Konjugation des Verbs anwinkeln

Das Konjugieren des Verbs anwinkeln erfolgt regelmäßig. Die Stammformen sind winkelt an, winkelte an und hat angewinkelt/angewinkelen. Als Hilfsverb von anwinkeln wird "haben" verwendet. Die Vorsilbe an- von anwinkeln ist trennbar. Die Beugung erfolgt im Aktiv und die Darstellung als Hauptsatz. Zum besseren Verständnis stehen unzählige Beispiele für das Verb anwinkeln zur Verfügung. Zum Üben und Festigen gibt es außerdem kostenlose Arbeitsblätter für anwinkeln. Man kann nicht nur anwinkeln konjugieren, sondern alle deutschen Verben. Kommentare

regelmäßig · unregelmäßiges Partizip · haben · trennbar

an·winkeln

winkelt an · winkelte an · hat angewinkelt/angewinkelen

 Keine umgangssprachliche e-Tilgung möglich 

⁵ Umgangssprachlicher Gebrauch

Englisch angle, bend

/ˈanˌvɪŋkəln̩/ · /ˈvɪŋkəln̩ an/ · /ˈvɪŋkələn an/ · /ˈaŋ.ɡəˌvɪŋ.kɛlt/

[…, Technik] eine Gliedmaße im Gelenk beugen; ein Material in, zu einem gewollten Winkel biegen; wölben, biegen, krümmen

Akk.

» Die Patientin stöhnte, als sie ein Bein ausstreckte und das andere leicht anwinkelte . Englisch The patient groaned as she stretched one leg and slightly bent the other.

Unsere Webseite als App.
Bequem für unterwegs.
★★★★★ 4.9

Die einfach konjugierten Verbformen Präsens, Präteritum, Imperativ und Konjunktiv von anwinkeln

Präsens

ich wink(e)l(e)⁵ an
du winkelst an
er winkelt an
wir winkeln an
ihr winkelt an
sie winkeln an

Präteritum

ich winkelte an
du winkeltest an
er winkelte an
wir winkelten an
ihr winkeltet an
sie winkelten an

Imperativ

-
wink(e)l(e)⁵ (du) an
-
winkeln wir an
winkelt (ihr) an
winkeln Sie an

Konjunktiv I

ich wink(e)le an
du winkelst an
er wink(e)le an
wir winkeln an
ihr winkelt an
sie winkeln an

Konjunktiv II

ich winkelte an
du winkeltest an
er winkelte an
wir winkelten an
ihr winkeltet an
sie winkelten an

Infinitiv

anwinkeln
anzuwinkeln

Partizip

anwinkelnd
angewinkelt/angewinkelen

⁵ Umgangssprachlicher Gebrauch


Indikativ

Das Verb anwinkeln konjugiert im Indikativ Aktiv in den Zeitformen Gegenwart, Vergangenheit und Zukunft


Präsens

ich wink(e)l(e)⁵ an
du winkelst an
er winkelt an
wir winkeln an
ihr winkelt an
sie winkeln an

Präteritum

ich winkelte an
du winkeltest an
er winkelte an
wir winkelten an
ihr winkeltet an
sie winkelten an

Perfekt

ich habe angewinkelt/angewinkelen
du hast angewinkelt/angewinkelen
er hat angewinkelt/angewinkelen
wir haben angewinkelt/angewinkelen
ihr habt angewinkelt/angewinkelen
sie haben angewinkelt/angewinkelen

Plusquam.

ich hatte angewinkelt/angewinkelen
du hattest angewinkelt/angewinkelen
er hatte angewinkelt/angewinkelen
wir hatten angewinkelt/angewinkelen
ihr hattet angewinkelt/angewinkelen
sie hatten angewinkelt/angewinkelen

Futur I

ich werde anwinkeln
du wirst anwinkeln
er wird anwinkeln
wir werden anwinkeln
ihr werdet anwinkeln
sie werden anwinkeln

Futur II

ich werde angewinkelt/angewinkelen haben
du wirst angewinkelt/angewinkelen haben
er wird angewinkelt/angewinkelen haben
wir werden angewinkelt/angewinkelen haben
ihr werdet angewinkelt/angewinkelen haben
sie werden angewinkelt/angewinkelen haben

⁵ Umgangssprachlicher Gebrauch


  • Die Patientin stöhnte, als sie ein Bein ausstreckte und das andere leicht anwinkelte . 
Unsere Webseite als App.
Bequem für unterwegs.
★★★★★ 4.9

Konjunktiv

Die Konjugation im Konjunktiv I und II bzw. in den Zeiten Präsens, Präteritum, Perfekt, Plusquamperfekt und Futur für das Verb anwinkeln


Konjunktiv I

ich wink(e)le an
du winkelst an
er wink(e)le an
wir winkeln an
ihr winkelt an
sie winkeln an

Konjunktiv II

ich winkelte an
du winkeltest an
er winkelte an
wir winkelten an
ihr winkeltet an
sie winkelten an

Konj. Perfekt

ich habe angewinkelt/angewinkelen
du habest angewinkelt/angewinkelen
er habe angewinkelt/angewinkelen
wir haben angewinkelt/angewinkelen
ihr habet angewinkelt/angewinkelen
sie haben angewinkelt/angewinkelen

Konj. Plusquam.

ich hätte angewinkelt/angewinkelen
du hättest angewinkelt/angewinkelen
er hätte angewinkelt/angewinkelen
wir hätten angewinkelt/angewinkelen
ihr hättet angewinkelt/angewinkelen
sie hätten angewinkelt/angewinkelen

Konj. Futur I

ich werde anwinkeln
du werdest anwinkeln
er werde anwinkeln
wir werden anwinkeln
ihr werdet anwinkeln
sie werden anwinkeln

Konj. Futur II

ich werde angewinkelt/angewinkelen haben
du werdest angewinkelt/angewinkelen haben
er werde angewinkelt/angewinkelen haben
wir werden angewinkelt/angewinkelen haben
ihr werdet angewinkelt/angewinkelen haben
sie werden angewinkelt/angewinkelen haben

⁵ Umgangssprachlicher Gebrauch

Konjunktiv II (würde)

Ersatzformen des Konjunktiv II konjugiert mit würde als finites Verb


Konjunktiv II

ich würde anwinkeln
du würdest anwinkeln
er würde anwinkeln
wir würden anwinkeln
ihr würdet anwinkeln
sie würden anwinkeln

Konj. Plusquam.

ich würde angewinkelt/angewinkelen haben
du würdest angewinkelt/angewinkelen haben
er würde angewinkelt/angewinkelen haben
wir würden angewinkelt/angewinkelen haben
ihr würdet angewinkelt/angewinkelen haben
sie würden angewinkelt/angewinkelen haben

⁵ Umgangssprachlicher Gebrauch

Imperativ

Die Konjugationsformen im Imperativ Aktiv Präsens für das Verb anwinkeln


Präsens

wink(e)l(e)⁵ (du) an
winkeln wir an
winkelt (ihr) an
winkeln Sie an

⁵ Umgangssprachlicher Gebrauch

Infinitiv/Partizip

Die infiniten Formen Partizip und Infinitiv (mit zu) im Aktiv für anwinkeln


Infinitiv I


anwinkeln
anzuwinkeln

Infinitiv II


angewinkelt/angewinkelenhaben
angewinkelt/angewinkelenzu haben

Partizip I


anwinkelnd

Partizip II


angewinkelt/angewinkelen

⁵ Umgangssprachlicher Gebrauch

Beispiele

Beispielsätze für anwinkeln


  • Die Patientin stöhnte, als sie ein Bein ausstreckte und das andere leicht anwinkelte . 
    Englisch The patient groaned as she stretched one leg and slightly bent the other.

Beispiele 
Unsere Webseite als App.
Bequem für unterwegs.
★★★★★ 4.9

Übersetzungen

Übersetzungen von anwinkeln


Deutsch anwinkeln
Englisch angle, bend
Russisch сгибать, изгибать, сгибать под углом, согнуть, согнуть под углом
Spanisch doblar, ajustar
Französisch plier
Türkisch bükmek, açı vermek
Portugiesisch dobrar
Italienisch piegare, flettere
Rumänisch îndoi
Ungarisch beugítani, hajlítani
Polnisch lekko zginać, lekko zgiąć, wygiąć, zgiąć
Griechisch γωνία, λυγίζω
Niederländisch buigen
Tschechisch ohýbat
Schwedisch böja, vinkla
Dänisch bøje, bøje i vinkel, vinkle
Japanisch 曲げる, 角度をつける
Katalanisch corbar, doblegar
Finnisch kulma, taivuttaa
Norwegisch bøye, vinkle
Baskisch angelu batean okertu, bihurritu
Serbisch savijati, biti savijen
Mazedonisch завиткување, извивам
Slowenisch upogniti
Slowakisch ohýbať
Bosnisch savijati
Kroatisch savijati
Ukrainisch згинати
Bulgarisch извивам, изкривяване, сгъвам
Belorussisch загнуць, згінаць
Indonesisch membengkokkan, membengkokkan kaki, membengkokkan lengan
Vietnamesisch gập chân, gập tay, uốn theo góc mong muốn
Usbekisch bukmoq, burchakka bukmoq, egmoq
Hindi कोण पर मोड़ना, भुजा मोड़ना, हाथ मोड़ना
Chinesisch 弯曲四肢, 弯曲手臂, 按指定角度弯曲
Thailändisch งอเข่า, งอเป็นมุมที่ต้องการ, งอแขน
Koreanisch 각도에 굽히다, 다리를 구부리다, 팔을 구부리다
Aserbaidschanisch ayağı bükmək, bucağa əyilmək, qolu əymək
Georgisch ბრუნება, მოკეცვა, მოღუნვა
Bengalisch পা বাঁকানো, বাঁকানো, বাহু বাঁকানো
Albanisch përkul, lakoj
Marathi कोनाकडे वाकवणे, पाय वाकवणे, बांह वाकवणे
Nepalesisch कोणमा मोड्नु, खुट्टा मोड्नु, हात मोड्नु
Telugu కోణానికి వంచడం, మడవు, వంచు
Lettisch kāju saliekt, roku saliekt, saliekt uz leņķi
Tamil காலை வளைத்தல், கையின் வளைத்தல், வளைப்பது
Estnisch jalg painutada, käe painutada, painutada
Armenisch թեքել, ձեռքը թեքել, ոտքը թեքել
Kurdisch pêçandin, qewîtin
Hebräischלְעַקֵּם، לכופף
Arabischانحناء، ثني
Persischخم کردن، زاویه دادن
Urduجوڑ میں موڑنا، کونے میں موڑنا

anwinkeln in dict.cc


Übersetzungen 

Mitmachen


Hilf uns und werde ein Held indem Du neue Einträge hinzufügst und bestehende bewertest. Als Dankeschön kannst du bei erreichter Punktzahl diese Webseite ohne Werbung nutzen.



Anmelden

Alle Helden 

Bedeutungen

Bedeutungen und Synonyme von anwinkeln

  • eine Gliedmaße im Gelenk beugen, wölben, biegen, krümmen
  • [Technik] ein Material in, zu einem gewollten Winkel biegen

anwinkeln in openthesaurus.de

Bedeutungen  Synonyme 

Bildungsregeln

Detaillierte Regeln zur Konjugation

Wörterbücher

Alle Übersetzungswörterbücher

Verb anwinkeln konjugieren

Zusammenfassung aller Zeitformen des Zeitworts, Tätigkeitsworts bzw. Tuworts anwinkeln


Die an·winkeln Konjugation online als Verbtabelle mit allen Verbformen in Singular (Einzahl) und Plural (Mehrzahl) in allen Personen (1. Person, 2.Person, 3. Person) übersichtlich dargestellt. Die Beugung bzw. Flexion des Verbs an·winkeln ist somit eine Hilfestellung für Hausaufgaben, Prüfungen, Klausuren, für den Deutschuntericht der Schule, zum Deutsch Lernen, für das Studium, Deutsch als Fremdsprache (DaZ), Deutsch als Zweitsprache (DaZ) und für die Erwachsenenbildung. Gerade auch für Deutschlernende ist die korrekte Konjugation des Verbs bzw. die korrekt flektierten Formen (winkelt an - winkelte an - hat angewinkelt/angewinkelen) entscheidend. Weitere Informationen finden sich unter Wiktionary anwinkeln und unter anwinkeln im Duden.

anwinkeln Konjugation

Präsens Präteritum Konjunktiv I Konjunktiv II Imperativ
ich wink(e)l(e) anwinkelte anwink(e)le anwinkelte an-
du winkelst anwinkeltest anwinkelst anwinkeltest anwink(e)l(e) an
er winkelt anwinkelte anwink(e)le anwinkelte an-
wir winkeln anwinkelten anwinkeln anwinkelten anwinkeln an
ihr winkelt anwinkeltet anwinkelt anwinkeltet anwinkelt an
sie winkeln anwinkelten anwinkeln anwinkelten anwinkeln an

Indikativ Aktiv

  • Präsens: ich wink(e)l(e) an, du winkelst an, er winkelt an, wir winkeln an, ihr winkelt an, sie winkeln an
  • Präteritum: ich winkelte an, du winkeltest an, er winkelte an, wir winkelten an, ihr winkeltet an, sie winkelten an
  • Perfekt: ich habe angewinkelt/angewinkelen, du hast angewinkelt/angewinkelen, er hat angewinkelt/angewinkelen, wir haben angewinkelt/angewinkelen, ihr habt angewinkelt/angewinkelen, sie haben angewinkelt/angewinkelen
  • Plusquamperfekt: ich hatte angewinkelt/angewinkelen, du hattest angewinkelt/angewinkelen, er hatte angewinkelt/angewinkelen, wir hatten angewinkelt/angewinkelen, ihr hattet angewinkelt/angewinkelen, sie hatten angewinkelt/angewinkelen
  • Futur I: ich werde anwinkeln, du wirst anwinkeln, er wird anwinkeln, wir werden anwinkeln, ihr werdet anwinkeln, sie werden anwinkeln
  • Futur II: ich werde angewinkelt/angewinkelen haben, du wirst angewinkelt/angewinkelen haben, er wird angewinkelt/angewinkelen haben, wir werden angewinkelt/angewinkelen haben, ihr werdet angewinkelt/angewinkelen haben, sie werden angewinkelt/angewinkelen haben

Konjunktiv Aktiv

  • Präsens: ich wink(e)le an, du winkelst an, er wink(e)le an, wir winkeln an, ihr winkelt an, sie winkeln an
  • Präteritum: ich winkelte an, du winkeltest an, er winkelte an, wir winkelten an, ihr winkeltet an, sie winkelten an
  • Perfekt: ich habe angewinkelt/angewinkelen, du habest angewinkelt/angewinkelen, er habe angewinkelt/angewinkelen, wir haben angewinkelt/angewinkelen, ihr habet angewinkelt/angewinkelen, sie haben angewinkelt/angewinkelen
  • Plusquamperfekt: ich hätte angewinkelt/angewinkelen, du hättest angewinkelt/angewinkelen, er hätte angewinkelt/angewinkelen, wir hätten angewinkelt/angewinkelen, ihr hättet angewinkelt/angewinkelen, sie hätten angewinkelt/angewinkelen
  • Futur I: ich werde anwinkeln, du werdest anwinkeln, er werde anwinkeln, wir werden anwinkeln, ihr werdet anwinkeln, sie werden anwinkeln
  • Futur II: ich werde angewinkelt/angewinkelen haben, du werdest angewinkelt/angewinkelen haben, er werde angewinkelt/angewinkelen haben, wir werden angewinkelt/angewinkelen haben, ihr werdet angewinkelt/angewinkelen haben, sie werden angewinkelt/angewinkelen haben

Konjunktiv II (würde) Aktiv

  • Präteritum: ich würde anwinkeln, du würdest anwinkeln, er würde anwinkeln, wir würden anwinkeln, ihr würdet anwinkeln, sie würden anwinkeln
  • Plusquamperfekt: ich würde angewinkelt/angewinkelen haben, du würdest angewinkelt/angewinkelen haben, er würde angewinkelt/angewinkelen haben, wir würden angewinkelt/angewinkelen haben, ihr würdet angewinkelt/angewinkelen haben, sie würden angewinkelt/angewinkelen haben

Imperativ Aktiv

  • Präsens: wink(e)l(e) (du) an, winkeln wir an, winkelt (ihr) an, winkeln Sie an

Infinitiv/Partizip Aktiv

  • Infinitiv I: anwinkeln, anzuwinkeln
  • Infinitiv II: angewinkelt/angewinkelen haben, angewinkelt/angewinkelen zu haben
  • Partizip I: anwinkelnd
  • Partizip II: angewinkelt/angewinkelen

Kommentare



Anmelden

* Die Sätze aus dem Wiktionary (de.wiktionary.org) sind unter der Lizenz CC BY-SA 3.0 (creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/deed.de) frei verfügbar. Sie wurden teilweise nachträglich geändert. Die Urheber der Sätze können jeweils über die folgenden Links nachgeschlagen werden: 998186

* Die Synonyme stammen zum Teil aus dem OpenThesaurus-Eintrag (openthesaurus.de) und wurden mitunter nachträglich geändert. Sie sind unter der Lizenz CC-BY-SA 4.0 (creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0) frei verfügbar: anwinkeln

* Die Definitionen stammen zum Teil aus dem Wiktionary (de.wiktionary.org) und wurden mitunter nachträglich geändert. Sie sind unter der Lizenz CC-BY-SA 3.0 (creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0) frei verfügbar. Die Urheber können über folgende Links nachgeschlagen werden: 998186, 998186

Unsere Webseite als App.
Bequem für unterwegs.
★★★★★ 4.9