Konjugation des Verbs aufschrecken

Das Konjugieren des Verbs aufschrecken erfolgt regelmäßig. Die Stammformen sind schreckt auf, schreckte auf und hat aufgeschreckt. Daneben gibt es auch noch die unregelmäßige Konjugation. Als Hilfsverb von aufschrecken wird "haben" verwendet. Es gibt jedoch auch Zeitformen mit dem Hilfsverb "sein". Die Vorsilbe auf- von aufschrecken ist trennbar. Die Beugung erfolgt im Aktiv und die Darstellung als Hauptsatz. Zum besseren Verständnis stehen unzählige Beispiele für das Verb aufschrecken zur Verfügung. Zum Üben und Festigen gibt es außerdem kostenlose Arbeitsblätter für aufschrecken. Man kann nicht nur aufschrecken konjugieren, sondern alle deutschen Verben. Das Verb gehört zum Wortschatz des Zertifikats Deutsch bzw. zur Stufe B2. Kommentare

haben, regelmäßig
auf·schrecken
sein, regelmäßig
auf·schrecken
sein, unregelmäßig
auf·schrecken
Video 

B2 · regelmäßig · haben · trennbar

auf·schrecken

schreckt auf · schreckte auf · hat aufgeschreckt

Englisch startle, frighten, scare

/aʊfˈʃʁɛkən/ · /ʃʁɛkt aʊf/ · /ˈʃʁɛktə aʊf/ · /aʊfɡəˈʃʁɛkt/

plötzlich erschrecken und heftig reagieren

(Akk., aus+D)

Unsere Webseite als App.
Bequem für unterwegs.
★★★★★ 4.9

Die einfach konjugierten Verbformen Präsens, Präteritum, Imperativ und Konjunktiv von aufschrecken

Präsens

ich schreck(e)⁵ auf
du schreckst auf
er schreckt auf
wir schrecken auf
ihr schreckt auf
sie schrecken auf

Präteritum

ich schreckte auf
du schrecktest auf
er schreckte auf
wir schreckten auf
ihr schrecktet auf
sie schreckten auf

Imperativ

-
schreck(e)⁵ (du) auf
-
schrecken wir auf
schreckt (ihr) auf
schrecken Sie auf

Konjunktiv I

ich schrecke auf
du schreckest auf
er schrecke auf
wir schrecken auf
ihr schrecket auf
sie schrecken auf

Konjunktiv II

ich schreckte auf
du schrecktest auf
er schreckte auf
wir schreckten auf
ihr schrecktet auf
sie schreckten auf

Infinitiv

aufschrecken
aufzuschrecken

Partizip

aufschreckend
aufgeschreckt

⁵ Umgangssprachlicher Gebrauch


Indikativ

Das Verb aufschrecken konjugiert im Indikativ Aktiv in den Zeitformen Gegenwart, Vergangenheit und Zukunft


Präsens

ich schreck(e)⁵ auf
du schreckst auf
er schreckt auf
wir schrecken auf
ihr schreckt auf
sie schrecken auf

Präteritum

ich schreckte auf
du schrecktest auf
er schreckte auf
wir schreckten auf
ihr schrecktet auf
sie schreckten auf

Perfekt

ich habe aufgeschreckt
du hast aufgeschreckt
er hat aufgeschreckt
wir haben aufgeschreckt
ihr habt aufgeschreckt
sie haben aufgeschreckt

Plusquam.

ich hatte aufgeschreckt
du hattest aufgeschreckt
er hatte aufgeschreckt
wir hatten aufgeschreckt
ihr hattet aufgeschreckt
sie hatten aufgeschreckt

Futur I

ich werde aufschrecken
du wirst aufschrecken
er wird aufschrecken
wir werden aufschrecken
ihr werdet aufschrecken
sie werden aufschrecken

Futur II

ich werde aufgeschreckt haben
du wirst aufgeschreckt haben
er wird aufgeschreckt haben
wir werden aufgeschreckt haben
ihr werdet aufgeschreckt haben
sie werden aufgeschreckt haben

⁵ Umgangssprachlicher Gebrauch

Unsere Webseite als App.
Bequem für unterwegs.
★★★★★ 4.9

Konjunktiv

Die Konjugation im Konjunktiv I und II bzw. in den Zeiten Präsens, Präteritum, Perfekt, Plusquamperfekt und Futur für das Verb aufschrecken


Konjunktiv I

ich schrecke auf
du schreckest auf
er schrecke auf
wir schrecken auf
ihr schrecket auf
sie schrecken auf

Konjunktiv II

ich schreckte auf
du schrecktest auf
er schreckte auf
wir schreckten auf
ihr schrecktet auf
sie schreckten auf

Konj. Perfekt

ich habe aufgeschreckt
du habest aufgeschreckt
er habe aufgeschreckt
wir haben aufgeschreckt
ihr habet aufgeschreckt
sie haben aufgeschreckt

Konj. Plusquam.

ich hätte aufgeschreckt
du hättest aufgeschreckt
er hätte aufgeschreckt
wir hätten aufgeschreckt
ihr hättet aufgeschreckt
sie hätten aufgeschreckt

Konj. Futur I

ich werde aufschrecken
du werdest aufschrecken
er werde aufschrecken
wir werden aufschrecken
ihr werdet aufschrecken
sie werden aufschrecken

Konj. Futur II

ich werde aufgeschreckt haben
du werdest aufgeschreckt haben
er werde aufgeschreckt haben
wir werden aufgeschreckt haben
ihr werdet aufgeschreckt haben
sie werden aufgeschreckt haben

Konjunktiv II (würde)

Ersatzformen des Konjunktiv II konjugiert mit würde als finites Verb


Konjunktiv II

ich würde aufschrecken
du würdest aufschrecken
er würde aufschrecken
wir würden aufschrecken
ihr würdet aufschrecken
sie würden aufschrecken

Konj. Plusquam.

ich würde aufgeschreckt haben
du würdest aufgeschreckt haben
er würde aufgeschreckt haben
wir würden aufgeschreckt haben
ihr würdet aufgeschreckt haben
sie würden aufgeschreckt haben

Imperativ

Die Konjugationsformen im Imperativ Aktiv Präsens für das Verb aufschrecken


Präsens

schreck(e)⁵ (du) auf
schrecken wir auf
schreckt (ihr) auf
schrecken Sie auf

⁵ Umgangssprachlicher Gebrauch

Infinitiv/Partizip

Die infiniten Formen Partizip und Infinitiv (mit zu) im Aktiv für aufschrecken


Infinitiv I


aufschrecken
aufzuschrecken

Infinitiv II


aufgeschreckt haben
aufgeschreckt zu haben

Partizip I


aufschreckend

Partizip II


aufgeschreckt
Unsere Webseite als App.
Bequem für unterwegs.
★★★★★ 4.9

Übersetzungen

Übersetzungen von aufschrecken


Deutsch aufschrecken
Englisch startle, frighten, scare
Russisch испугать, вздрагивать в испуге, вздрагивать от испуга, вздрогнуть в испуге, вздрогнуть от испуга, вскакивать в испуге, вскочить в испуге, вспугивать
Spanisch asustar, espantar, sobresaltar
Französisch effrayer, faire sursauter, réveiller en sursaut, surprendre, éveiller
Türkisch korkutmak, ürkütmek
Portugiesisch assustar, espantar, sobressaltar
Italienisch fare sobbalzare, fare sussultare, fare trasalire, sconvolgere, spaventare, strappare a
Rumänisch speria, sări în sus
Ungarisch megijedni, megrázkódtatni
Polnisch przestraszyć, wystraszyć, zaskoczyć, zerwać, zrywać
Griechisch ξαφνιάζω, τρομάζω
Niederländisch opschrikken, schrikken
Tschechisch vyděsit, vystrašit
Schwedisch hoppa till, skrälla
Dänisch overraske, skræmme
Japanisch 驚かせる, 驚く
Katalanisch esgarrifar, sobresaltar
Finnisch herätä, pelästyä
Norwegisch overraske, skremme
Baskisch ustekabean izutu
Serbisch preplašiti, uznemiriti
Mazedonisch изненадно вознемирување, плашам
Slowenisch prestrašiti se, zaskrbljeno reagirati
Slowakisch vystrašiť, zľaknúť sa
Bosnisch preplašiti, uznemiriti
Kroatisch preplašiti, uznemiriti
Ukrainisch злякатися, стривожитися
Bulgarisch изплашвам се, стряскам
Belorussisch злякацца, падскочыць
Indonesisch kaget, terkejut
Vietnamesisch giật mình
Usbekisch cho'chib ketmoq, seskanmoq
Hindi चौंक उठना, चौंक जाना
Chinesisch 受惊, 吓一跳
Thailändisch ตกใจ, สะดุ้ง
Koreanisch 깜짝 놀라다, 화들짝 놀라다
Aserbaidschanisch diksinmək
Georgisch კრთება
Bengalisch চমকে ওঠা
Albanisch trembem
Marathi घाबरून जाणे, दचकणे
Nepalesisch तर्सिनु
Telugu బెదిరిపోవు
Lettisch iztrūkties, satrūkties
Tamil திடுக்கிடுதல், பதறுதல்
Estnisch ehmuma, võpatama
Armenisch սարսափել, վախենալ
Kurdisch tirsîn, şaş bûn
Hebräischלְהִתְעַרְבֵּב، לְהִתְעַרְעֵר
Arabischاهتزاز، فز، فزع
Persischترسیدن، وحشت زده شدن
Urduاچانک خوفزدہ ہونا، دھچکا دینا

aufschrecken in dict.cc


Übersetzungen 

Mitmachen


Hilf uns und werde ein Held indem Du neue Einträge hinzufügst und bestehende bewertest. Als Dankeschön kannst du bei erreichter Punktzahl diese Webseite ohne Werbung nutzen.



Anmelden

Alle Helden 

Bedeutungen

Bedeutungen und Synonyme von aufschrecken

  • plötzlich erschrecken und heftig reagieren
  • einen Ruck geben, hochschrecken, aufwecken, in Aufruhr versetzen, aufzeigen, aufrütteln

aufschrecken in openthesaurus.de

Bedeutungen  Synonyme 

Präpositionen

Präpositionen für aufschrecken


  • jemand/etwas schreckt jemanden aus etwas auf

Verwendungen  Präpositionen 

Bildungsregeln

Detaillierte Regeln zur Konjugation

Wörterbücher

Alle Übersetzungswörterbücher

Verb aufschrecken konjugieren

Zusammenfassung aller Zeitformen des Zeitworts, Tätigkeitsworts bzw. Tuworts aufschrecken


Die auf·schrecken Konjugation online als Verbtabelle mit allen Verbformen in Singular (Einzahl) und Plural (Mehrzahl) in allen Personen (1. Person, 2.Person, 3. Person) übersichtlich dargestellt. Die Beugung bzw. Flexion des Verbs auf·schrecken ist somit eine Hilfestellung für Hausaufgaben, Prüfungen, Klausuren, für den Deutschuntericht der Schule, zum Deutsch Lernen, für das Studium, Deutsch als Fremdsprache (DaZ), Deutsch als Zweitsprache (DaZ) und für die Erwachsenenbildung. Gerade auch für Deutschlernende ist die korrekte Konjugation des Verbs bzw. die korrekt flektierten Formen (schreckt auf - schreckte auf - hat aufgeschreckt) entscheidend. Weitere Informationen finden sich unter Wiktionary aufschrecken und unter aufschrecken im Duden.

aufschrecken Konjugation

Präsens Präteritum Konjunktiv I Konjunktiv II Imperativ
ich schreck(e) aufschreckte aufschrecke aufschreckte auf-
du schreckst aufschrecktest aufschreckest aufschrecktest aufschreck(e) auf
er schreckt aufschreckte aufschrecke aufschreckte auf-
wir schrecken aufschreckten aufschrecken aufschreckten aufschrecken auf
ihr schreckt aufschrecktet aufschrecket aufschrecktet aufschreckt auf
sie schrecken aufschreckten aufschrecken aufschreckten aufschrecken auf

Indikativ Aktiv

  • Präsens: ich schreck(e) auf, du schreckst auf, er schreckt auf, wir schrecken auf, ihr schreckt auf, sie schrecken auf
  • Präteritum: ich schreckte auf, du schrecktest auf, er schreckte auf, wir schreckten auf, ihr schrecktet auf, sie schreckten auf
  • Perfekt: ich habe aufgeschreckt, du hast aufgeschreckt, er hat aufgeschreckt, wir haben aufgeschreckt, ihr habt aufgeschreckt, sie haben aufgeschreckt
  • Plusquamperfekt: ich hatte aufgeschreckt, du hattest aufgeschreckt, er hatte aufgeschreckt, wir hatten aufgeschreckt, ihr hattet aufgeschreckt, sie hatten aufgeschreckt
  • Futur I: ich werde aufschrecken, du wirst aufschrecken, er wird aufschrecken, wir werden aufschrecken, ihr werdet aufschrecken, sie werden aufschrecken
  • Futur II: ich werde aufgeschreckt haben, du wirst aufgeschreckt haben, er wird aufgeschreckt haben, wir werden aufgeschreckt haben, ihr werdet aufgeschreckt haben, sie werden aufgeschreckt haben

Konjunktiv Aktiv

  • Präsens: ich schrecke auf, du schreckest auf, er schrecke auf, wir schrecken auf, ihr schrecket auf, sie schrecken auf
  • Präteritum: ich schreckte auf, du schrecktest auf, er schreckte auf, wir schreckten auf, ihr schrecktet auf, sie schreckten auf
  • Perfekt: ich habe aufgeschreckt, du habest aufgeschreckt, er habe aufgeschreckt, wir haben aufgeschreckt, ihr habet aufgeschreckt, sie haben aufgeschreckt
  • Plusquamperfekt: ich hätte aufgeschreckt, du hättest aufgeschreckt, er hätte aufgeschreckt, wir hätten aufgeschreckt, ihr hättet aufgeschreckt, sie hätten aufgeschreckt
  • Futur I: ich werde aufschrecken, du werdest aufschrecken, er werde aufschrecken, wir werden aufschrecken, ihr werdet aufschrecken, sie werden aufschrecken
  • Futur II: ich werde aufgeschreckt haben, du werdest aufgeschreckt haben, er werde aufgeschreckt haben, wir werden aufgeschreckt haben, ihr werdet aufgeschreckt haben, sie werden aufgeschreckt haben

Konjunktiv II (würde) Aktiv

  • Präteritum: ich würde aufschrecken, du würdest aufschrecken, er würde aufschrecken, wir würden aufschrecken, ihr würdet aufschrecken, sie würden aufschrecken
  • Plusquamperfekt: ich würde aufgeschreckt haben, du würdest aufgeschreckt haben, er würde aufgeschreckt haben, wir würden aufgeschreckt haben, ihr würdet aufgeschreckt haben, sie würden aufgeschreckt haben

Imperativ Aktiv

  • Präsens: schreck(e) (du) auf, schrecken wir auf, schreckt (ihr) auf, schrecken Sie auf

Infinitiv/Partizip Aktiv

  • Infinitiv I: aufschrecken, aufzuschrecken
  • Infinitiv II: aufgeschreckt haben, aufgeschreckt zu haben
  • Partizip I: aufschreckend
  • Partizip II: aufgeschreckt

Kommentare



Anmelden

* Die Synonyme stammen zum Teil aus dem OpenThesaurus-Eintrag (openthesaurus.de) und wurden mitunter nachträglich geändert. Sie sind unter der Lizenz CC-BY-SA 4.0 (creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0) frei verfügbar: aufschrecken

Unsere Webseite als App.
Bequem für unterwegs.
★★★★★ 4.9