Konjugation des Verbs draufknallen
Das Konjugieren des Verbs draufknallen erfolgt regelmäßig. Die Stammformen sind knallt drauf, knallte drauf und hat draufgeknallt. Als Hilfsverb von draufknallen wird "haben" verwendet. Die Vorsilbe drauf- von draufknallen ist trennbar. Die Beugung erfolgt im Aktiv und die Darstellung als Hauptsatz. Zum besseren Verständnis stehen unzählige Beispiele für das Verb draufknallen zur Verfügung. Zum Üben und Festigen gibt es außerdem kostenlose Arbeitsblätter für draufknallen. Man kann nicht nur draufknallen konjugieren, sondern alle deutschen Verben. Kommentare ☆
Die einfach konjugierten Verbformen Präsens, Präteritum, Imperativ und Konjunktiv von draufknallen
Präsens
| ich | knall(e)⁵ | drauf |
| du | knallst | drauf |
| er | knallt | drauf |
| wir | knallen | drauf |
| ihr | knallt | drauf |
| sie | knallen | drauf |
Präteritum
| ich | knallte | drauf |
| du | knalltest | drauf |
| er | knallte | drauf |
| wir | knallten | drauf |
| ihr | knalltet | drauf |
| sie | knallten | drauf |
Konjunktiv I
| ich | knalle | drauf |
| du | knallest | drauf |
| er | knalle | drauf |
| wir | knallen | drauf |
| ihr | knallet | drauf |
| sie | knallen | drauf |
Konjunktiv II
| ich | knallte | drauf |
| du | knalltest | drauf |
| er | knallte | drauf |
| wir | knallten | drauf |
| ihr | knalltet | drauf |
| sie | knallten | drauf |
⁵ Umgangssprachlicher Gebrauch
Indikativ
Das Verb draufknallen konjugiert im Indikativ Aktiv in den Zeitformen Gegenwart, Vergangenheit und Zukunft
Präsens
| ich | knall(e)⁵ | drauf |
| du | knallst | drauf |
| er | knallt | drauf |
| wir | knallen | drauf |
| ihr | knallt | drauf |
| sie | knallen | drauf |
Präteritum
| ich | knallte | drauf |
| du | knalltest | drauf |
| er | knallte | drauf |
| wir | knallten | drauf |
| ihr | knalltet | drauf |
| sie | knallten | drauf |
Perfekt
| ich | habe | draufgeknallt |
| du | hast | draufgeknallt |
| er | hat | draufgeknallt |
| wir | haben | draufgeknallt |
| ihr | habt | draufgeknallt |
| sie | haben | draufgeknallt |
Plusquam.
| ich | hatte | draufgeknallt |
| du | hattest | draufgeknallt |
| er | hatte | draufgeknallt |
| wir | hatten | draufgeknallt |
| ihr | hattet | draufgeknallt |
| sie | hatten | draufgeknallt |
Futur I
| ich | werde | draufknallen |
| du | wirst | draufknallen |
| er | wird | draufknallen |
| wir | werden | draufknallen |
| ihr | werdet | draufknallen |
| sie | werden | draufknallen |
Futur II
| ich | werde | draufgeknallt | haben |
| du | wirst | draufgeknallt | haben |
| er | wird | draufgeknallt | haben |
| wir | werden | draufgeknallt | haben |
| ihr | werdet | draufgeknallt | haben |
| sie | werden | draufgeknallt | haben |
⁵ Umgangssprachlicher Gebrauch
Konjunktiv
Die Konjugation im Konjunktiv I und II bzw. in den Zeiten Präsens, Präteritum, Perfekt, Plusquamperfekt und Futur für das Verb draufknallen
Konjunktiv I
| ich | knalle | drauf |
| du | knallest | drauf |
| er | knalle | drauf |
| wir | knallen | drauf |
| ihr | knallet | drauf |
| sie | knallen | drauf |
Konjunktiv II
| ich | knallte | drauf |
| du | knalltest | drauf |
| er | knallte | drauf |
| wir | knallten | drauf |
| ihr | knalltet | drauf |
| sie | knallten | drauf |
Konj. Perfekt
| ich | habe | draufgeknallt |
| du | habest | draufgeknallt |
| er | habe | draufgeknallt |
| wir | haben | draufgeknallt |
| ihr | habet | draufgeknallt |
| sie | haben | draufgeknallt |
Konj. Plusquam.
| ich | hätte | draufgeknallt |
| du | hättest | draufgeknallt |
| er | hätte | draufgeknallt |
| wir | hätten | draufgeknallt |
| ihr | hättet | draufgeknallt |
| sie | hätten | draufgeknallt |
Konjunktiv II (würde)
Ersatzformen des Konjunktiv II konjugiert mit würde als finites Verb
Imperativ
Die Konjugationsformen im Imperativ Aktiv Präsens für das Verb draufknallen
⁵ Umgangssprachlicher Gebrauch
Infinitiv/Partizip
Die infiniten Formen Partizip und Infinitiv (mit zu) im Aktiv für draufknallen
Übersetzungen
Übersetzungen von draufknallen
-
draufknallen
jack up, shoot
резко повышать цену, стрелять
disparar, aumentar, poner, subir
augmenter fortement, carotter de plus, tirer
fiyat artırmak, vurmak
aumentar, disparar
aumentare drasticamente, sparare
crește brusc, lovi
megdrágítani, ráverni
podnieść cenę, przywalić
αύξηση τιμής, εκτόξευση
er bovenop doen, op iets schieten, prijs sterk verhogen, verhogen
vystřelit, zdražit
höja priset, skjuta
prisstigning, skud
値上げ, 撃つ
augmentar, disparar
nostaa hintaa, räjäyttää
skyte, øke kraftig
prezioa igotzea, tiroka jo
dramatično povećati cenu, pucati
значително зголемување на цената, стрелам
narediti drago, povišati
vystreliť, zdražiť
povećati cijenu, udarciti
dramatično povećati cijenu, pucati
вистрілити, різко підвищити ціну
вдигам цената, ударно повишаване
забіць, падняць цану
menaikkan harga, menembak
bắn, tăng giá
narxni oshirmoq, otmoq
कीमत बढ़ाना, दागना
射击, 抬价
ยิง, โก่งราคา
값을 올리다, 쏘다
atəş açmaq, qiyməti qaldırmaq
ესროლა, ფასის გაზრდა
গুলি করা, দাম বাড়ানো
rrit çmimin, shtie
गोळी झाडणे, भाव चढवणे
गोली चलाउनु, भाउ बढाउनु
కాల్చు, ధర పెంచు
uzskrūvēt cenu, šaut
சுடு, விலை உயர்த்த
hinda tõstma, tulistama
գինը բարձրացնել, կրակել
fîrîn, nêrx bilindkirin
להעלות מחיר، לירות
إطلاق النار على شيء، زيادة السعر بشكل كبير
افزایش قیمت، شلیک کردن
بڑھانا، مارنا
draufknallen in dict.cc
Übersetzungen
Mitmachen
Hilf uns und werde ein Held indem Du neue Einträge hinzufügst und bestehende bewertest. Als Dankeschön kannst du bei erreichter Punktzahl diese Webseite ohne Werbung nutzen.
|
|
Anmelden |
Bedeutungen
Bedeutungen und Synonyme von draufknallenBildungsregeln
Detaillierte Regeln zur Konjugation
Ableitungen
Abgeleitete Formen von draufknallen
≡ draufdrücken
≡ draufgehen
≡ anknallen
≡ draufkriegen
≡ draufgeben
≡ draufbrummen
≡ zuknallen
≡ knallen
≡ draufkommen
≡ drauffolgen
≡ durchknallen
≡ draufpacken
≡ draufpassen
≡ zerknallen
≡ draufklicken
≡ draufhalten
Wörterbücher
Alle Übersetzungswörterbücher
Verb draufknallen konjugieren
Zusammenfassung aller Zeitformen des Zeitworts, Tätigkeitsworts bzw. Tuworts draufknallen
Die drauf·knallen Konjugation online als Verbtabelle mit allen Verbformen in Singular (Einzahl) und Plural (Mehrzahl) in allen Personen (1. Person, 2.Person, 3. Person) übersichtlich dargestellt. Die Beugung bzw. Flexion des Verbs drauf·knallen ist somit eine Hilfestellung für Hausaufgaben, Prüfungen, Klausuren, für den Deutschuntericht der Schule, zum Deutsch Lernen, für das Studium, Deutsch als Fremdsprache (DaZ), Deutsch als Zweitsprache (DaZ) und für die Erwachsenenbildung. Gerade auch für Deutschlernende ist die korrekte Konjugation des Verbs bzw. die korrekt flektierten Formen (knallt drauf - knallte drauf - hat draufgeknallt) entscheidend. Weitere Informationen finden sich unter Wiktionary draufknallen und unter draufknallen im Duden.
draufknallen Konjugation
| Präsens | Präteritum | Konjunktiv I | Konjunktiv II | Imperativ | |
|---|---|---|---|---|---|
| ich | knall(e) drauf | knallte drauf | knalle drauf | knallte drauf | - |
| du | knallst drauf | knalltest drauf | knallest drauf | knalltest drauf | knall(e) drauf |
| er | knallt drauf | knallte drauf | knalle drauf | knallte drauf | - |
| wir | knallen drauf | knallten drauf | knallen drauf | knallten drauf | knallen drauf |
| ihr | knallt drauf | knalltet drauf | knallet drauf | knalltet drauf | knallt drauf |
| sie | knallen drauf | knallten drauf | knallen drauf | knallten drauf | knallen drauf |
Indikativ Aktiv
- Präsens: ich knall(e) drauf, du knallst drauf, er knallt drauf, wir knallen drauf, ihr knallt drauf, sie knallen drauf
- Präteritum: ich knallte drauf, du knalltest drauf, er knallte drauf, wir knallten drauf, ihr knalltet drauf, sie knallten drauf
- Perfekt: ich habe draufgeknallt, du hast draufgeknallt, er hat draufgeknallt, wir haben draufgeknallt, ihr habt draufgeknallt, sie haben draufgeknallt
- Plusquamperfekt: ich hatte draufgeknallt, du hattest draufgeknallt, er hatte draufgeknallt, wir hatten draufgeknallt, ihr hattet draufgeknallt, sie hatten draufgeknallt
- Futur I: ich werde draufknallen, du wirst draufknallen, er wird draufknallen, wir werden draufknallen, ihr werdet draufknallen, sie werden draufknallen
- Futur II: ich werde draufgeknallt haben, du wirst draufgeknallt haben, er wird draufgeknallt haben, wir werden draufgeknallt haben, ihr werdet draufgeknallt haben, sie werden draufgeknallt haben
Konjunktiv Aktiv
- Präsens: ich knalle drauf, du knallest drauf, er knalle drauf, wir knallen drauf, ihr knallet drauf, sie knallen drauf
- Präteritum: ich knallte drauf, du knalltest drauf, er knallte drauf, wir knallten drauf, ihr knalltet drauf, sie knallten drauf
- Perfekt: ich habe draufgeknallt, du habest draufgeknallt, er habe draufgeknallt, wir haben draufgeknallt, ihr habet draufgeknallt, sie haben draufgeknallt
- Plusquamperfekt: ich hätte draufgeknallt, du hättest draufgeknallt, er hätte draufgeknallt, wir hätten draufgeknallt, ihr hättet draufgeknallt, sie hätten draufgeknallt
- Futur I: ich werde draufknallen, du werdest draufknallen, er werde draufknallen, wir werden draufknallen, ihr werdet draufknallen, sie werden draufknallen
- Futur II: ich werde draufgeknallt haben, du werdest draufgeknallt haben, er werde draufgeknallt haben, wir werden draufgeknallt haben, ihr werdet draufgeknallt haben, sie werden draufgeknallt haben
Konjunktiv II (würde) Aktiv
- Präteritum: ich würde draufknallen, du würdest draufknallen, er würde draufknallen, wir würden draufknallen, ihr würdet draufknallen, sie würden draufknallen
- Plusquamperfekt: ich würde draufgeknallt haben, du würdest draufgeknallt haben, er würde draufgeknallt haben, wir würden draufgeknallt haben, ihr würdet draufgeknallt haben, sie würden draufgeknallt haben
Imperativ Aktiv
- Präsens: knall(e) (du) drauf, knallen wir drauf, knallt (ihr) drauf, knallen Sie drauf
Infinitiv/Partizip Aktiv
- Infinitiv I: draufknallen, draufzuknallen
- Infinitiv II: draufgeknallt haben, draufgeknallt zu haben
- Partizip I: draufknallend
- Partizip II: draufgeknallt