Konjugation des Verbs rausdürfen 〈Fragesatz〉
Das Konjugieren des Verbs rausdürfen erfolgt unregelmäßig. Die Stammformen sind darf raus?, durfte raus? und hat rausgedurft?. Als Hilfsverb von rausdürfen wird "haben" verwendet. Die Vorsilbe raus- von rausdürfen ist trennbar. Die Beugung erfolgt im Aktiv und die Darstellung als Fragesatz. Zum besseren Verständnis stehen unzählige Beispiele für das Verb rausdürfen zur Verfügung. Zum Üben und Festigen gibt es außerdem kostenlose Arbeitsblätter für rausdürfen. Man kann nicht nur rausdürfen konjugieren, sondern alle deutschen Verben. Kommentare ☆
Die einfach konjugierten Verbformen Präsens, Präteritum, Imperativ und Konjunktiv von rausdürfen
Präteritum
durfte | ich | raus? |
durftest | du | raus? |
durfte | er | raus? |
durften | wir | raus? |
durftet | ihr | raus? |
durften | sie | raus? |
Konjunktiv I
dürfe | ich | raus? |
dürfest | du | raus? |
dürfe | er | raus? |
dürfen | wir | raus? |
dürfet | ihr | raus? |
dürfen | sie | raus? |
Konjunktiv II
dürfte | ich | raus? |
dürftest | du | raus? |
dürfte | er | raus? |
dürften | wir | raus? |
dürftet | ihr | raus? |
dürften | sie | raus? |
Indikativ
Das Verb rausdürfen konjugiert im Indikativ Aktiv in den Zeitformen Gegenwart, Vergangenheit und Zukunft
Präteritum
durfte | ich | raus? |
durftest | du | raus? |
durfte | er | raus? |
durften | wir | raus? |
durftet | ihr | raus? |
durften | sie | raus? |
Perfekt
habe | ich | rausgedurft? |
hast | du | rausgedurft? |
hat | er | rausgedurft? |
haben | wir | rausgedurft? |
habt | ihr | rausgedurft? |
haben | sie | rausgedurft? |
Plusquam.
hatte | ich | rausgedurft? |
hattest | du | rausgedurft? |
hatte | er | rausgedurft? |
hatten | wir | rausgedurft? |
hattet | ihr | rausgedurft? |
hatten | sie | rausgedurft? |
Futur I
werde | ich | rausdürfen? |
wirst | du | rausdürfen? |
wird | er | rausdürfen? |
werden | wir | rausdürfen? |
werdet | ihr | rausdürfen? |
werden | sie | rausdürfen? |
Konjunktiv
Die Konjugation im Konjunktiv I und II bzw. in den Zeiten Präsens, Präteritum, Perfekt, Plusquamperfekt und Futur für das Verb rausdürfen
Konjunktiv I
dürfe | ich | raus? |
dürfest | du | raus? |
dürfe | er | raus? |
dürfen | wir | raus? |
dürfet | ihr | raus? |
dürfen | sie | raus? |
Konjunktiv II
dürfte | ich | raus? |
dürftest | du | raus? |
dürfte | er | raus? |
dürften | wir | raus? |
dürftet | ihr | raus? |
dürften | sie | raus? |
Konj. Perfekt
habe | ich | rausgedurft? |
habest | du | rausgedurft? |
habe | er | rausgedurft? |
haben | wir | rausgedurft? |
habet | ihr | rausgedurft? |
haben | sie | rausgedurft? |
Konj. Plusquam.
hätte | ich | rausgedurft? |
hättest | du | rausgedurft? |
hätte | er | rausgedurft? |
hätten | wir | rausgedurft? |
hättet | ihr | rausgedurft? |
hätten | sie | rausgedurft? |
Konjunktiv II (würde)
Ersatzformen des Konjunktiv II konjugiert mit würde als finites Verb
Imperativ
Die Konjugationsformen im Imperativ Aktiv Präsens für das Verb rausdürfen
Infinitiv/Partizip
Die infiniten Formen Partizip und Infinitiv (mit zu) im Aktiv für rausdürfen
Beispiele
Beispielsätze für rausdürfen
Übersetzungen
Übersetzungen von rausdürfen
-
rausdürfen
allowed out, permitted to go out
иметь разрешение выйти
poder salir, tener permiso para salir
pouvoir sortir, avoir la permission de sortir
dışarı çıkma izni
ter permissão para sair
essere autorizzati a uscire
avea permisiunea să iasă
kimehet
mieć pozwolenie wyjść
έχω άδεια να βγω
buiten mogen
mít povolení vyjít
få gå ut
have lov til at gå ud
出て行く許可
tenir permís per sortir
ulkoilulupa
ha lov til å gå ut
kanpora irteteko baimena
imati dozvolu da izađeš
имати дозвола да излезеш
imeti dovoljenje, da greš ven
mať povolenie vyjsť
imati dozvolu da izađeš
imati dopuštenje za izlazak
мати дозвіл вийти
да имаш разрешение да излезеш
мець дазвол выйсці
רשות לצאת
الإذن بالخروج
اجازه رفتن
باہر جانے کی اجازت
rausdürfen in dict.cc
Übersetzungen
Mitmachen
Hilf uns und werde ein Held indem Du neue Einträge hinzufügst und bestehende bewertest. Als Dankeschön kannst du bei erreichter Punktzahl diese Webseite ohne Werbung nutzen.
|
Anmelden |
Bedeutungen
Bedeutungen und Synonyme von rausdürfenBildungsregeln
Detaillierte Regeln zur Konjugation
Ableitungen
Abgeleitete Formen von rausdürfen
≡ rausgehen
≡ rausfahren
≡ rausfinden
≡ raushängen
≡ herandürfen
≡ rausfischen
≡ rausfliegen
≡ wegdürfen
≡ hindürfen
≡ rausgucken
≡ rausbringen
≡ rausfallen
≡ rausfällen
≡ rausdrängen
≡ bedürfen
≡ durchdürfen
Wörterbücher
Alle Übersetzungswörterbücher
Verb rausdürfen konjugieren
Zusammenfassung aller Zeitformen des Zeitworts, Tätigkeitsworts bzw. Tuworts rausdürfen
Die raus·dürfen Konjugation online als Verbtabelle mit allen Verbformen in Singular (Einzahl) und Plural (Mehrzahl) in allen Personen (1. Person, 2.Person, 3. Person) übersichtlich dargestellt. Die Beugung bzw. Flexion des Verbs raus·dürfen ist somit eine Hilfestellung für Hausaufgaben, Prüfungen, Klausuren, für den Deutschuntericht der Schule, zum Deutsch Lernen, für das Studium, Deutsch als Fremdsprache (DaZ), Deutsch als Zweitsprache (DaZ) und für die Erwachsenenbildung. Gerade auch für Deutsch-lernende ist die korrekte Konjugation des Verbs bzw. die korrekt flektierten Formen (darf raus? - durfte raus? - hat rausgedurft?) entscheidend. Weitere Informationen finden sich unter Wiktionary rausdürfen und unter rausdürfen im Duden.
rausdürfen Konjugation
Präsens | Präteritum | Konjunktiv I | Konjunktiv II | Imperativ | |
---|---|---|---|---|---|
ich | darf raus? | durfte raus? | dürfe raus? | dürfte raus? | - |
du | darfst raus? | durftest raus? | dürfest raus? | dürftest raus? | - |
er | darf raus? | durfte raus? | dürfe raus? | dürfte raus? | - |
wir | dürfen raus? | durften raus? | dürfen raus? | dürften raus? | - |
ihr | dürft raus? | durftet raus? | dürfet raus? | dürftet raus? | - |
sie | dürfen raus? | durften raus? | dürfen raus? | dürften raus? | - |
Indikativ Aktiv
- Präsens: darf ich raus?, darfst du raus?, darf er raus?, dürfen wir raus?, dürft ihr raus?, dürfen sie raus?
- Präteritum: durfte ich raus?, durftest du raus?, durfte er raus?, durften wir raus?, durftet ihr raus?, durften sie raus?
- Perfekt: habe ich rausgedurft?, hast du rausgedurft?, hat er rausgedurft?, haben wir rausgedurft?, habt ihr rausgedurft?, haben sie rausgedurft?
- Plusquamperfekt: hatte ich rausgedurft?, hattest du rausgedurft?, hatte er rausgedurft?, hatten wir rausgedurft?, hattet ihr rausgedurft?, hatten sie rausgedurft?
- Futur I: werde ich rausdürfen?, wirst du rausdürfen?, wird er rausdürfen?, werden wir rausdürfen?, werdet ihr rausdürfen?, werden sie rausdürfen?
- Futur II: werde ich rausgedurft haben?, wirst du rausgedurft haben?, wird er rausgedurft haben?, werden wir rausgedurft haben?, werdet ihr rausgedurft haben?, werden sie rausgedurft haben?
Konjunktiv Aktiv
- Präsens: dürfe ich raus?, dürfest du raus?, dürfe er raus?, dürfen wir raus?, dürfet ihr raus?, dürfen sie raus?
- Präteritum: dürfte ich raus?, dürftest du raus?, dürfte er raus?, dürften wir raus?, dürftet ihr raus?, dürften sie raus?
- Perfekt: habe ich rausgedurft?, habest du rausgedurft?, habe er rausgedurft?, haben wir rausgedurft?, habet ihr rausgedurft?, haben sie rausgedurft?
- Plusquamperfekt: hätte ich rausgedurft?, hättest du rausgedurft?, hätte er rausgedurft?, hätten wir rausgedurft?, hättet ihr rausgedurft?, hätten sie rausgedurft?
- Futur I: werde ich rausdürfen?, werdest du rausdürfen?, werde er rausdürfen?, werden wir rausdürfen?, werdet ihr rausdürfen?, werden sie rausdürfen?
- Futur II: werde ich rausgedurft haben?, werdest du rausgedurft haben?, werde er rausgedurft haben?, werden wir rausgedurft haben?, werdet ihr rausgedurft haben?, werden sie rausgedurft haben?
Konjunktiv II (würde) Aktiv
- Präteritum: würde ich rausdürfen?, würdest du rausdürfen?, würde er rausdürfen?, würden wir rausdürfen?, würdet ihr rausdürfen?, würden sie rausdürfen?
- Plusquamperfekt: würde ich rausgedurft haben?, würdest du rausgedurft haben?, würde er rausgedurft haben?, würden wir rausgedurft haben?, würdet ihr rausgedurft haben?, würden sie rausgedurft haben?
Imperativ Aktiv
- Präsens: -, -, -, -
Infinitiv/Partizip Aktiv
- Infinitiv I: rausdürfen, rauszudürfen
- Infinitiv II: rausgedurft haben, rausgedurft zu haben
- Partizip I: rausdürfend
- Partizip II: rausgedurft