Konjugation des Verbs sich ranpirschen
Das Konjugieren des Verbs sich ranpirschen erfolgt regelmäßig. Die Stammformen sind pirscht sich ran, pirschte sich ran und hat sich rangepirscht. Als Hilfsverb von sich ranpirschen wird "haben" verwendet. Das Verb sich ranpirschen ist reflexiv gebraucht. Die Vorsilbe ran- von sich ranpirschen ist trennbar. Die Beugung erfolgt im Aktiv und die Darstellung als Hauptsatz. Zum besseren Verständnis stehen unzählige Beispiele für das Verb ranpirschen zur Verfügung. Zum Üben und Festigen gibt es außerdem kostenlose Arbeitsblätter für ranpirschen. Man kann nicht nur sich ranpirschen konjugieren, sondern alle deutschen Verben. Kommentare ☆
Die einfach konjugierten Verbformen Präsens, Präteritum, Imperativ und Konjunktiv von sich ranpirschen
Präsens
ich | pirsch(e)⁵ | mir/mich³ | ran |
du | pirsch(s)⁵t | dir/dich³ | ran |
er | pirscht | sich | ran |
wir | pirschen | uns | ran |
ihr | pirscht | euch | ran |
sie | pirschen | sich | ran |
Präteritum
ich | pirschte | mir/mich³ | ran |
du | pirschtest | dir/dich³ | ran |
er | pirschte | sich | ran |
wir | pirschten | uns | ran |
ihr | pirschtet | euch | ran |
sie | pirschten | sich | ran |
Imperativ
- | |||
pirsch(e)⁵ | (du) | dir/dich³ | ran |
- | |||
pirschen | wir | uns | ran |
pirscht | (ihr) | euch | ran |
pirschen | Sie | sich | ran |
Konjunktiv I
ich | pirsche | mir/mich³ | ran |
du | pirschest | dir/dich³ | ran |
er | pirsche | sich | ran |
wir | pirschen | uns | ran |
ihr | pirschet | euch | ran |
sie | pirschen | sich | ran |
Konjunktiv II
ich | pirschte | mir/mich³ | ran |
du | pirschtest | dir/dich³ | ran |
er | pirschte | sich | ran |
wir | pirschten | uns | ran |
ihr | pirschtet | euch | ran |
sie | pirschten | sich | ran |
⁵ Umgangssprachlicher Gebrauch³ Willkürlich gewählt
Indikativ
Das Verb sich ranpirschen konjugiert im Indikativ Aktiv in den Zeitformen Gegenwart, Vergangenheit und Zukunft
Präsens
ich | pirsch(e)⁵ | mir/mich³ | ran |
du | pirsch(s)⁵t | dir/dich³ | ran |
er | pirscht | sich | ran |
wir | pirschen | uns | ran |
ihr | pirscht | euch | ran |
sie | pirschen | sich | ran |
Präteritum
ich | pirschte | mir/mich³ | ran |
du | pirschtest | dir/dich³ | ran |
er | pirschte | sich | ran |
wir | pirschten | uns | ran |
ihr | pirschtet | euch | ran |
sie | pirschten | sich | ran |
Perfekt
ich | habe | mir/mich³ | rangepirscht |
du | hast | dir/dich³ | rangepirscht |
er | hat | sich | rangepirscht |
wir | haben | uns | rangepirscht |
ihr | habt | euch | rangepirscht |
sie | haben | sich | rangepirscht |
Plusquam.
ich | hatte | mir/mich³ | rangepirscht |
du | hattest | dir/dich³ | rangepirscht |
er | hatte | sich | rangepirscht |
wir | hatten | uns | rangepirscht |
ihr | hattet | euch | rangepirscht |
sie | hatten | sich | rangepirscht |
Futur I
ich | werde | mir/mich³ | ranpirschen |
du | wirst | dir/dich³ | ranpirschen |
er | wird | sich | ranpirschen |
wir | werden | uns | ranpirschen |
ihr | werdet | euch | ranpirschen |
sie | werden | sich | ranpirschen |
Futur II
ich | werde | mir/mich³ | rangepirscht | haben |
du | wirst | dir/dich³ | rangepirscht | haben |
er | wird | sich | rangepirscht | haben |
wir | werden | uns | rangepirscht | haben |
ihr | werdet | euch | rangepirscht | haben |
sie | werden | sich | rangepirscht | haben |
⁵ Umgangssprachlicher Gebrauch³ Willkürlich gewählt
Konjunktiv
Die Konjugation im Konjunktiv I und II bzw. in den Zeiten Präsens, Präteritum, Perfekt, Plusquamperfekt und Futur für das Verb sich ranpirschen
Konjunktiv I
ich | pirsche | mir/mich³ | ran |
du | pirschest | dir/dich³ | ran |
er | pirsche | sich | ran |
wir | pirschen | uns | ran |
ihr | pirschet | euch | ran |
sie | pirschen | sich | ran |
Konjunktiv II
ich | pirschte | mir/mich³ | ran |
du | pirschtest | dir/dich³ | ran |
er | pirschte | sich | ran |
wir | pirschten | uns | ran |
ihr | pirschtet | euch | ran |
sie | pirschten | sich | ran |
Konj. Perfekt
ich | habe | mir/mich³ | rangepirscht |
du | habest | dir/dich³ | rangepirscht |
er | habe | sich | rangepirscht |
wir | haben | uns | rangepirscht |
ihr | habet | euch | rangepirscht |
sie | haben | sich | rangepirscht |
Konj. Plusquam.
ich | hätte | mir/mich³ | rangepirscht |
du | hättest | dir/dich³ | rangepirscht |
er | hätte | sich | rangepirscht |
wir | hätten | uns | rangepirscht |
ihr | hättet | euch | rangepirscht |
sie | hätten | sich | rangepirscht |
Konj. Futur I
ich | werde | mir/mich³ | ranpirschen |
du | werdest | dir/dich³ | ranpirschen |
er | werde | sich | ranpirschen |
wir | werden | uns | ranpirschen |
ihr | werdet | euch | ranpirschen |
sie | werden | sich | ranpirschen |
Konj. Futur II
ich | werde | mir/mich³ | rangepirscht | haben |
du | werdest | dir/dich³ | rangepirscht | haben |
er | werde | sich | rangepirscht | haben |
wir | werden | uns | rangepirscht | haben |
ihr | werdet | euch | rangepirscht | haben |
sie | werden | sich | rangepirscht | haben |
³ Willkürlich gewählt
Konjunktiv II (würde)
Ersatzformen des Konjunktiv II konjugiert mit würde als finites Verb
Konjunktiv II
ich | würde | mir/mich³ | ranpirschen |
du | würdest | dir/dich³ | ranpirschen |
er | würde | sich | ranpirschen |
wir | würden | uns | ranpirschen |
ihr | würdet | euch | ranpirschen |
sie | würden | sich | ranpirschen |
Konj. Plusquam.
ich | würde | mir/mich³ | rangepirscht | haben |
du | würdest | dir/dich³ | rangepirscht | haben |
er | würde | sich | rangepirscht | haben |
wir | würden | uns | rangepirscht | haben |
ihr | würdet | euch | rangepirscht | haben |
sie | würden | sich | rangepirscht | haben |
³ Willkürlich gewählt
Imperativ
Die Konjugationsformen im Imperativ Aktiv Präsens für das Verb sich ranpirschen
Präsens
pirsch(e)⁵ | (du) | dir/dich³ | ran |
pirschen | wir | uns | ran |
pirscht | (ihr) | euch | ran |
pirschen | Sie | sich | ran |
⁵ Umgangssprachlicher Gebrauch³ Willkürlich gewählt
Infinitiv/Partizip
Die infiniten Formen Partizip und Infinitiv (mit zu) im Aktiv für sich ranpirschen
Übersetzungen
Übersetzungen von sich ranpirschen
-
sich ranpirschen
sneak up
подкрадываться
acercarse sigilosamente
approcher furtivement
gizlice yaklaşmak, sinsi yaklaşmak
aproximar-se furtivamente
avvicinarsi di nascosto
se apropia în secret
közelít, lopakodik
podkradać się
πλησιάζω κρυφά
stiekem naderen
přiblížit se potají
smyga
snige sig nær
忍び寄る
apropar-se a poc a poc
hiipiä, lähestyä salaa
snike
hurbildu
približiti se potajno
приближување
približati se skrivaj
priblížiť sa potichu
približiti se potajno
približiti se potajno
підкрадатися
приближавам се тайно
падкрадацца
mendekat diam-diam, menyelinap
lén lút tiến gần, lặng lẽ tiến gần
jimjitcha yaqinlashmoq, sezdirmay yaqinlashmoq
चुपके से आना, छिपकर पास आना
偷偷靠近, 悄悄接近
คืบคลานเข้าใกล้, แอบเข้าใกล้
몰래 다가가다, 몰래 접근하다
gizlicə yaxınlaşmaq, səssizcə yaxınlaşmaq
დამალულად მიუახლოვება, ჩუმად მიუახლოვება
চুপ করে কাছে আসা, চুপি চুপি কাছে আসা
afrohem fshehurazi, të afrohem fshehurazi
गुप्तपणे जवळ येणे, चुपकेने जवळ येणे
चुपचाप नजिक आउनु, चुपचाप नजिक पुग्नु
గుప్తంగా దగ్గరపడటం, నిశ్శబ్దంగా దగ్గర రావడం
klusi pietuvoties
மறைபோய் நெருங்கு, மறைவாக நெருங்கு
salaja lähenema, vaikselt ligi hiilima
թաքուն մոտենալ, լուռ մոտենալ
bêdeng nêzîk bûn, sezdirmî nêzîk bûn
להתגנב، להתקרב בחשאי
التسلل
نزدیک شدن پنهانی
چپکے سے قریب ہونا
sich ranpirschen in dict.cc
Übersetzungen
Mitmachen
Hilf uns und werde ein Held indem Du neue Einträge hinzufügst und bestehende bewertest. Als Dankeschön kannst du bei erreichter Punktzahl diese Webseite ohne Werbung nutzen.
|
Anmelden |
Bedeutungen
Bedeutungen und Synonyme von sich ranpirschenPräpositionen
Präpositionen für sich ranpirschen
Bildungsregeln
Detaillierte Regeln zur Konjugation
Ableitungen
Abgeleitete Formen von sich ranpirschen
≡ ranschmeißen
≡ ranmachen
≡ rankönnen
≡ rankommen
≡ ranhängen
≡ ranlassen
≡ pirschen
≡ ranfahren
≡ ranschleichen
≡ ranschleppen
≡ rannehmen
≡ ranmüssen
≡ ranholen
≡ ranklotzen
≡ rangehen
≡ rankriegen
Wörterbücher
Alle Übersetzungswörterbücher
Verb ranpirschen konjugieren
Zusammenfassung aller Zeitformen des Zeitworts, Tätigkeitsworts bzw. Tuworts sich ranpirschen
Die sich ran·pirschen Konjugation online als Verbtabelle mit allen Verbformen in Singular (Einzahl) und Plural (Mehrzahl) in allen Personen (1. Person, 2.Person, 3. Person) übersichtlich dargestellt. Die Beugung bzw. Flexion des Verbs sich ran·pirschen ist somit eine Hilfestellung für Hausaufgaben, Prüfungen, Klausuren, für den Deutschuntericht der Schule, zum Deutsch Lernen, für das Studium, Deutsch als Fremdsprache (DaZ), Deutsch als Zweitsprache (DaZ) und für die Erwachsenenbildung. Gerade auch für Deutschlernende ist die korrekte Konjugation des Verbs bzw. die korrekt flektierten Formen (pirscht sich ran - pirschte sich ran - hat sich rangepirscht) entscheidend. Weitere Informationen finden sich unter Wiktionary ranpirschen und unter ranpirschen im Duden.
ranpirschen Konjugation
Präsens | Präteritum | Konjunktiv I | Konjunktiv II | Imperativ | |
---|---|---|---|---|---|
ich | pirsch(e) mir/mich ran | pirschte mir/mich ran | pirsche mir/mich ran | pirschte mir/mich ran | - |
du | pirsch(s)t dir/dich ran | pirschtest dir/dich ran | pirschest dir/dich ran | pirschtest dir/dich ran | pirsch(e) dir/dich ran |
er | pirscht sich ran | pirschte sich ran | pirsche sich ran | pirschte sich ran | - |
wir | pirschen uns ran | pirschten uns ran | pirschen uns ran | pirschten uns ran | pirschen uns ran |
ihr | pirscht euch ran | pirschtet euch ran | pirschet euch ran | pirschtet euch ran | pirscht euch ran |
sie | pirschen sich ran | pirschten sich ran | pirschen sich ran | pirschten sich ran | pirschen sich ran |
Indikativ Aktiv
- Präsens: ich pirsch(e) mir/mich ran, du pirsch(s)t dir/dich ran, er pirscht sich ran, wir pirschen uns ran, ihr pirscht euch ran, sie pirschen sich ran
- Präteritum: ich pirschte mir/mich ran, du pirschtest dir/dich ran, er pirschte sich ran, wir pirschten uns ran, ihr pirschtet euch ran, sie pirschten sich ran
- Perfekt: ich habe mir/mich rangepirscht, du hast dir/dich rangepirscht, er hat sich rangepirscht, wir haben uns rangepirscht, ihr habt euch rangepirscht, sie haben sich rangepirscht
- Plusquamperfekt: ich hatte mir/mich rangepirscht, du hattest dir/dich rangepirscht, er hatte sich rangepirscht, wir hatten uns rangepirscht, ihr hattet euch rangepirscht, sie hatten sich rangepirscht
- Futur I: ich werde mir/mich ranpirschen, du wirst dir/dich ranpirschen, er wird sich ranpirschen, wir werden uns ranpirschen, ihr werdet euch ranpirschen, sie werden sich ranpirschen
- Futur II: ich werde mir/mich rangepirscht haben, du wirst dir/dich rangepirscht haben, er wird sich rangepirscht haben, wir werden uns rangepirscht haben, ihr werdet euch rangepirscht haben, sie werden sich rangepirscht haben
Konjunktiv Aktiv
- Präsens: ich pirsche mir/mich ran, du pirschest dir/dich ran, er pirsche sich ran, wir pirschen uns ran, ihr pirschet euch ran, sie pirschen sich ran
- Präteritum: ich pirschte mir/mich ran, du pirschtest dir/dich ran, er pirschte sich ran, wir pirschten uns ran, ihr pirschtet euch ran, sie pirschten sich ran
- Perfekt: ich habe mir/mich rangepirscht, du habest dir/dich rangepirscht, er habe sich rangepirscht, wir haben uns rangepirscht, ihr habet euch rangepirscht, sie haben sich rangepirscht
- Plusquamperfekt: ich hätte mir/mich rangepirscht, du hättest dir/dich rangepirscht, er hätte sich rangepirscht, wir hätten uns rangepirscht, ihr hättet euch rangepirscht, sie hätten sich rangepirscht
- Futur I: ich werde mir/mich ranpirschen, du werdest dir/dich ranpirschen, er werde sich ranpirschen, wir werden uns ranpirschen, ihr werdet euch ranpirschen, sie werden sich ranpirschen
- Futur II: ich werde mir/mich rangepirscht haben, du werdest dir/dich rangepirscht haben, er werde sich rangepirscht haben, wir werden uns rangepirscht haben, ihr werdet euch rangepirscht haben, sie werden sich rangepirscht haben
Konjunktiv II (würde) Aktiv
- Präteritum: ich würde mir/mich ranpirschen, du würdest dir/dich ranpirschen, er würde sich ranpirschen, wir würden uns ranpirschen, ihr würdet euch ranpirschen, sie würden sich ranpirschen
- Plusquamperfekt: ich würde mir/mich rangepirscht haben, du würdest dir/dich rangepirscht haben, er würde sich rangepirscht haben, wir würden uns rangepirscht haben, ihr würdet euch rangepirscht haben, sie würden sich rangepirscht haben
Imperativ Aktiv
- Präsens: pirsch(e) (du) dir/dich ran, pirschen wir uns ran, pirscht (ihr) euch ran, pirschen Sie sich ran
Infinitiv/Partizip Aktiv
- Infinitiv I: sich ranpirschen, sich ranzupirschen
- Infinitiv II: sich rangepirscht haben, sich rangepirscht zu haben
- Partizip I: sich ranpirschend
- Partizip II: rangepirscht