Konjugation des Verbs anknallen
Das Konjugieren des Verbs anknallen erfolgt regelmäßig. Die Stammformen sind knallt an, knallte an und hat angeknallt. Als Hilfsverb von anknallen wird "haben" verwendet. Die Vorsilbe an- von anknallen ist trennbar. Die Beugung erfolgt im Aktiv und die Darstellung als Hauptsatz. Zum besseren Verständnis stehen unzählige Beispiele für das Verb anknallen zur Verfügung. Zum Üben und Festigen gibt es außerdem kostenlose Arbeitsblätter für anknallen. Man kann nicht nur anknallen konjugieren, sondern alle deutschen Verben. Kommentare ☆
Die einfach konjugierten Verbformen Präsens, Präteritum, Imperativ und Konjunktiv von anknallen
Präteritum
| ich | knallte | an |
| du | knalltest | an |
| er | knallte | an |
| wir | knallten | an |
| ihr | knalltet | an |
| sie | knallten | an |
Konjunktiv II
| ich | knallte | an |
| du | knalltest | an |
| er | knallte | an |
| wir | knallten | an |
| ihr | knalltet | an |
| sie | knallten | an |
⁵ Umgangssprachlicher Gebrauch
Indikativ
Das Verb anknallen konjugiert im Indikativ Aktiv in den Zeitformen Gegenwart, Vergangenheit und Zukunft
Präteritum
| ich | knallte | an |
| du | knalltest | an |
| er | knallte | an |
| wir | knallten | an |
| ihr | knalltet | an |
| sie | knallten | an |
Perfekt
| ich | habe | angeknallt |
| du | hast | angeknallt |
| er | hat | angeknallt |
| wir | haben | angeknallt |
| ihr | habt | angeknallt |
| sie | haben | angeknallt |
Plusquam.
| ich | hatte | angeknallt |
| du | hattest | angeknallt |
| er | hatte | angeknallt |
| wir | hatten | angeknallt |
| ihr | hattet | angeknallt |
| sie | hatten | angeknallt |
Futur I
| ich | werde | anknallen |
| du | wirst | anknallen |
| er | wird | anknallen |
| wir | werden | anknallen |
| ihr | werdet | anknallen |
| sie | werden | anknallen |
Futur II
| ich | werde | angeknallt | haben |
| du | wirst | angeknallt | haben |
| er | wird | angeknallt | haben |
| wir | werden | angeknallt | haben |
| ihr | werdet | angeknallt | haben |
| sie | werden | angeknallt | haben |
⁵ Umgangssprachlicher Gebrauch
Konjunktiv
Die Konjugation im Konjunktiv I und II bzw. in den Zeiten Präsens, Präteritum, Perfekt, Plusquamperfekt und Futur für das Verb anknallen
Konjunktiv II
| ich | knallte | an |
| du | knalltest | an |
| er | knallte | an |
| wir | knallten | an |
| ihr | knalltet | an |
| sie | knallten | an |
Konj. Perfekt
| ich | habe | angeknallt |
| du | habest | angeknallt |
| er | habe | angeknallt |
| wir | haben | angeknallt |
| ihr | habet | angeknallt |
| sie | haben | angeknallt |
Konj. Plusquam.
| ich | hätte | angeknallt |
| du | hättest | angeknallt |
| er | hätte | angeknallt |
| wir | hätten | angeknallt |
| ihr | hättet | angeknallt |
| sie | hätten | angeknallt |
Konjunktiv II (würde)
Ersatzformen des Konjunktiv II konjugiert mit würde als finites Verb
Imperativ
Die Konjugationsformen im Imperativ Aktiv Präsens für das Verb anknallen
Infinitiv/Partizip
Die infiniten Formen Partizip und Infinitiv (mit zu) im Aktiv für anknallen
Übersetzungen
Übersetzungen von anknallen
-
anknallen
overtighten, fasten, get drunk, impregnate, slam
забеременеть, закрепить, пьяный, ударить
embarazar, embriagarse, empujar, fijar
accrocher, fixer, frapper
bağlama, hamile bırakma, sarhoş olma, çarpma
bater, embriagar, engravidar, prender
colpire, fissare, inseminare, ubriacarsi
bea, fixa, impregna, lovi
berúgni, megtermékenyíteni, rögzíteni, ütni
przywiązywać, zaciągać, zatrzaskiwać
εγκυμονώ, μεθώ, σφίγγω, χτυπώ
aanstoten, bevestigen, drinken, zwanger maken
naražení, opití, otěhotnění, upevnění
befruktar, berusa, fästa, knuffa
befæste, besvime, støtte
固定する, 妊娠させる, 強くぶつける, 酔っ払う
embarassar, embriagar, fixar, impactar
juoda, kiinnittää, lyödä kiinni, raskauttaa
befeste, drikke seg full, knuse
alcoholizatu, haurdun, kolpeka
pijaniti, udarciti, vezati, zaključati
забива, забрзување, удрени
nosečnost, pijančevati, pritrditi, udareti
narážať, opíjať sa, otehotnieť, upevniť
prikovati, udarciti, zabiti
ospregnuti, pijaniti, udarciti, učvrstiti
забезпечити, запити, ударити
забивам, закрепвам, удар
забіць, зачаць, прыкрепіць, ударыць
mabuk, memasang, menabrak, menghamili
gắn, làm có thai, say, tông
homilador qilmoq, mahkamlamoq, mast bo‘lmoq, urib yubormoq
गर्भवती करना, टकराना, धुत होना, बाँधना
使怀孕, 喝醉, 固定, 猛撞
กระแทก, ทำให้ท้อง, ยึดติด, เมา
고정하다, 들이받다, 임신시키다, 취하다
bərkidmək, hamilə etmək, sərxoş olmaq, çırpılmaq
აორსულება, დათრობა, მიმაგრება, შეჯახება
আটকানো, গর্ভবতী করা, ধাক্কা মারা, মাতাল হওয়া
dehem, e lë shtatzënë, fiksoj, përplas
गर्भवती करणे, धडकणे, धुंद होणे, बांधणे
गर्भवती बनाउनु, जोड्नु, ठोक्नु, मात्तिनु
గర్భం దాల్చించు, ఢీకొను, బిగించు, మత్తవ్వు
apaugļot, ietriekties, piedzerties, piestiprināt
கர்ப்பமாக்குதல், பொருத்துதல், மதுவில் மயங்குதல், மோதுதல்
kinnitama, purju jääma, rammima, rasestama
ամրացնել, բախվել, հարբել, հղիացնել
girêdan, lêdan, serxweş bûn
להיכנס להריון، להכות، לחבר، לשתות
اصطدام، تثبيت، حمل
باردار کردن، محکم زدن، محکم کردن، نوشیدن
حمل ٹھہرانا، زور سے ٹکرانا، شراب پینا، مضبوطی سے باندھنا
anknallen in dict.cc
Übersetzungen
Mitmachen
Hilf uns und werde ein Held indem Du neue Einträge hinzufügst und bestehende bewertest. Als Dankeschön kannst du bei erreichter Punktzahl diese Webseite ohne Werbung nutzen.
|
|
Anmelden |
Bedeutungen
Bedeutungen und Synonyme von anknallen- heftig anstoßen, sich betrinken, schwängern, befestigen
- heftig anstoßen, befestigen, festknallen
Bedeutungen Synonyme
Bildungsregeln
Detaillierte Regeln zur Konjugation
Ableitungen
Abgeleitete Formen von anknallen
≡ hinknallen
≡ anbeißen
≡ anbieten
≡ reinknallen
≡ anbandeln
≡ aufknallen
≡ anbauen
≡ zerknallen
≡ anbeten
≡ anatmen
≡ anbahnen
≡ durchknallen
≡ anbaggern
≡ knallen
≡ zuknallen
≡ anbaden
Wörterbücher
Alle Übersetzungswörterbücher
Verb anknallen konjugieren
Zusammenfassung aller Zeitformen des Zeitworts, Tätigkeitsworts bzw. Tuworts anknallen
Die an·knallen Konjugation online als Verbtabelle mit allen Verbformen in Singular (Einzahl) und Plural (Mehrzahl) in allen Personen (1. Person, 2.Person, 3. Person) übersichtlich dargestellt. Die Beugung bzw. Flexion des Verbs an·knallen ist somit eine Hilfestellung für Hausaufgaben, Prüfungen, Klausuren, für den Deutschuntericht der Schule, zum Deutsch Lernen, für das Studium, Deutsch als Fremdsprache (DaZ), Deutsch als Zweitsprache (DaZ) und für die Erwachsenenbildung. Gerade auch für Deutschlernende ist die korrekte Konjugation des Verbs bzw. die korrekt flektierten Formen (knallt an - knallte an - hat angeknallt) entscheidend. Weitere Informationen finden sich unter Wiktionary anknallen und unter anknallen im Duden.
anknallen Konjugation
| Präsens | Präteritum | Konjunktiv I | Konjunktiv II | Imperativ | |
|---|---|---|---|---|---|
| ich | knall(e) an | knallte an | knalle an | knallte an | - |
| du | knallst an | knalltest an | knallest an | knalltest an | knall(e) an |
| er | knallt an | knallte an | knalle an | knallte an | - |
| wir | knallen an | knallten an | knallen an | knallten an | knallen an |
| ihr | knallt an | knalltet an | knallet an | knalltet an | knallt an |
| sie | knallen an | knallten an | knallen an | knallten an | knallen an |
Indikativ Aktiv
- Präsens: ich knall(e) an, du knallst an, er knallt an, wir knallen an, ihr knallt an, sie knallen an
- Präteritum: ich knallte an, du knalltest an, er knallte an, wir knallten an, ihr knalltet an, sie knallten an
- Perfekt: ich habe angeknallt, du hast angeknallt, er hat angeknallt, wir haben angeknallt, ihr habt angeknallt, sie haben angeknallt
- Plusquamperfekt: ich hatte angeknallt, du hattest angeknallt, er hatte angeknallt, wir hatten angeknallt, ihr hattet angeknallt, sie hatten angeknallt
- Futur I: ich werde anknallen, du wirst anknallen, er wird anknallen, wir werden anknallen, ihr werdet anknallen, sie werden anknallen
- Futur II: ich werde angeknallt haben, du wirst angeknallt haben, er wird angeknallt haben, wir werden angeknallt haben, ihr werdet angeknallt haben, sie werden angeknallt haben
Konjunktiv Aktiv
- Präsens: ich knalle an, du knallest an, er knalle an, wir knallen an, ihr knallet an, sie knallen an
- Präteritum: ich knallte an, du knalltest an, er knallte an, wir knallten an, ihr knalltet an, sie knallten an
- Perfekt: ich habe angeknallt, du habest angeknallt, er habe angeknallt, wir haben angeknallt, ihr habet angeknallt, sie haben angeknallt
- Plusquamperfekt: ich hätte angeknallt, du hättest angeknallt, er hätte angeknallt, wir hätten angeknallt, ihr hättet angeknallt, sie hätten angeknallt
- Futur I: ich werde anknallen, du werdest anknallen, er werde anknallen, wir werden anknallen, ihr werdet anknallen, sie werden anknallen
- Futur II: ich werde angeknallt haben, du werdest angeknallt haben, er werde angeknallt haben, wir werden angeknallt haben, ihr werdet angeknallt haben, sie werden angeknallt haben
Konjunktiv II (würde) Aktiv
- Präteritum: ich würde anknallen, du würdest anknallen, er würde anknallen, wir würden anknallen, ihr würdet anknallen, sie würden anknallen
- Plusquamperfekt: ich würde angeknallt haben, du würdest angeknallt haben, er würde angeknallt haben, wir würden angeknallt haben, ihr würdet angeknallt haben, sie würden angeknallt haben
Imperativ Aktiv
- Präsens: knall(e) (du) an, knallen wir an, knallt (ihr) an, knallen Sie an
Infinitiv/Partizip Aktiv
- Infinitiv I: anknallen, anzuknallen
- Infinitiv II: angeknallt haben, angeknallt zu haben
- Partizip I: anknallend
- Partizip II: angeknallt