Konjugation des Verbs bekennen 〈Vorgangspassiv〉
Das Konjugieren des Verbs bekennen erfolgt unregelmäßig. Die Stammformen sind wird bekannt, wurde bekannt und ist bekannt worden. Als Hilfsverb von bekennen wird "haben" verwendet. Die Vorsilbe be- von bekennen ist untrennbar. Die Beugung erfolgt im Vorgangspassiv und die Darstellung als Hauptsatz. Zum besseren Verständnis stehen unzählige Beispiele für das Verb bekennen zur Verfügung. Zum Üben und Festigen gibt es außerdem kostenlose Arbeitsblätter für bekennen. Man kann nicht nur bekennen konjugieren, sondern alle deutschen Verben. Das Verb gehört zum Wortschatz des Zertifikats Deutsch bzw. zur Stufe C2. Kommentare ☆
C2 · unregelmäßig · haben · untrennbar
wird bekannt · wurde bekannt · ist bekannt worden
Wechsel des Stammvokals e - a - a
admit, acknowledge, confess, declare, profess, agnize, avouch, avow, avow oneself, avow oneself to, confess (to)
/bəˈkɛnən/ · /bəˈkant/ · /bəˈkantə/ · /bəˈkɛnntə/ · /bəˈkant/
[…, Religion] etwas offen zugeben; offen zugeben; gestehen, Zeugnis ablegen, Bekenntniskirche, einräumen
(sich+A, Akk., zu+D, für+A, als)
» Ich bekenne
mich schuldig. I plead guilty.
Die einfach konjugierten Verbformen Präsens, Präteritum, Imperativ und Konjunktiv von bekennen
Präsens
| ich | werde | bekannt |
| du | wirst | bekannt |
| er | wird | bekannt |
| wir | werden | bekannt |
| ihr | werdet | bekannt |
| sie | werden | bekannt |
Präteritum
| ich | wurde | bekannt |
| du | wurdest | bekannt |
| er | wurde | bekannt |
| wir | wurden | bekannt |
| ihr | wurdet | bekannt |
| sie | wurden | bekannt |
Konjunktiv I
| ich | werde | bekannt |
| du | werdest | bekannt |
| er | werde | bekannt |
| wir | werden | bekannt |
| ihr | werdet | bekannt |
| sie | werden | bekannt |
Konjunktiv II
| ich | würde | bekannt |
| du | würdest | bekannt |
| er | würde | bekannt |
| wir | würden | bekannt |
| ihr | würdet | bekannt |
| sie | würden | bekannt |
Indikativ
Das Verb bekennen konjugiert im Indikativ Vorgangspassiv in den Zeitformen Gegenwart, Vergangenheit und Zukunft
Präsens
| ich | werde | bekannt |
| du | wirst | bekannt |
| er | wird | bekannt |
| wir | werden | bekannt |
| ihr | werdet | bekannt |
| sie | werden | bekannt |
Präteritum
| ich | wurde | bekannt |
| du | wurdest | bekannt |
| er | wurde | bekannt |
| wir | wurden | bekannt |
| ihr | wurdet | bekannt |
| sie | wurden | bekannt |
Perfekt
| ich | bin | bekannt | worden |
| du | bist | bekannt | worden |
| er | ist | bekannt | worden |
| wir | sind | bekannt | worden |
| ihr | seid | bekannt | worden |
| sie | sind | bekannt | worden |
Plusquam.
| ich | war | bekannt | worden |
| du | warst | bekannt | worden |
| er | war | bekannt | worden |
| wir | waren | bekannt | worden |
| ihr | wart | bekannt | worden |
| sie | waren | bekannt | worden |
Futur I
| ich | werde | bekannt | werden |
| du | wirst | bekannt | werden |
| er | wird | bekannt | werden |
| wir | werden | bekannt | werden |
| ihr | werdet | bekannt | werden |
| sie | werden | bekannt | werden |
Konjunktiv
Die Konjugation im Konjunktiv I und II bzw. in den Zeiten Präsens, Präteritum, Perfekt, Plusquamperfekt und Futur für das Verb bekennen
Konjunktiv I
| ich | werde | bekannt |
| du | werdest | bekannt |
| er | werde | bekannt |
| wir | werden | bekannt |
| ihr | werdet | bekannt |
| sie | werden | bekannt |
Konjunktiv II
| ich | würde | bekannt |
| du | würdest | bekannt |
| er | würde | bekannt |
| wir | würden | bekannt |
| ihr | würdet | bekannt |
| sie | würden | bekannt |
Konj. Perfekt
| ich | sei | bekannt | worden |
| du | seiest | bekannt | worden |
| er | sei | bekannt | worden |
| wir | seien | bekannt | worden |
| ihr | seiet | bekannt | worden |
| sie | seien | bekannt | worden |
Konj. Plusquam.
| ich | wäre | bekannt | worden |
| du | wärest | bekannt | worden |
| er | wäre | bekannt | worden |
| wir | wären | bekannt | worden |
| ihr | wäret | bekannt | worden |
| sie | wären | bekannt | worden |
Konjunktiv II (würde)
Ersatzformen des Konjunktiv II konjugiert mit würde als finites Verb
Imperativ
Die Konjugationsformen im Imperativ Vorgangspassiv Präsens für das Verb bekennen
Infinitiv/Partizip
Die infiniten Formen Partizip und Infinitiv (mit zu) im Vorgangspassiv für bekennen
Beispiele
Beispielsätze für bekennen
-
Ich
bekenne
mich schuldig.
I plead guilty.
-
Er
bekannte
sich schuldig.
He confessed his guilt.
-
Er
bekennt
seine Schuld.
He admits his guilt.
-
Bekennst
du dich zum Christentum?
Do you confess to Christianity?
-
Das Wahlergebnis wird bald
bekannt
sein.
The result of the poll will be known soon.
-
Tom zwang Mary, Farbe
zu
bekennen
.
Tom called Mary's bluff.
-
Die Testergebnisse waren dem Prüfling schon vorher
bekannt
.
The test results were already known to the candidate.
Beispiele
Übersetzungen
Übersetzungen von bekennen
-
bekennen
admit, acknowledge, confess, declare, profess, agnize, avouch, avow
признавать, исповедовать, признавать публично, признать, открыто признавать, признавание, признавать что-то, признаваться
declarar, confesar, admitir, profesar, comprometerse a, considerarse, declararse, definirse
confesser, avouer, embrasser, proclamer, reconnaitre, revendiquer, s'avouer, se reconnaitre
açıklamak, itiraf etmek, açıkça belirtmek, açıkça kabul etmek
admitir, confessar, declarar, professar
confessare, ammettere, professare, dichiarare, professarsi, riconoscere, riconoscersi, rivendicare
recunoaște, mărturisi
elismerni, beismerés, vallomás, beismer, bevall, bevallani, bevallás
przyznać się, uznać, przyznawać do, wyznać, przyznać, wyznawać
παραδοχή, ομολογία, ομολογώ, παραδέχομαι, παραστέκομαι σε, υποστηρίζω
bekennen, toegeven, belijden
vyjádřit, přiznat, přiznání, přiznávat, přiznávatnat, vyznat
bekänna, erkänna, erkänna sig till, kännas vid, stå fast vid
bekende, tilstå, erkende, vedgå
認める, 告白する, 信仰を明らかにする
confessar, admetre, reconèixer
tunnustaa, myöntää, ilmoittaa
erkjenne, bekjenne, innrømme
aitortu, onartu, aitortzea, konfesionatzea
izjaviti, otvoreno priznati, priznati, javna izjava, javnost
изјави, откривање, признавање, признава, јавување
javna izjava, odkriti, priznati, izjaviti, izpovedati
vyhlásiť, priznať, uznať, vyznať
izjaviti, javiti, otvoreno priznati, priznati
izjaviti, otvoreno priznanje, priznati, javiti, javna izjava
зізнатися, визнати, зізнаватися
признаване, признавам, изповядвам, изповядване, открито признавам
заявіць, прызнацца, прызнаць
mengakui, menyatakan, mengaku, mengakui secara terbuka, menyatakan agamamu
tuyên bố, công khai thú nhận, khẳng định tôn giáo của mình, thú nhận, tự nhận
diniy e'tiqodini oshkor qilish, e'lon qilish, e'lon qilmoq, e'tirof etmoq, tan olish
स्वीकार करना, घोषित करना, कबूल करना, धर्म जाहिर करना, स्वीकारना
坦白, 公开声明, 公开宣布信仰, 公开承认, 承认, 表态, 表明立场
ประกาศ, ยอมรับ, ประกาศศาสนาของตน, ยอมรับอย่างเปิดเผย, สารภาพ
고백하다, 공개적으로 인정하다, 공언하다, 신앙을 고백하다, 자백하다, 자처하다
etiraf etmək, açıqça etiraf etmek, bəyan etmək, elan etmək, etiraf etmek, itiraf etmek, öz dinini açıq elan etmək
აღიარება, განაცხადება, გაცხადება, საკუთარი რწმენა გამოაცხადო
ঘোষণা করা, স্বীকার করা, খোলামেলা স্বীকার করা, নিজ ধর্ম প্রকাশ করা
deklaroj, pranoj, deklaroj besimin tim, pohoj, rrëfeh publikisht
स्वीकारणे, उघडपणे कबूल करणे, खुलकर कबूल करणे, घोषणा करणे, जाहीर करणे, धर्म जाहीर करणे, मान्य करणे
घोषणा गर्नु, स्वीकार गर्नु, आफ्नो धर्म घोषणा गर्नु, खुला रूपमा स्वीकार गर्नु
అంగీకరించు, ఒప్పుకోడం, ఒప్పుకోవడం, నా మతాన్ని ప్రకటించడం, ప్రకటించడం, ప్రకటించు, బహిరంగంగా ఒప్పుకోవడం
atzīt, apliecināt, atklāti atzīt, atzīties, deklarēt, paziņot, savu ticību atklāti paziņot
ஒப்புக்கொள்வது, அறிவிக்க, ஒப்புக்கொள், ஒப்புக்கொள்ள, ஒப்புக்கொள்ளுவதை, மதத்தை தெரிவிக்க
tunnistama, avaldama, avameelselt tunnistama, deklareerima, usku avalikult tunnistama
ընդունել, հայտարարել, իմ կրոնը բացահայտել, խոստովանել, հայտնել, մեղք ընդունել
daxuyanî kirin, dînê xwe ragihandin, qebû kirin, qebûl kirin, qebûlkirin, îtiraf kirin
להודות، להצהיר، לגלות، להתוודות
إقرار، اعتراف، الإقرار، الاعتراف، اعترف، اقر
اعتراف، پذیرفتن، اظهار، اعتراف کردن، افشا کردن
اظہار کرنا، اعتراف کرنا، اظہار، اعتراف، اقرار کرنا، کھل کر تسلیم کرنا
bekennen in dict.cc
Übersetzungen
Mitmachen
Hilf uns und werde ein Held indem Du neue Einträge hinzufügst und bestehende bewertest. Als Dankeschön kannst du bei erreichter Punktzahl diese Webseite ohne Werbung nutzen.
|
|
Anmelden |
Bedeutungen
Bedeutungen und Synonyme von bekennen- etwas offen zugeben, offen zugeben, gestehen, zugeben
- [Religion] offen bekunden, welcher Religion man angehört, eine Zugehörigkeit oder Vorliebe zu etwas erklären, Zeugnis ablegen
- eingestehen,, Bekenntniskirche, einräumen, (sich) outen, beichten
Bedeutungen Synonyme
Präpositionen
Präpositionen für bekennen
jemand/etwas
sich alsbekennt
ein solches jemand/etwas
sich für/alsbekennt
irgendwie jemand/etwas
sich zubekennt
etwas jemand/etwas
sich zubekennt
etwas/jemandem jemand/etwas
sich zubekennt
jemandem/etwas jemand/etwas
zubekennt
etwas
Verwendungen Präpositionen
Bildungsregeln
Detaillierte Regeln zur Konjugation
Ableitungen
Abgeleitete Formen von bekennen
≡ zuerkennen
≡ beängstigen
≡ verkennen
≡ bearbeiten
≡ beachten
≡ bebrüten
≡ bebildern
≡ beatmen
≡ erkennen
≡ beackern
≡ aberkennen
≡ beäugen
≡ beargwöhnen
≡ bebeten
≡ bebauen
≡ beäugeln
Wörterbücher
Alle Übersetzungswörterbücher
Verb bekennen konjugieren
Zusammenfassung aller Zeitformen des Zeitworts, Tätigkeitsworts bzw. Tuworts bekennen
Die bekannt werden Konjugation online als Verbtabelle mit allen Verbformen in Singular (Einzahl) und Plural (Mehrzahl) in allen Personen (1. Person, 2.Person, 3. Person) übersichtlich dargestellt. Die Beugung bzw. Flexion des Verbs bekannt werden ist somit eine Hilfestellung für Hausaufgaben, Prüfungen, Klausuren, für den Deutschuntericht der Schule, zum Deutsch Lernen, für das Studium, Deutsch als Fremdsprache (DaZ), Deutsch als Zweitsprache (DaZ) und für die Erwachsenenbildung. Gerade auch für Deutschlernende ist die korrekte Konjugation des Verbs bzw. die korrekt flektierten Formen (wird bekannt - wurde bekannt - ist bekannt worden) entscheidend. Weitere Informationen finden sich unter Wiktionary bekennen und unter bekennen im Duden.
bekennen Konjugation
| Präsens | Präteritum | Konjunktiv I | Konjunktiv II | Imperativ | |
|---|---|---|---|---|---|
| ich | werde bekannt | wurde bekannt | werde bekannt | würde bekannt | - |
| du | wirst bekannt | wurdest bekannt | werdest bekannt | würdest bekannt | - |
| er | wird bekannt | wurde bekannt | werde bekannt | würde bekannt | - |
| wir | werden bekannt | wurden bekannt | werden bekannt | würden bekannt | - |
| ihr | werdet bekannt | wurdet bekannt | werdet bekannt | würdet bekannt | - |
| sie | werden bekannt | wurden bekannt | werden bekannt | würden bekannt | - |
Indikativ Vorgangspassiv
- Präsens: ich werde bekannt, du wirst bekannt, er wird bekannt, wir werden bekannt, ihr werdet bekannt, sie werden bekannt
- Präteritum: ich wurde bekannt, du wurdest bekannt, er wurde bekannt, wir wurden bekannt, ihr wurdet bekannt, sie wurden bekannt
- Perfekt: ich bin bekannt worden, du bist bekannt worden, er ist bekannt worden, wir sind bekannt worden, ihr seid bekannt worden, sie sind bekannt worden
- Plusquamperfekt: ich war bekannt worden, du warst bekannt worden, er war bekannt worden, wir waren bekannt worden, ihr wart bekannt worden, sie waren bekannt worden
- Futur I: ich werde bekannt werden, du wirst bekannt werden, er wird bekannt werden, wir werden bekannt werden, ihr werdet bekannt werden, sie werden bekannt werden
- Futur II: ich werde bekannt worden sein, du wirst bekannt worden sein, er wird bekannt worden sein, wir werden bekannt worden sein, ihr werdet bekannt worden sein, sie werden bekannt worden sein
Konjunktiv Vorgangspassiv
- Präsens: ich werde bekannt, du werdest bekannt, er werde bekannt, wir werden bekannt, ihr werdet bekannt, sie werden bekannt
- Präteritum: ich würde bekannt, du würdest bekannt, er würde bekannt, wir würden bekannt, ihr würdet bekannt, sie würden bekannt
- Perfekt: ich sei bekannt worden, du seiest bekannt worden, er sei bekannt worden, wir seien bekannt worden, ihr seiet bekannt worden, sie seien bekannt worden
- Plusquamperfekt: ich wäre bekannt worden, du wärest bekannt worden, er wäre bekannt worden, wir wären bekannt worden, ihr wäret bekannt worden, sie wären bekannt worden
- Futur I: ich werde bekannt werden, du werdest bekannt werden, er werde bekannt werden, wir werden bekannt werden, ihr werdet bekannt werden, sie werden bekannt werden
- Futur II: ich werde bekannt worden sein, du werdest bekannt worden sein, er werde bekannt worden sein, wir werden bekannt worden sein, ihr werdet bekannt worden sein, sie werden bekannt worden sein
Konjunktiv II (würde) Vorgangspassiv
- Präteritum: ich würde bekannt werden, du würdest bekannt werden, er würde bekannt werden, wir würden bekannt werden, ihr würdet bekannt werden, sie würden bekannt werden
- Plusquamperfekt: ich würde bekannt worden sein, du würdest bekannt worden sein, er würde bekannt worden sein, wir würden bekannt worden sein, ihr würdet bekannt worden sein, sie würden bekannt worden sein
Imperativ Vorgangspassiv
- Präsens: -, -, -, -
Infinitiv/Partizip Vorgangspassiv
- Infinitiv I: bekannt werden, bekannt zu werden
- Infinitiv II: bekannt worden sein, bekannt worden zu sein
- Partizip I: bekannt werdend
- Partizip II: bekannt worden