Konjugation des Verbs kollern (hat) 〈Nebensatz〉
Das Konjugieren des Verbs kollern erfolgt regelmäßig. Die Stammformen sind ... kollert, ... kollerte und ... gekollert hat. Als Hilfsverb von kollern wird "haben" verwendet. Es gibt jedoch auch Zeitformen mit dem Hilfsverb "sein". Das Verb kollern kann reflexiv genutzt werden. Die Beugung erfolgt im Aktiv und die Darstellung als Nebensatz. Zum besseren Verständnis stehen unzählige Beispiele für das Verb kollern zur Verfügung. Zum Üben und Festigen gibt es außerdem kostenlose Arbeitsblätter für kollern. Man kann nicht nur kollern konjugieren, sondern alle deutschen Verben. Das Verb gehört zum Wortschatz des Zertifikats Deutsch bzw. zur Stufe C2. Kommentare ☆
Die einfach konjugierten Verbformen Präsens, Präteritum, Imperativ und Konjunktiv von kollern (hat)
Präsens
| ... | ich | koll(e)⁴r(e)⁵ |
| ... | du | kollerst |
| ... | er | kollert |
| ... | wir | kollern |
| ... | ihr | kollert |
| ... | sie | kollern |
Präteritum
| ... | ich | kollerte |
| ... | du | kollertest |
| ... | er | kollerte |
| ... | wir | kollerten |
| ... | ihr | kollertet |
| ... | sie | kollerten |
Konjunktiv I
| ... | ich | koll(e)⁴re |
| ... | du | kollerst |
| ... | er | koll(e)⁴re |
| ... | wir | kollern |
| ... | ihr | kollert |
| ... | sie | kollern |
Konjunktiv II
| ... | ich | kollerte |
| ... | du | kollertest |
| ... | er | kollerte |
| ... | wir | kollerten |
| ... | ihr | kollertet |
| ... | sie | kollerten |
⁴ Verwendung selten oder unüblich⁵ Umgangssprachlicher Gebrauch
Indikativ
Das Verb kollern (hat) konjugiert im Indikativ Aktiv in den Zeitformen Gegenwart, Vergangenheit und Zukunft
Präsens
| ... | ich | koll(e)⁴r(e)⁵ |
| ... | du | kollerst |
| ... | er | kollert |
| ... | wir | kollern |
| ... | ihr | kollert |
| ... | sie | kollern |
Präteritum
| ... | ich | kollerte |
| ... | du | kollertest |
| ... | er | kollerte |
| ... | wir | kollerten |
| ... | ihr | kollertet |
| ... | sie | kollerten |
Perfekt
| ... | ich | gekollert | habe |
| ... | du | gekollert | hast |
| ... | er | gekollert | hat |
| ... | wir | gekollert | haben |
| ... | ihr | gekollert | habt |
| ... | sie | gekollert | haben |
Plusquam.
| ... | ich | gekollert | hatte |
| ... | du | gekollert | hattest |
| ... | er | gekollert | hatte |
| ... | wir | gekollert | hatten |
| ... | ihr | gekollert | hattet |
| ... | sie | gekollert | hatten |
Futur I
| ... | ich | kollern | werde |
| ... | du | kollern | wirst |
| ... | er | kollern | wird |
| ... | wir | kollern | werden |
| ... | ihr | kollern | werdet |
| ... | sie | kollern | werden |
Futur II
| ... | ich | gekollert | haben | werde |
| ... | du | gekollert | haben | wirst |
| ... | er | gekollert | haben | wird |
| ... | wir | gekollert | haben | werden |
| ... | ihr | gekollert | haben | werdet |
| ... | sie | gekollert | haben | werden |
⁴ Verwendung selten oder unüblich⁵ Umgangssprachlicher Gebrauch
Konjunktiv
Die Konjugation im Konjunktiv I und II bzw. in den Zeiten Präsens, Präteritum, Perfekt, Plusquamperfekt und Futur für das Verb kollern (hat)
Konjunktiv I
| ... | ich | koll(e)⁴re |
| ... | du | kollerst |
| ... | er | koll(e)⁴re |
| ... | wir | kollern |
| ... | ihr | kollert |
| ... | sie | kollern |
Konjunktiv II
| ... | ich | kollerte |
| ... | du | kollertest |
| ... | er | kollerte |
| ... | wir | kollerten |
| ... | ihr | kollertet |
| ... | sie | kollerten |
Konj. Perfekt
| ... | ich | gekollert | habe |
| ... | du | gekollert | habest |
| ... | er | gekollert | habe |
| ... | wir | gekollert | haben |
| ... | ihr | gekollert | habet |
| ... | sie | gekollert | haben |
Konj. Plusquam.
| ... | ich | gekollert | hätte |
| ... | du | gekollert | hättest |
| ... | er | gekollert | hätte |
| ... | wir | gekollert | hätten |
| ... | ihr | gekollert | hättet |
| ... | sie | gekollert | hätten |
Konj. Futur I
| ... | ich | kollern | werde |
| ... | du | kollern | werdest |
| ... | er | kollern | werde |
| ... | wir | kollern | werden |
| ... | ihr | kollern | werdet |
| ... | sie | kollern | werden |
Konj. Futur II
| ... | ich | gekollert | haben | werde |
| ... | du | gekollert | haben | werdest |
| ... | er | gekollert | haben | werde |
| ... | wir | gekollert | haben | werden |
| ... | ihr | gekollert | haben | werdet |
| ... | sie | gekollert | haben | werden |
⁴ Verwendung selten oder unüblich
Konjunktiv II (würde)
Ersatzformen des Konjunktiv II konjugiert mit würde als finites Verb
Imperativ
Die Konjugationsformen im Imperativ Aktiv Präsens für das Verb kollern (hat)
⁴ Verwendung selten oder unüblich⁵ Umgangssprachlicher Gebrauch
Infinitiv/Partizip
Die infiniten Formen Partizip und Infinitiv (mit zu) im Aktiv für kollern (hat)
Übersetzungen
Übersetzungen von kollern (hat)
-
kollern (hat)
roll, frenzy, gobble, gurgle, rage, rumble, tumble
катиться, бешенство, булькать, приступ ярости, скатываться
furia, gluglutear, gorgoteo, rabia, rodar, ronquido
rouler, colère, crise, gargouiller, glouglouter
gürleme, gürültü, kızgınlık, yuvarlanmak, öfkelenmek
roncar, ataque de raiva, crise, gorgolejar, grugulejar, rolar
gorgogliare, borbottare, brontolare, crisi, fare glo glo, follia, gloglottare, rotolare
criză, furie, gurgui, rostogoli, rumble
dühroham, gurguláló hang, gurgulázik, gördül, őrület
bulgotanie, gulgotać, kręcić się, toczenie, toczyć się, wściekać się, złościć się
βουητό, γουργούρισμα, κυλάω, παράκρουση, τρελός
rollen, boosheid, gorgelen, woede
bublání, houpání, kutálet se, výbuch vzteku, záchvat
rulla, gurgla, kull, raseri, utbrott
rulle, trille, anfald, gurgle, raseri, rullelyde
ゴロゴロする音, 激怒, 興奮, 転がる
crisi, gorgotejar, rabieta, rodolar
gurgle, koller, raivo, vieriä
gurgle, raseri, rulle, rullelyd, trille, utbrudd
biribildu, gurguratu, kolera
gurguljati, kotrljati, kotrljati se, ludilo, napad
бес, валкање, гургулене, падна во бес, тркала се
gurglati, izbruh jeze, jeza, kotaliti se, valovati
gurglať, gúľať sa, hrčať, kotúľať sa, záchvat, šialenstvo
gurguljati, kotrljati, kotrljati se, ludilo, napad
gurglati, kotrljati, kotrljati se, ludilo, napad
божевілля, гурчання, катання, котитися, істерика
гняв, гъргори, прилив на гняв, търкаля се
бурчанне, злосць, катанне, каціцца, раздратаванне
kalap, mengamuk, menggelegak, menggelinding
lăn, nổi điên, phát điên, ọc ạch, ục ục
asabi buzilmoq, dumalanmoq, g'arg'ara qilmoq, jinni bo‘lmoq
गुड़गुड़ाना, पागल होना, बौखलाना, लुढ़कना
发疯, 咕噜作响, 抓狂, 汩汩作响, 滚动, 滚落
กลิ้ง, วีนแตก, เป็นบ้า, โครกคราก
구르다, 꼬르륵거리다, 난리치다, 발끈하다
dəli olmaq, histerika etmək, quruldamaq, yuvarlanmaq
ბუყბუყება, გაგიჟება, გორდება, ისტერიკა მოწყობა
খেপে যাওয়া, গরগর করা, গুড়গুড় করা, গড়াতে, পাগল হয়ে যাওয়া
bëj histeri, gurgulloj, rrokulliset, çmendem
गडगडणे, गुरगुरणे, थयथयाट करणे, लोळणे, वेडे होणे
उफ्रिनु, गल्टिनु, गुडगुडिनु, पागल हुनु
ఉరులడం, గురుగురలాడు, తంటాలు పెట్టడం, పిచ్చి పట్టడం
gurgot, gurkšķēt, ritēt, sajukt prātā, velties, ārdīties
உருள, கரகரத்தல், கொந்தளிக்க, பைத்தியம் பிடி
hulluks minema, hüsteeritsema, korisema, kurisema, veerema
գլորվել, իստերիկա անել, խելագարվել, կուղկուղալ
dîwana bûn, gur gur kirin, têk çûn
גירגורים، זעם، כעס، להתגלגל
تدحرج، خرخرة، دحرجة، نوبة غضب
غلتیدن، خشم، عصبانیت، غورغور کردن، قل خوردن
غصہ، پاگل پن، گول گول گھومنا، گڑگڑانا
kollern (hat) in dict.cc
Übersetzungen
Mitmachen
Hilf uns und werde ein Held indem Du neue Einträge hinzufügst und bestehende bewertest. Als Dankeschön kannst du bei erreichter Punktzahl diese Webseite ohne Werbung nutzen.
|
|
Anmelden |
Bedeutungen
Bedeutungen und Synonyme von kollern (hat)- gurgelnde, rollende Laute ausstoßen, glucksen, gurren
- kullern, rollen, purzeln, kugeln, kullern
- einen Koller, Dummkoller haben
- kullern, kugeln, gurren, purzeln, rollen, rucksen
Bedeutungen Synonyme
Bildungsregeln
Detaillierte Regeln zur Konjugation
Ableitungen
Abgeleitete Formen von kollern (hat)
≡ adhärieren
≡ adeln
≡ addizieren
≡ abonnieren
≡ aalen
≡ adden
≡ addieren
≡ abdizieren
≡ adoptieren
≡ achseln
≡ adaptieren
≡ achten
≡ achteln
≡ ackern
≡ aasen
≡ abortieren
Wörterbücher
Alle Übersetzungswörterbücher
Verb kollern konjugieren
Zusammenfassung aller Zeitformen des Zeitworts, Tätigkeitsworts bzw. Tuworts kollern (hat)
Die kollern Konjugation online als Verbtabelle mit allen Verbformen in Singular (Einzahl) und Plural (Mehrzahl) in allen Personen (1. Person, 2.Person, 3. Person) übersichtlich dargestellt. Die Beugung bzw. Flexion des Verbs kollern ist somit eine Hilfestellung für Hausaufgaben, Prüfungen, Klausuren, für den Deutschuntericht der Schule, zum Deutsch Lernen, für das Studium, Deutsch als Fremdsprache (DaZ), Deutsch als Zweitsprache (DaZ) und für die Erwachsenenbildung. Gerade auch für Deutschlernende ist die korrekte Konjugation des Verbs bzw. die korrekt flektierten Formen (... kollert - ... kollerte - ... gekollert hat) entscheidend. Weitere Informationen finden sich unter Wiktionary kollern und unter kollern im Duden.
kollern Konjugation
| Präsens | Präteritum | Konjunktiv I | Konjunktiv II | Imperativ | |
|---|---|---|---|---|---|
| ich | ... koll(e)r(e) | ... kollerte | ... koll(e)re | ... kollerte | - |
| du | ... kollerst | ... kollertest | ... kollerst | ... kollertest | koll(e)r(e) |
| er | ... kollert | ... kollerte | ... koll(e)re | ... kollerte | - |
| wir | ... kollern | ... kollerten | ... kollern | ... kollerten | kollern |
| ihr | ... kollert | ... kollertet | ... kollert | ... kollertet | kollert |
| sie | ... kollern | ... kollerten | ... kollern | ... kollerten | kollern |
Indikativ Aktiv
- Präsens: ... ich koll(e)r(e), ... du kollerst, ... er kollert, ... wir kollern, ... ihr kollert, ... sie kollern
- Präteritum: ... ich kollerte, ... du kollertest, ... er kollerte, ... wir kollerten, ... ihr kollertet, ... sie kollerten
- Perfekt: ... ich gekollert habe, ... du gekollert hast, ... er gekollert hat, ... wir gekollert haben, ... ihr gekollert habt, ... sie gekollert haben
- Plusquamperfekt: ... ich gekollert hatte, ... du gekollert hattest, ... er gekollert hatte, ... wir gekollert hatten, ... ihr gekollert hattet, ... sie gekollert hatten
- Futur I: ... ich kollern werde, ... du kollern wirst, ... er kollern wird, ... wir kollern werden, ... ihr kollern werdet, ... sie kollern werden
- Futur II: ... ich gekollert haben werde, ... du gekollert haben wirst, ... er gekollert haben wird, ... wir gekollert haben werden, ... ihr gekollert haben werdet, ... sie gekollert haben werden
Konjunktiv Aktiv
- Präsens: ... ich koll(e)re, ... du kollerst, ... er koll(e)re, ... wir kollern, ... ihr kollert, ... sie kollern
- Präteritum: ... ich kollerte, ... du kollertest, ... er kollerte, ... wir kollerten, ... ihr kollertet, ... sie kollerten
- Perfekt: ... ich gekollert habe, ... du gekollert habest, ... er gekollert habe, ... wir gekollert haben, ... ihr gekollert habet, ... sie gekollert haben
- Plusquamperfekt: ... ich gekollert hätte, ... du gekollert hättest, ... er gekollert hätte, ... wir gekollert hätten, ... ihr gekollert hättet, ... sie gekollert hätten
- Futur I: ... ich kollern werde, ... du kollern werdest, ... er kollern werde, ... wir kollern werden, ... ihr kollern werdet, ... sie kollern werden
- Futur II: ... ich gekollert haben werde, ... du gekollert haben werdest, ... er gekollert haben werde, ... wir gekollert haben werden, ... ihr gekollert haben werdet, ... sie gekollert haben werden
Konjunktiv II (würde) Aktiv
- Präteritum: ... ich kollern würde, ... du kollern würdest, ... er kollern würde, ... wir kollern würden, ... ihr kollern würdet, ... sie kollern würden
- Plusquamperfekt: ... ich gekollert haben würde, ... du gekollert haben würdest, ... er gekollert haben würde, ... wir gekollert haben würden, ... ihr gekollert haben würdet, ... sie gekollert haben würden
Imperativ Aktiv
- Präsens: koll(e)r(e) (du), kollern wir, kollert (ihr), kollern Sie
Infinitiv/Partizip Aktiv
- Infinitiv I: kollern, zu kollern
- Infinitiv II: gekollert haben, gekollert zu haben
- Partizip I: kollernd
- Partizip II: gekollert