf |
Präteritum
| ich | wickelte | auf |
| du | wickeltest | auf |
| er | wickelte | auf |
| wir | wickelten | auf |
| ihr | wickeltet | auf |
| sie | wickelten | auf |
Perfekt
| ich | habe | aufgewickelt |
| du | hast | aufgewickelt |
| er | hat | aufgewickelt |
| wir | haben | aufgewickelt |
| ihr | habt | aufgewickelt |
| sie | haben | aufgewickelt |
Plusquam.
| ich | hatte | aufgewickelt |
| du | hattest | aufgewickelt |
| er | hatte | aufgewickelt |
| wir | hatten | aufgewickelt |
| ihr | hattet | aufgewickelt |
| sie | hatten | aufgewickelt |
Futur I
| ich | werde | aufwickeln |
| du | wirst | aufwickeln |
| er | wird | aufwickeln |
| wir | werden | aufwickeln |
| ihr | werdet | aufwickeln |
| sie | werden | aufwickeln |
Futur II
| ich | werde | aufgewickelt | haben |
| du | wirst | aufgewickelt | haben |
| er | wird | aufgewickelt | haben |
| wir | werden | aufgewickelt | haben |
| ihr | werdet | aufgewickelt | haben |
| sie | werden | aufgewickelt | haben |
⁵ Umgangssprachlicher Gebrauch
Konjunktiv
Die Konjugation im Konjunktiv I und II bzw. in den Zeiten Präsens, Präteritum, Perfekt, Plusquamperfekt und Futur für das Verb aufwickeln
Konjunktiv I
| ich | wick(e)le | auf |
| du | wickelst | auf |
| er | wick(e)le | auf |
| wir | wickeln | auf |
| ihr | wickelt | auf |
| sie | wickeln | auf |
Konjunktiv II
| ich | wickelte | auf |
| du | wickeltest | auf |
| er | wickelte | auf |
| wir | wickelten | auf |
| ihr | wickeltet | auf |
| sie | wickelten | auf |
Konj. Perfekt
| ich | habe | aufgewickelt |
| du | habest | aufgewickelt |
| er | habe | aufgewickelt |
| wir | haben | aufgewickelt |
| ihr | habet | aufgewickelt |
| sie | haben | aufgewickelt |
Konj. Plusquam.
| ich | hätte | aufgewickelt |
| du | hättest | aufgewickelt |
| er | hätte | aufgewickelt |
| wir | hätten | aufgewickelt |
| ihr | hättet | aufgewickelt |
| sie | hätten | aufgewickelt |
Konjunktiv II (würde)
Ersatzformen des Konjunktiv II konjugiert mit würde als finites Verb
Imperativ
Die Konjugationsformen im Imperativ Aktiv Präsens für das Verb aufwickeln
⁵ Umgangssprachlicher Gebrauch
Infinitiv/Partizip
Die infiniten Formen Partizip und Infinitiv (mit zu) im Aktiv für aufwickeln
Beispiele
Beispielsätze für aufwickeln
-
Das Seil muss
aufgewickelt
werden.
That rope has to be coiled.
-
Die Spulen werden neu
aufgewickelt
, erklärt Ulf Kilian.
The spools will be rewound, explains Ulf Kilian.
-
Das rote Paket möchte ich noch
aufwickeln
, bevor wir eine Pause machen.
I still want to wrap the red package before we take a break.
-
Zum Weben werden die Kettfäden parallel auf einen Kettbaum
aufgewickelt
.
For weaving, the warp threads are wound parallel onto a warp beam.
-
Wie oft auch der Faden aus Ihrer Hand gerissen wird, da müssen Sie genug Geduld erwerben, ihn wieder
aufzuwickeln
.
No matter how often the thread is torn from your hand, you must acquire enough patience to wind it up again.
Beispiele
Übersetzungen
Übersetzungen von aufwickeln
-
aufwickeln
roll up, unwind, unwrap, wind up, coil, recoil, roll, spool
наматывать, разворачивать, разматывать, заматывать, замотать, мотать, навивать, навить
enrollar, arrollar, bobinar, desenrollar, desenrollar algo, desenvolver, devanar, envolver
enrouler, bobiner, cylindrer, défaire, dérouler, détortiller, dévoiler, embobiner
sarmak, dolamak, kıvrılmak, makaraya sarmak, sarmalayıp açmak, çözmek
enrolar, desenrolar, despir, rolar
arrotolare, avvolgere, aggomitolare, attorcigliare, avvolgersi, avvoltare, dipanare, scartare
desface, dezgoli, răsuci, înfășura
felgombolyít, felgöngyölni, feltekerni, kibontani
nawinąć, nawijać, odwinąć, rozwinąć, zwijać
ξετυλίγω, τυλίγω, τύλιγμα
afwikkelen, loswikkelen, openmaken, opklossen, oprollen, opwikkelen, opwinden
navinout, navinovat, navinovatnout, odvinout, rozbalit, rozvinovat, rozvinovatnout, srolovat
avtäcka, avveckla, rulla, veckla upp, veckla ut
afpille, afvikle, rulle, vikle op, vikle på, vinde
ロールする, 巻き取る, 巻く, 解放する
enrotllar, desembolicar, desenrotllar, desenvolupar
avata, kelata, kääriä, purkaa, rullata
avvikle, fjerne, rulle opp
askatzea, bildu, bildu egin
odmotati, razmotati, rolati, uvijati
намотување, развивање
naviti, odvijati, odviti, zaviti
navinúť, odvinúť
odmotati, razmotati, uvijati
namotati, odmotati, razmotati, uvijati
розкручувати, розмотувати, скручувати
навивам, развивам, развиване, свивам
завіваць, наматаць, разгарнуць, разматаць
melilit, membuka, menggulung
cuộn, gỡ bỏ, quấn
ochish, o‘ramoq
कुंडली बनाना, खोलना, लपेटना
卷起, 拆开, 缠绕
พัน, ม้วน, แกะออก
감다, 말다, 포장을 풀다
açmaq, dolamaq, sarmaq
გახსნა, დახვევა, ხვევა
খোলা, গুটানো, প্যাঁচানো
hap, mbështjell
उघडणे, गुंडाळणे
खोल्नु, बेर्नु, लपेट्नु
చుట్టడం, ప్యాకేజీ తెరవడం
izpako, tīt, uztīt
சுருட்டுதல், திறக்குதல்
avama, kerima
բացել, փաթաթել
pakêt vekirin, pêçandin
לגלול، לפתוח، לשחרר
لف، إزالة الغلاف، حل، فك
باز کردن، رول کردن
لپیٹنا، نکالنا، کھولنا، گھمانا
aufwickeln in dict.cc
Übersetzungen
Mitmachen
Hilf uns und werde ein Held indem Du neue Einträge hinzufügst und bestehende bewertest. Als Dankeschön kannst du bei erreichter Punktzahl diese Webseite ohne Werbung nutzen.
|
|
Anmelden |
Bedeutungen
Bedeutungen und Synonyme von aufwickeln- einen flexiblen langen Gegenstand aufrollen, aufrollen, zusammenrollen
- etwas Eingeschlossenes befreien, indem man eine aus Schichten bestehende Umhüllung entfernt, auswickeln, öffnen
- wickelnd zusammenrollen, wickeln, aufrollen, spulen, aufspulen
Bedeutungen Synonyme
Präpositionen
Präpositionen für aufwickeln
jemand/etwas
aufwickelt
etwas auf
jemand/etwas wickelt
etwas aufetwas auf
jemand/etwas
sich aufwickelt
etwas auf
Verwendungen Präpositionen
Bildungsregeln
Detaillierte Regeln zur Konjugation
Ableitungen
Abgeleitete Formen von aufwickeln
≡ aufblättern
≡ auswickeln
≡ aufbacken
≡ aufbauschen
≡ aufbessern
≡ aufbieten
≡ aufbaumen
≡ entwickeln
≡ aufbäumen
≡ aufaddieren
≡ abwickeln
≡ aufatmen
≡ umwickeln
≡ herumwickeln
≡ wickeln
≡ verwickeln
Wörterbücher
Alle Übersetzungswörterbücher
Verb aufwickeln konjugieren
Zusammenfassung aller Zeitformen des Zeitworts, Tätigkeitsworts bzw. Tuworts aufwickeln
Die auf·wickeln Konjugation online als Verbtabelle mit allen Verbformen in Singular (Einzahl) und Plural (Mehrzahl) in allen Personen (1. Person, 2.Person, 3. Person) übersichtlich dargestellt. Die Beugung bzw. Flexion des Verbs auf·wickeln ist somit eine Hilfestellung für Hausaufgaben, Prüfungen, Klausuren, für den Deutschuntericht der Schule, zum Deutsch Lernen, für das Studium, Deutsch als Fremdsprache (DaZ), Deutsch als Zweitsprache (DaZ) und für die Erwachsenenbildung. Gerade auch für Deutschlernende ist die korrekte Konjugation des Verbs bzw. die korrekt flektierten Formen (wickelt auf - wickelte auf - hat aufgewickelt) entscheidend. Weitere Informationen finden sich unter Wiktionary aufwickeln und unter aufwickeln im Duden.
aufwickeln Konjugation
| Präsens | Präteritum | Konjunktiv I | Konjunktiv II | Imperativ | |
|---|---|---|---|---|---|
| ich | wick(e)l(e) auf | wickelte auf | wick(e)le auf | wickelte auf | - |
| du | wickelst auf | wickeltest auf | wickelst auf | wickeltest auf | wick(e)l(e) auf |
| er | wickelt auf | wickelte auf | wick(e)le auf | wickelte auf | - |
| wir | wickeln auf | wickelten auf | wickeln auf | wickelten auf | wickeln auf |
| ihr | wickelt auf | wickeltet auf | wickelt auf | wickeltet auf | wickelt auf |
| sie | wickeln auf | wickelten auf | wickeln auf | wickelten auf | wickeln auf |
Indikativ Aktiv
- Präsens: ich wick(e)l(e) auf, du wickelst auf, er wickelt auf, wir wickeln auf, ihr wickelt auf, sie wickeln auf
- Präteritum: ich wickelte auf, du wickeltest auf, er wickelte auf, wir wickelten auf, ihr wickeltet auf, sie wickelten auf
- Perfekt: ich habe aufgewickelt, du hast aufgewickelt, er hat aufgewickelt, wir haben aufgewickelt, ihr habt aufgewickelt, sie haben aufgewickelt
- Plusquamperfekt: ich hatte aufgewickelt, du hattest aufgewickelt, er hatte aufgewickelt, wir hatten aufgewickelt, ihr hattet aufgewickelt, sie hatten aufgewickelt
- Futur I: ich werde aufwickeln, du wirst aufwickeln, er wird aufwickeln, wir werden aufwickeln, ihr werdet aufwickeln, sie werden aufwickeln
- Futur II: ich werde aufgewickelt haben, du wirst aufgewickelt haben, er wird aufgewickelt haben, wir werden aufgewickelt haben, ihr werdet aufgewickelt haben, sie werden aufgewickelt haben
Konjunktiv Aktiv
- Präsens: ich wick(e)le auf, du wickelst auf, er wick(e)le auf, wir wickeln auf, ihr wickelt auf, sie wickeln auf
- Präteritum: ich wickelte auf, du wickeltest auf, er wickelte auf, wir wickelten auf, ihr wickeltet auf, sie wickelten auf
- Perfekt: ich habe aufgewickelt, du habest aufgewickelt, er habe aufgewickelt, wir haben aufgewickelt, ihr habet aufgewickelt, sie haben aufgewickelt
- Plusquamperfekt: ich hätte aufgewickelt, du hättest aufgewickelt, er hätte aufgewickelt, wir hätten aufgewickelt, ihr hättet aufgewickelt, sie hätten aufgewickelt
- Futur I: ich werde aufwickeln, du werdest aufwickeln, er werde aufwickeln, wir werden aufwickeln, ihr werdet aufwickeln, sie werden aufwickeln
- Futur II: ich werde aufgewickelt haben, du werdest aufgewickelt haben, er werde aufgewickelt haben, wir werden aufgewickelt haben, ihr werdet aufgewickelt haben, sie werden aufgewickelt haben
Konjunktiv II (würde) Aktiv
- Präteritum: ich würde aufwickeln, du würdest aufwickeln, er würde aufwickeln, wir würden aufwickeln, ihr würdet aufwickeln, sie würden aufwickeln
- Plusquamperfekt: ich würde aufgewickelt haben, du würdest aufgewickelt haben, er würde aufgewickelt haben, wir würden aufgewickelt haben, ihr würdet aufgewickelt haben, sie würden aufgewickelt haben
Imperativ Aktiv
- Präsens: wick(e)l(e) (du) auf, wickeln wir auf, wickelt (ihr) auf, wickeln Sie auf
Infinitiv/Partizip Aktiv
- Infinitiv I: aufwickeln, aufzuwickeln
- Infinitiv II: aufgewickelt haben, aufgewickelt zu haben
- Partizip I: aufwickelnd
- Partizip II: aufgewickelt