Konjugation des Verbs bekennen 〈Zustandspassiv〉
Das Konjugieren des Verbs bekennen erfolgt unregelmäßig. Die Stammformen sind ist bekannt, war bekannt und ist bekannt gewesen. Als Hilfsverb von bekennen wird "haben" verwendet. Die Vorsilbe be- von bekennen ist untrennbar. Die Beugung erfolgt im Zustandspassiv und die Darstellung als Hauptsatz. Zum besseren Verständnis stehen unzählige Beispiele für das Verb bekennen zur Verfügung. Zum Üben und Festigen gibt es außerdem kostenlose Arbeitsblätter für bekennen. Man kann nicht nur bekennen konjugieren, sondern alle deutschen Verben. Das Verb gehört zum Wortschatz des Zertifikats Deutsch bzw. zur Stufe C2. Kommentare ☆
C2 · unregelmäßig · haben · untrennbar
ist bekannt · war bekannt · ist bekannt gewesen
Wechsel des Stammvokals e - a - a
admit, acknowledge, confess, declare, profess, agnize, avouch, avow, avow oneself, avow oneself to, confess (to)
/bəˈkɛnən/ · /bəˈkant/ · /bəˈkantə/ · /bəˈkɛnntə/ · /bəˈkant/
[…, Religion] etwas offen zugeben; offen zugeben; gestehen, Zeugnis ablegen, Bekenntniskirche, einräumen
(sich+A, Akk., zu+D, für+A, als)
» Ich bekenne
mich schuldig. I plead guilty.
Die einfach konjugierten Verbformen Präsens, Präteritum, Imperativ und Konjunktiv von bekennen
Präsens
| ich | bin | bekannt |
| du | bist | bekannt |
| er | ist | bekannt |
| wir | sind | bekannt |
| ihr | seid | bekannt |
| sie | sind | bekannt |
Präteritum
| ich | war | bekannt |
| du | warst | bekannt |
| er | war | bekannt |
| wir | waren | bekannt |
| ihr | wart | bekannt |
| sie | waren | bekannt |
Konjunktiv I
| ich | sei | bekannt |
| du | seiest | bekannt |
| er | sei | bekannt |
| wir | seien | bekannt |
| ihr | seiet | bekannt |
| sie | seien | bekannt |
Konjunktiv II
| ich | wäre | bekannt |
| du | wärest | bekannt |
| er | wäre | bekannt |
| wir | wären | bekannt |
| ihr | wäret | bekannt |
| sie | wären | bekannt |
Indikativ
Das Verb bekennen konjugiert im Indikativ Zustandspassiv in den Zeitformen Gegenwart, Vergangenheit und Zukunft
Präsens
| ich | bin | bekannt |
| du | bist | bekannt |
| er | ist | bekannt |
| wir | sind | bekannt |
| ihr | seid | bekannt |
| sie | sind | bekannt |
Präteritum
| ich | war | bekannt |
| du | warst | bekannt |
| er | war | bekannt |
| wir | waren | bekannt |
| ihr | wart | bekannt |
| sie | waren | bekannt |
Perfekt
| ich | bin | bekannt | gewesen |
| du | bist | bekannt | gewesen |
| er | ist | bekannt | gewesen |
| wir | sind | bekannt | gewesen |
| ihr | seid | bekannt | gewesen |
| sie | sind | bekannt | gewesen |
Plusquam.
| ich | war | bekannt | gewesen |
| du | warst | bekannt | gewesen |
| er | war | bekannt | gewesen |
| wir | waren | bekannt | gewesen |
| ihr | wart | bekannt | gewesen |
| sie | waren | bekannt | gewesen |
Futur I
| ich | werde | bekannt | sein |
| du | wirst | bekannt | sein |
| er | wird | bekannt | sein |
| wir | werden | bekannt | sein |
| ihr | werdet | bekannt | sein |
| sie | werden | bekannt | sein |
Konjunktiv
Die Konjugation im Konjunktiv I und II bzw. in den Zeiten Präsens, Präteritum, Perfekt, Plusquamperfekt und Futur für das Verb bekennen
Konjunktiv I
| ich | sei | bekannt |
| du | seiest | bekannt |
| er | sei | bekannt |
| wir | seien | bekannt |
| ihr | seiet | bekannt |
| sie | seien | bekannt |
Konjunktiv II
| ich | wäre | bekannt |
| du | wärest | bekannt |
| er | wäre | bekannt |
| wir | wären | bekannt |
| ihr | wäret | bekannt |
| sie | wären | bekannt |
Konj. Perfekt
| ich | sei | bekannt | gewesen |
| du | seiest | bekannt | gewesen |
| er | sei | bekannt | gewesen |
| wir | seien | bekannt | gewesen |
| ihr | seiet | bekannt | gewesen |
| sie | seien | bekannt | gewesen |
Konj. Plusquam.
| ich | wäre | bekannt | gewesen |
| du | wärest | bekannt | gewesen |
| er | wäre | bekannt | gewesen |
| wir | wären | bekannt | gewesen |
| ihr | wäret | bekannt | gewesen |
| sie | wären | bekannt | gewesen |
Konjunktiv II (würde)
Ersatzformen des Konjunktiv II konjugiert mit würde als finites Verb
Imperativ
Die Konjugationsformen im Imperativ Zustandspassiv Präsens für das Verb bekennen
Infinitiv/Partizip
Die infiniten Formen Partizip und Infinitiv (mit zu) im Zustandspassiv für bekennen
Beispiele
Beispielsätze für bekennen
-
Ich
bekenne
mich schuldig.
I plead guilty.
-
Er
bekannte
sich schuldig.
He confessed his guilt.
-
Er
bekennt
seine Schuld.
He admits his guilt.
-
Bekennst
du dich zum Christentum?
Do you confess to Christianity?
-
Das Wahlergebnis wird bald
bekannt
sein.
The result of the poll will be known soon.
-
Tom zwang Mary, Farbe
zu
bekennen
.
Tom called Mary's bluff.
-
Die Testergebnisse waren dem Prüfling schon vorher
bekannt
.
The test results were already known to the candidate.
Beispiele
Übersetzungen
Übersetzungen von bekennen
-
bekennen
admit, acknowledge, confess, declare, profess, agnize, avouch, avow
признавать, исповедовать, признавать публично, признать, открыто признавать, признавание, признавать что-то, признаваться
declarar, confesar, admitir, profesar, comprometerse a, considerarse, declararse, definirse
confesser, avouer, embrasser, proclamer, reconnaitre, revendiquer, s'avouer, se reconnaitre
açıklamak, itiraf etmek, açıkça belirtmek, açıkça kabul etmek
admitir, confessar, declarar, professar
confessare, ammettere, professare, dichiarare, professarsi, riconoscere, riconoscersi, rivendicare
recunoaște, mărturisi
elismerni, beismerés, vallomás, beismer, bevall, bevallani, bevallás
przyznać się, uznać, przyznawać do, wyznać, przyznać, wyznawać
παραδοχή, ομολογία, ομολογώ, παραδέχομαι, παραστέκομαι σε, υποστηρίζω
bekennen, toegeven, belijden
vyjádřit, přiznat, přiznání, přiznávat, přiznávatnat, vyznat
bekänna, erkänna, erkänna sig till, kännas vid, stå fast vid
bekende, tilstå, erkende, vedgå
認める, 告白する, 信仰を明らかにする
confessar, admetre, reconèixer
tunnustaa, myöntää, ilmoittaa
erkjenne, bekjenne, innrømme
aitortu, onartu, aitortzea, konfesionatzea
izjaviti, otvoreno priznati, priznati, javna izjava, javnost
изјави, откривање, признавање, признава, јавување
javna izjava, odkriti, priznati, izjaviti, izpovedati
vyhlásiť, priznať, uznať, vyznať
izjaviti, javiti, otvoreno priznati, priznati
izjaviti, otvoreno priznanje, priznati, javiti, javna izjava
зізнатися, визнати, зізнаватися
признаване, признавам, изповядвам, изповядване, открито признавам
заявіць, прызнацца, прызнаць
mengakui, menyatakan, mengaku, mengakui secara terbuka, menyatakan agamamu
tuyên bố, công khai thú nhận, khẳng định tôn giáo của mình, thú nhận, tự nhận
diniy e'tiqodini oshkor qilish, e'lon qilish, e'lon qilmoq, e'tirof etmoq, tan olish
स्वीकार करना, घोषित करना, कबूल करना, धर्म जाहिर करना, स्वीकारना
坦白, 公开声明, 公开宣布信仰, 公开承认, 承认, 表态, 表明立场
ประกาศ, ยอมรับ, ประกาศศาสนาของตน, ยอมรับอย่างเปิดเผย, สารภาพ
고백하다, 공개적으로 인정하다, 공언하다, 신앙을 고백하다, 자백하다, 자처하다
etiraf etmək, açıqça etiraf etmek, bəyan etmək, elan etmək, etiraf etmek, itiraf etmek, öz dinini açıq elan etmək
აღიარება, განაცხადება, გაცხადება, საკუთარი რწმენა გამოაცხადო
ঘোষণা করা, স্বীকার করা, খোলামেলা স্বীকার করা, নিজ ধর্ম প্রকাশ করা
deklaroj, pranoj, deklaroj besimin tim, pohoj, rrëfeh publikisht
स्वीकारणे, उघडपणे कबूल करणे, खुलकर कबूल करणे, घोषणा करणे, जाहीर करणे, धर्म जाहीर करणे, मान्य करणे
घोषणा गर्नु, स्वीकार गर्नु, आफ्नो धर्म घोषणा गर्नु, खुला रूपमा स्वीकार गर्नु
అంగీకరించు, ఒప్పుకోడం, ఒప్పుకోవడం, నా మతాన్ని ప్రకటించడం, ప్రకటించడం, ప్రకటించు, బహిరంగంగా ఒప్పుకోవడం
atzīt, apliecināt, atklāti atzīt, atzīties, deklarēt, paziņot, savu ticību atklāti paziņot
ஒப்புக்கொள்வது, அறிவிக்க, ஒப்புக்கொள், ஒப்புக்கொள்ள, ஒப்புக்கொள்ளுவதை, மதத்தை தெரிவிக்க
tunnistama, avaldama, avameelselt tunnistama, deklareerima, usku avalikult tunnistama
ընդունել, հայտարարել, իմ կրոնը բացահայտել, խոստովանել, հայտնել, մեղք ընդունել
daxuyanî kirin, dînê xwe ragihandin, qebû kirin, qebûl kirin, qebûlkirin, îtiraf kirin
להודות، להצהיר، לגלות، להתוודות
إقرار، اعتراف، الإقرار، الاعتراف، اعترف، اقر
اعتراف، پذیرفتن، اظهار، اعتراف کردن، افشا کردن
اظہار کرنا، اعتراف کرنا، اظہار، اعتراف، اقرار کرنا، کھل کر تسلیم کرنا
bekennen in dict.cc
Übersetzungen
Mitmachen
Hilf uns und werde ein Held indem Du neue Einträge hinzufügst und bestehende bewertest. Als Dankeschön kannst du bei erreichter Punktzahl diese Webseite ohne Werbung nutzen.
|
|
Anmelden |
Bedeutungen
Bedeutungen und Synonyme von bekennen- etwas offen zugeben, offen zugeben, gestehen, zugeben
- [Religion] offen bekunden, welcher Religion man angehört, eine Zugehörigkeit oder Vorliebe zu etwas erklären, Zeugnis ablegen
- eingestehen,, Bekenntniskirche, einräumen, (sich) outen, beichten
Bedeutungen Synonyme
Präpositionen
Präpositionen für bekennen
jemand/etwas
sich alsbekennt
ein solches jemand/etwas
sich für/alsbekennt
irgendwie jemand/etwas
sich zubekennt
etwas jemand/etwas
sich zubekennt
etwas/jemandem jemand/etwas
sich zubekennt
jemandem/etwas jemand/etwas
zubekennt
etwas
Verwendungen Präpositionen
Bildungsregeln
Detaillierte Regeln zur Konjugation
Ableitungen
Abgeleitete Formen von bekennen
≡ erkennen
≡ bebändern
≡ anerkennen
≡ beantworten
≡ beackern
≡ bedachen
≡ auskennen
≡ bebauen
≡ becircen
≡ bebrüten
≡ beäugen
≡ beachten
≡ beängstigen
≡ einbekennen
≡ bebeten
≡ beatmen
Wörterbücher
Alle Übersetzungswörterbücher
Verb bekennen konjugieren
Zusammenfassung aller Zeitformen des Zeitworts, Tätigkeitsworts bzw. Tuworts bekennen
Die bekannt sein Konjugation online als Verbtabelle mit allen Verbformen in Singular (Einzahl) und Plural (Mehrzahl) in allen Personen (1. Person, 2.Person, 3. Person) übersichtlich dargestellt. Die Beugung bzw. Flexion des Verbs bekannt sein ist somit eine Hilfestellung für Hausaufgaben, Prüfungen, Klausuren, für den Deutschuntericht der Schule, zum Deutsch Lernen, für das Studium, Deutsch als Fremdsprache (DaZ), Deutsch als Zweitsprache (DaZ) und für die Erwachsenenbildung. Gerade auch für Deutschlernende ist die korrekte Konjugation des Verbs bzw. die korrekt flektierten Formen (ist bekannt - war bekannt - ist bekannt gewesen) entscheidend. Weitere Informationen finden sich unter Wiktionary bekennen und unter bekennen im Duden.
bekennen Konjugation
| Präsens | Präteritum | Konjunktiv I | Konjunktiv II | Imperativ | |
|---|---|---|---|---|---|
| ich | bin bekannt | war bekannt | sei bekannt | wäre bekannt | - |
| du | bist bekannt | warst bekannt | seiest bekannt | wärest bekannt | sei bekannt |
| er | ist bekannt | war bekannt | sei bekannt | wäre bekannt | - |
| wir | sind bekannt | waren bekannt | seien bekannt | wären bekannt | seien bekannt |
| ihr | seid bekannt | wart bekannt | seiet bekannt | wäret bekannt | seid bekannt |
| sie | sind bekannt | waren bekannt | seien bekannt | wären bekannt | seien bekannt |
Indikativ Zustandspassiv
- Präsens: ich bin bekannt, du bist bekannt, er ist bekannt, wir sind bekannt, ihr seid bekannt, sie sind bekannt
- Präteritum: ich war bekannt, du warst bekannt, er war bekannt, wir waren bekannt, ihr wart bekannt, sie waren bekannt
- Perfekt: ich bin bekannt gewesen, du bist bekannt gewesen, er ist bekannt gewesen, wir sind bekannt gewesen, ihr seid bekannt gewesen, sie sind bekannt gewesen
- Plusquamperfekt: ich war bekannt gewesen, du warst bekannt gewesen, er war bekannt gewesen, wir waren bekannt gewesen, ihr wart bekannt gewesen, sie waren bekannt gewesen
- Futur I: ich werde bekannt sein, du wirst bekannt sein, er wird bekannt sein, wir werden bekannt sein, ihr werdet bekannt sein, sie werden bekannt sein
- Futur II: ich werde bekannt gewesen sein, du wirst bekannt gewesen sein, er wird bekannt gewesen sein, wir werden bekannt gewesen sein, ihr werdet bekannt gewesen sein, sie werden bekannt gewesen sein
Konjunktiv Zustandspassiv
- Präsens: ich sei bekannt, du seiest bekannt, er sei bekannt, wir seien bekannt, ihr seiet bekannt, sie seien bekannt
- Präteritum: ich wäre bekannt, du wärest bekannt, er wäre bekannt, wir wären bekannt, ihr wäret bekannt, sie wären bekannt
- Perfekt: ich sei bekannt gewesen, du seiest bekannt gewesen, er sei bekannt gewesen, wir seien bekannt gewesen, ihr seiet bekannt gewesen, sie seien bekannt gewesen
- Plusquamperfekt: ich wäre bekannt gewesen, du wärest bekannt gewesen, er wäre bekannt gewesen, wir wären bekannt gewesen, ihr wäret bekannt gewesen, sie wären bekannt gewesen
- Futur I: ich werde bekannt sein, du werdest bekannt sein, er werde bekannt sein, wir werden bekannt sein, ihr werdet bekannt sein, sie werden bekannt sein
- Futur II: ich werde bekannt gewesen sein, du werdest bekannt gewesen sein, er werde bekannt gewesen sein, wir werden bekannt gewesen sein, ihr werdet bekannt gewesen sein, sie werden bekannt gewesen sein
Konjunktiv II (würde) Zustandspassiv
- Präteritum: ich würde bekannt sein, du würdest bekannt sein, er würde bekannt sein, wir würden bekannt sein, ihr würdet bekannt sein, sie würden bekannt sein
- Plusquamperfekt: ich würde bekannt gewesen sein, du würdest bekannt gewesen sein, er würde bekannt gewesen sein, wir würden bekannt gewesen sein, ihr würdet bekannt gewesen sein, sie würden bekannt gewesen sein
Imperativ Zustandspassiv
- Präsens: sei (du) bekannt, seien wir bekannt, seid (ihr) bekannt, seien Sie bekannt
Infinitiv/Partizip Zustandspassiv
- Infinitiv I: bekannt sein, bekannt zu sein
- Infinitiv II: bekannt gewesen sein, bekannt gewesen zu sein
- Partizip I: bekannt seiend
- Partizip II: bekannt gewesen