Konjugation des Verbs offenbaren
Das Konjugieren des Verbs offenbaren erfolgt regelmäßig. Die Stammformen sind offenbart, offenbarte und hat offenbart. Als Hilfsverb von offenbaren wird "haben" verwendet. Das Verb offenbaren kann reflexiv genutzt werden. Die Vorsilbe offen- von offenbaren ist untrennbar. Die Beugung erfolgt im Aktiv und die Darstellung als Hauptsatz. Zum besseren Verständnis stehen unzählige Beispiele für das Verb offenbaren zur Verfügung. Zum Üben und Festigen gibt es außerdem kostenlose Arbeitsblätter für offenbaren. Man kann nicht nur offenbaren konjugieren, sondern alle deutschen Verben. Das Verb gehört zum Wortschatz des Zertifikats Deutsch bzw. zur Stufe B2. Kommentare ☆
B2 · regelmäßig · haben · untrennbar
offenbart · offenbarte · hat offenbart
reveal, disclose, unveil, bare, confess, display, manifest, show oneself, unbosom
/ɔfənˈbaːʁən/ · /ɔfənˈbaːʁt/ · /ɔfənˈbaːʁtə/ · /ɔfənˈbaːʁt/
jemandem etwas sagen, das vorher geheim war; sich selber enthüllen; enthüllen, einräumen, zum Vorschein bringen, kundtun
(sich+A, Dat., Akk.)
» Sie offenbarte
ihm das Geheimnis. She revealed the secret to him.
Die einfach konjugierten Verbformen Präsens, Präteritum, Imperativ und Konjunktiv von offenbaren
Präteritum
| ich | offenbarte |
| du | offenbartest |
| er | offenbarte |
| wir | offenbarten |
| ihr | offenbartet |
| sie | offenbarten |
Konjunktiv II
| ich | offenbarte |
| du | offenbartest |
| er | offenbarte |
| wir | offenbarten |
| ihr | offenbartet |
| sie | offenbarten |
⁵ Umgangssprachlicher Gebrauch
Indikativ
Das Verb offenbaren konjugiert im Indikativ Aktiv in den Zeitformen Gegenwart, Vergangenheit und Zukunft
Präteritum
| ich | offenbarte |
| du | offenbartest |
| er | offenbarte |
| wir | offenbarten |
| ihr | offenbartet |
| sie | offenbarten |
Perfekt
| ich | habe | offenbart |
| du | hast | offenbart |
| er | hat | offenbart |
| wir | haben | offenbart |
| ihr | habt | offenbart |
| sie | haben | offenbart |
Plusquam.
| ich | hatte | offenbart |
| du | hattest | offenbart |
| er | hatte | offenbart |
| wir | hatten | offenbart |
| ihr | hattet | offenbart |
| sie | hatten | offenbart |
Futur I
| ich | werde | offenbaren |
| du | wirst | offenbaren |
| er | wird | offenbaren |
| wir | werden | offenbaren |
| ihr | werdet | offenbaren |
| sie | werden | offenbaren |
Futur II
| ich | werde | offenbart | haben |
| du | wirst | offenbart | haben |
| er | wird | offenbart | haben |
| wir | werden | offenbart | haben |
| ihr | werdet | offenbart | haben |
| sie | werden | offenbart | haben |
⁵ Umgangssprachlicher Gebrauch
Konjunktiv
Die Konjugation im Konjunktiv I und II bzw. in den Zeiten Präsens, Präteritum, Perfekt, Plusquamperfekt und Futur für das Verb offenbaren
Konjunktiv II
| ich | offenbarte |
| du | offenbartest |
| er | offenbarte |
| wir | offenbarten |
| ihr | offenbartet |
| sie | offenbarten |
Konj. Perfekt
| ich | habe | offenbart |
| du | habest | offenbart |
| er | habe | offenbart |
| wir | haben | offenbart |
| ihr | habet | offenbart |
| sie | haben | offenbart |
Konj. Plusquam.
| ich | hätte | offenbart |
| du | hättest | offenbart |
| er | hätte | offenbart |
| wir | hätten | offenbart |
| ihr | hättet | offenbart |
| sie | hätten | offenbart |
Konjunktiv II (würde)
Ersatzformen des Konjunktiv II konjugiert mit würde als finites Verb
Imperativ
Die Konjugationsformen im Imperativ Aktiv Präsens für das Verb offenbaren
Infinitiv/Partizip
Die infiniten Formen Partizip und Infinitiv (mit zu) im Aktiv für offenbaren
Beispiele
Beispielsätze für offenbaren
-
Sie
offenbarte
ihm das Geheimnis.
She revealed the secret to him.
-
Endlich wurde uns die Wahrheit
offenbart
.
At last, the truth was revealed to us.
-
Und wann
offenbarst
du uns deine Pläne?
And when will you reveal your plans to us?
-
Kannst du dich nicht deiner besten Freundin
offenbaren
?
Can't you reveal yourself to your best friend?
-
In vielen Szenen des Romans
offenbart
sich ein sanfter Humor.
A gentle humour is on display in many of the novel's scenes.
-
Die Aufgabe der Umgebung ist nicht das Kind zu formen, sondern ihm zu erlauben, sich
zu
offenbaren
.
The task of the environment is not to shape the child, but to allow it to reveal itself.
-
Tom
offenbarte
Maria ein Geheimnis.
Tom revealed a secret to Maria.
Beispiele
Übersetzungen
Übersetzungen von offenbaren
-
offenbaren
reveal, disclose, unveil, bare, confess, display, manifest, reveal yourself
открывать, признаваться, раскрывать, выдавать, выдать, выявлять, обнаруживаться, обнаружить
revelar, descubrir, confiarse, descubrirse, destaparse con, desvelar, manifestarse, mostrarse
dévoiler, révéler, annoncer, découvrir, manifester, publier, se découvrir à, se livrer à
ifşa etmek, açıklamak, açığa vurmak, açığa çıkarmak, vahyetmek
revelar, descobrir, manifestar, tornar público
rivelare, svelare, aprirsi a, manifestare, palesare, palesarsi, rivelarsi, rivelarsi a
dezvălui, revela, se descoperi, se revela
felfed, feltár, kiderít, kinyilvánít
ujawniać, odsłonić, objawiać, objawiać się, objawić, objawić się, ujawnić, wyjawiać
αποκαλύπτω, φανερώνω, αποδεικνύομαι, εκδηλώνομαι, ομολογώ, φανερώνομαι
openbaren, onthullen, blijken te zijn, zich openbaren
dát najevo, dávat najevo, jevit se, odhalit, odhalit se, zjevit, zjevit se
avslöja, uppenbara, avslöjande
afsløre, åbenbare
明らかにする, 暴露する
descobrir, revelar
ilmaista, paljastaa
avsløre, avsløre seg selv, åpenbare
azaldu, agerrarazi, agertzea
otkriti, otkriti se, otkrivanje
открива, откривање
razkriti, odkriti
odhaliť, odhaliť sa, prezradiť
otkriti, otkriti sebe, otkrivanje
otkriti, otkriti se, otkrivanje
виявити, виявити себе, розкрити, розкрити себе
разкривам, откривам, разкритие
выявіць, выяўляць, разаблачваць, разаблачыць
mengungkap, mengungkapkan, mengungkapkan diri
phơi bày, tiết lộ, tự bộc lộ
ma'lumotni oshkor qilish, o'zini oshkor etish, oshkor qilish
अपने आप को प्रकट करना, खुलासा करना, प्रकट करना
揭示自己, 揭露, 透露
เปิดเผย, เปิดเผยตัวเอง, เผย
밝히다, 자신을 드러내다, 폭로하다
açıqlamaq, ortaya çıxarmaq, özünü açmaq
გამოაჩენა, გამჟღავნება, თავის გამჟღავება
উন্মোচন করা, নিজেকে প্রকাশ করা, প্রকাশ করা
shpalos, të zbuloj veten, zbuloj
उघड करणे, प्रकट करणे, स्वतःला उघडणे
आफ्नो आफूलाई प्रकट गर्नु, खुलासा गर्नु, प्रकट गर्नु
తెలియజేయడం, బహిర్గతించడం, స్వయంగా బయటపడటం
atklāt, izpaust, sevi atklāt
சுயத்தை வெளிப்படுத்துவது, வெளிப்படுத்துதல், வெளிப்படுத்துவது
avaldama, enda ilmutada, paljastama
բացահայտել, ինքներդ բացահայտել, հայտնել
vekirin, xwe nîşan dan
לגלות، חשוף، לחשוף
كشف، أفشى، أظهر، أوحى، إظهار
آشکار کردن، فاش کردن
بتانا، خود کو ظاہر کرنا، ظاہر کرنا
offenbaren in dict.cc
Übersetzungen
Mitmachen
Hilf uns und werde ein Held indem Du neue Einträge hinzufügst und bestehende bewertest. Als Dankeschön kannst du bei erreichter Punktzahl diese Webseite ohne Werbung nutzen.
|
|
Anmelden |
Bedeutungen
Bedeutungen und Synonyme von offenbaren- jemandem etwas sagen, das vorher geheim war, enthüllen, gestehen
- sich selber enthüllen
- einräumen, zum Vorschein bringen, kundtun, enthüllen, auspacken, (sich) herausstellen (als)
Bedeutungen Synonyme
Bildungsregeln
Detaillierte Regeln zur Konjugation
Ableitungen
Abgeleitete Formen von offenbaren
≡ offenliegen
≡ gebaren
≡ offenstehen
≡ offenhalten
≡ offenlegen
≡ offenlassen
≡ offenbleiben
Wörterbücher
Alle Übersetzungswörterbücher
Verb offenbaren konjugieren
Zusammenfassung aller Zeitformen des Zeitworts, Tätigkeitsworts bzw. Tuworts offenbaren
Die offenbaren Konjugation online als Verbtabelle mit allen Verbformen in Singular (Einzahl) und Plural (Mehrzahl) in allen Personen (1. Person, 2.Person, 3. Person) übersichtlich dargestellt. Die Beugung bzw. Flexion des Verbs offenbaren ist somit eine Hilfestellung für Hausaufgaben, Prüfungen, Klausuren, für den Deutschuntericht der Schule, zum Deutsch Lernen, für das Studium, Deutsch als Fremdsprache (DaZ), Deutsch als Zweitsprache (DaZ) und für die Erwachsenenbildung. Gerade auch für Deutschlernende ist die korrekte Konjugation des Verbs bzw. die korrekt flektierten Formen (offenbart - offenbarte - hat offenbart) entscheidend. Weitere Informationen finden sich unter Wiktionary offenbaren und unter offenbaren im Duden.
offenbaren Konjugation
| Präsens | Präteritum | Konjunktiv I | Konjunktiv II | Imperativ | |
|---|---|---|---|---|---|
| ich | offenbar(e) | offenbarte | offenbare | offenbarte | - |
| du | offenbarst | offenbartest | offenbarest | offenbartest | offenbar(e) |
| er | offenbart | offenbarte | offenbare | offenbarte | - |
| wir | offenbaren | offenbarten | offenbaren | offenbarten | offenbaren |
| ihr | offenbart | offenbartet | offenbaret | offenbartet | offenbart |
| sie | offenbaren | offenbarten | offenbaren | offenbarten | offenbaren |
Indikativ Aktiv
- Präsens: ich offenbar(e), du offenbarst, er offenbart, wir offenbaren, ihr offenbart, sie offenbaren
- Präteritum: ich offenbarte, du offenbartest, er offenbarte, wir offenbarten, ihr offenbartet, sie offenbarten
- Perfekt: ich habe offenbart, du hast offenbart, er hat offenbart, wir haben offenbart, ihr habt offenbart, sie haben offenbart
- Plusquamperfekt: ich hatte offenbart, du hattest offenbart, er hatte offenbart, wir hatten offenbart, ihr hattet offenbart, sie hatten offenbart
- Futur I: ich werde offenbaren, du wirst offenbaren, er wird offenbaren, wir werden offenbaren, ihr werdet offenbaren, sie werden offenbaren
- Futur II: ich werde offenbart haben, du wirst offenbart haben, er wird offenbart haben, wir werden offenbart haben, ihr werdet offenbart haben, sie werden offenbart haben
Konjunktiv Aktiv
- Präsens: ich offenbare, du offenbarest, er offenbare, wir offenbaren, ihr offenbaret, sie offenbaren
- Präteritum: ich offenbarte, du offenbartest, er offenbarte, wir offenbarten, ihr offenbartet, sie offenbarten
- Perfekt: ich habe offenbart, du habest offenbart, er habe offenbart, wir haben offenbart, ihr habet offenbart, sie haben offenbart
- Plusquamperfekt: ich hätte offenbart, du hättest offenbart, er hätte offenbart, wir hätten offenbart, ihr hättet offenbart, sie hätten offenbart
- Futur I: ich werde offenbaren, du werdest offenbaren, er werde offenbaren, wir werden offenbaren, ihr werdet offenbaren, sie werden offenbaren
- Futur II: ich werde offenbart haben, du werdest offenbart haben, er werde offenbart haben, wir werden offenbart haben, ihr werdet offenbart haben, sie werden offenbart haben
Konjunktiv II (würde) Aktiv
- Präteritum: ich würde offenbaren, du würdest offenbaren, er würde offenbaren, wir würden offenbaren, ihr würdet offenbaren, sie würden offenbaren
- Plusquamperfekt: ich würde offenbart haben, du würdest offenbart haben, er würde offenbart haben, wir würden offenbart haben, ihr würdet offenbart haben, sie würden offenbart haben
Imperativ Aktiv
- Präsens: offenbar(e) (du), offenbaren wir, offenbart (ihr), offenbaren Sie
Infinitiv/Partizip Aktiv
- Infinitiv I: offenbaren, zu offenbaren
- Infinitiv II: offenbart haben, offenbart zu haben
- Partizip I: offenbarend
- Partizip II: offenbart