Konjugation des Verbs bekennen 〈Fragesatz〉
Das Konjugieren des Verbs bekennen erfolgt unregelmäßig. Die Stammformen sind bekennt?, bekannte? und hat bekannt?. Als Hilfsverb von bekennen wird "haben" verwendet. Die Vorsilbe be- von bekennen ist untrennbar. Die Beugung erfolgt im Aktiv und die Darstellung als Fragesatz. Zum besseren Verständnis stehen unzählige Beispiele für das Verb bekennen zur Verfügung. Zum Üben und Festigen gibt es außerdem kostenlose Arbeitsblätter für bekennen. Man kann nicht nur bekennen konjugieren, sondern alle deutschen Verben. Das Verb gehört zum Wortschatz des Zertifikats Deutsch bzw. zur Stufe C2. Kommentare ☆
C2 · unregelmäßig · haben · untrennbar
bekennt? · bekannte? · hat bekannt?
Wechsel des Stammvokals e - a - a
admit, acknowledge, confess, declare, profess, agnize, avouch, avow, avow oneself, avow oneself to, confess (to)
/bəˈkɛnən/ · /bəˈkant/ · /bəˈkantə/ · /bəˈkɛnntə/ · /bəˈkant/
[…, Religion] etwas offen zugeben; offen zugeben; gestehen, Zeugnis ablegen, Bekenntniskirche, einräumen
(sich+A, Akk., zu+D, für+A, als)
» Ich bekenne
mich schuldig. I plead guilty.
Die einfach konjugierten Verbformen Präsens, Präteritum, Imperativ und Konjunktiv von bekennen
⁵ Umgangssprachlicher Gebrauch
Indikativ
Das Verb bekennen konjugiert im Indikativ Aktiv in den Zeitformen Gegenwart, Vergangenheit und Zukunft
Perfekt
| habe | ich | bekannt? |
| hast | du | bekannt? |
| hat | er | bekannt? |
| haben | wir | bekannt? |
| habt | ihr | bekannt? |
| haben | sie | bekannt? |
Plusquam.
| hatte | ich | bekannt? |
| hattest | du | bekannt? |
| hatte | er | bekannt? |
| hatten | wir | bekannt? |
| hattet | ihr | bekannt? |
| hatten | sie | bekannt? |
Futur I
| werde | ich | bekennen? |
| wirst | du | bekennen? |
| wird | er | bekennen? |
| werden | wir | bekennen? |
| werdet | ihr | bekennen? |
| werden | sie | bekennen? |
Futur II
| werde | ich | bekannt | haben? |
| wirst | du | bekannt | haben? |
| wird | er | bekannt | haben? |
| werden | wir | bekannt | haben? |
| werdet | ihr | bekannt | haben? |
| werden | sie | bekannt | haben? |
⁵ Umgangssprachlicher Gebrauch
Konjunktiv
Die Konjugation im Konjunktiv I und II bzw. in den Zeiten Präsens, Präteritum, Perfekt, Plusquamperfekt und Futur für das Verb bekennen
Konj. Perfekt
| habe | ich | bekannt? |
| habest | du | bekannt? |
| habe | er | bekannt? |
| haben | wir | bekannt? |
| habet | ihr | bekannt? |
| haben | sie | bekannt? |
Konj. Plusquam.
| hätte | ich | bekannt? |
| hättest | du | bekannt? |
| hätte | er | bekannt? |
| hätten | wir | bekannt? |
| hättet | ihr | bekannt? |
| hätten | sie | bekannt? |
Konjunktiv II (würde)
Ersatzformen des Konjunktiv II konjugiert mit würde als finites Verb
Imperativ
Die Konjugationsformen im Imperativ Aktiv Präsens für das Verb bekennen
Infinitiv/Partizip
Die infiniten Formen Partizip und Infinitiv (mit zu) im Aktiv für bekennen
Beispiele
Beispielsätze für bekennen
-
Ich
bekenne
mich schuldig.
I plead guilty.
-
Er
bekannte
sich schuldig.
He confessed his guilt.
-
Er
bekennt
seine Schuld.
He admits his guilt.
-
Bekennst
du dich zum Christentum?
Do you confess to Christianity?
-
Das Wahlergebnis wird bald
bekannt
sein.
The result of the poll will be known soon.
-
Tom zwang Mary, Farbe
zu
bekennen
.
Tom called Mary's bluff.
-
Die Testergebnisse waren dem Prüfling schon vorher
bekannt
.
The test results were already known to the candidate.
Beispiele
Übersetzungen
Übersetzungen von bekennen
-
bekennen
admit, acknowledge, confess, declare, profess, agnize, avouch, avow
признавать, исповедовать, признавать публично, признать, открыто признавать, признавание, признавать что-то, признаваться
declarar, confesar, admitir, profesar, comprometerse a, considerarse, declararse, definirse
confesser, avouer, embrasser, proclamer, reconnaitre, revendiquer, s'avouer, se reconnaitre
açıklamak, itiraf etmek, açıkça belirtmek, açıkça kabul etmek
admitir, confessar, declarar, professar
confessare, ammettere, professare, dichiarare, professarsi, riconoscere, riconoscersi, rivendicare
recunoaște, mărturisi
elismerni, beismerés, vallomás, beismer, bevall, bevallani, bevallás
przyznać się, uznać, przyznawać do, wyznać, przyznać, wyznawać
παραδοχή, ομολογία, ομολογώ, παραδέχομαι, παραστέκομαι σε, υποστηρίζω
bekennen, toegeven, belijden
vyjádřit, přiznat, přiznání, přiznávat, přiznávatnat, vyznat
bekänna, erkänna, erkänna sig till, kännas vid, stå fast vid
bekende, tilstå, erkende, vedgå
認める, 告白する, 信仰を明らかにする
confessar, admetre, reconèixer
tunnustaa, myöntää, ilmoittaa
erkjenne, bekjenne, innrømme
aitortu, onartu, aitortzea, konfesionatzea
izjaviti, otvoreno priznati, priznati, javna izjava, javnost
изјави, откривање, признавање, признава, јавување
javna izjava, odkriti, priznati, izjaviti, izpovedati
vyhlásiť, priznať, uznať, vyznať
izjaviti, javiti, otvoreno priznati, priznati
izjaviti, otvoreno priznanje, priznati, javiti, javna izjava
зізнатися, визнати, зізнаватися
признаване, признавам, изповядвам, изповядване, открито признавам
заявіць, прызнацца, прызнаць
mengakui, menyatakan, mengaku, mengakui secara terbuka, menyatakan agamamu
tuyên bố, công khai thú nhận, khẳng định tôn giáo của mình, thú nhận, tự nhận
diniy e'tiqodini oshkor qilish, e'lon qilish, e'lon qilmoq, e'tirof etmoq, tan olish
स्वीकार करना, घोषित करना, कबूल करना, धर्म जाहिर करना, स्वीकारना
坦白, 公开声明, 公开宣布信仰, 公开承认, 承认, 表态, 表明立场
ประกาศ, ยอมรับ, ประกาศศาสนาของตน, ยอมรับอย่างเปิดเผย, สารภาพ
고백하다, 공개적으로 인정하다, 공언하다, 신앙을 고백하다, 자백하다, 자처하다
etiraf etmək, açıqça etiraf etmek, bəyan etmək, elan etmək, etiraf etmek, itiraf etmek, öz dinini açıq elan etmək
აღიარება, განაცხადება, გაცხადება, საკუთარი რწმენა გამოაცხადო
ঘোষণা করা, স্বীকার করা, খোলামেলা স্বীকার করা, নিজ ধর্ম প্রকাশ করা
deklaroj, pranoj, deklaroj besimin tim, pohoj, rrëfeh publikisht
स्वीकारणे, उघडपणे कबूल करणे, खुलकर कबूल करणे, घोषणा करणे, जाहीर करणे, धर्म जाहीर करणे, मान्य करणे
घोषणा गर्नु, स्वीकार गर्नु, आफ्नो धर्म घोषणा गर्नु, खुला रूपमा स्वीकार गर्नु
అంగీకరించు, ఒప్పుకోడం, ఒప్పుకోవడం, నా మతాన్ని ప్రకటించడం, ప్రకటించడం, ప్రకటించు, బహిరంగంగా ఒప్పుకోవడం
atzīt, apliecināt, atklāti atzīt, atzīties, deklarēt, paziņot, savu ticību atklāti paziņot
ஒப்புக்கொள்வது, அறிவிக்க, ஒப்புக்கொள், ஒப்புக்கொள்ள, ஒப்புக்கொள்ளுவதை, மதத்தை தெரிவிக்க
tunnistama, avaldama, avameelselt tunnistama, deklareerima, usku avalikult tunnistama
ընդունել, հայտարարել, իմ կրոնը բացահայտել, խոստովանել, հայտնել, մեղք ընդունել
daxuyanî kirin, dînê xwe ragihandin, qebû kirin, qebûl kirin, qebûlkirin, îtiraf kirin
להודות، להצהיר، לגלות، להתוודות
إقرار، اعتراف، الإقرار، الاعتراف، اعترف، اقر
اعتراف، پذیرفتن، اظهار، اعتراف کردن، افشا کردن
اظہار کرنا، اعتراف کرنا، اظہار، اعتراف، اقرار کرنا، کھل کر تسلیم کرنا
bekennen in dict.cc
Übersetzungen
Mitmachen
Hilf uns und werde ein Held indem Du neue Einträge hinzufügst und bestehende bewertest. Als Dankeschön kannst du bei erreichter Punktzahl diese Webseite ohne Werbung nutzen.
|
|
Anmelden |
Bedeutungen
Bedeutungen und Synonyme von bekennen- etwas offen zugeben, offen zugeben, gestehen, zugeben
- [Religion] offen bekunden, welcher Religion man angehört, eine Zugehörigkeit oder Vorliebe zu etwas erklären, Zeugnis ablegen
- eingestehen,, Bekenntniskirche, einräumen, (sich) outen, beichten
Bedeutungen Synonyme
Präpositionen
Präpositionen für bekennen
jemand/etwas
sich alsbekennt
ein solches jemand/etwas
sich für/alsbekennt
irgendwie jemand/etwas
sich zubekennt
etwas jemand/etwas
sich zubekennt
etwas/jemandem jemand/etwas
sich zubekennt
jemandem/etwas jemand/etwas
zubekennt
etwas
Verwendungen Präpositionen
Bildungsregeln
Detaillierte Regeln zur Konjugation
Ableitungen
Abgeleitete Formen von bekennen
≡ anerkennen
≡ beatmen
≡ beantworten
≡ auskennen
≡ bearbeiten
≡ bebeten
≡ becircen
≡ aberkennen
≡ bebauen
≡ zuerkennen
≡ erkennen
≡ verkennen
≡ beachten
≡ bebrüten
≡ beäugen
≡ bedachen
Wörterbücher
Alle Übersetzungswörterbücher
Verb bekennen konjugieren
Zusammenfassung aller Zeitformen des Zeitworts, Tätigkeitsworts bzw. Tuworts bekennen
Die bekennen Konjugation online als Verbtabelle mit allen Verbformen in Singular (Einzahl) und Plural (Mehrzahl) in allen Personen (1. Person, 2.Person, 3. Person) übersichtlich dargestellt. Die Beugung bzw. Flexion des Verbs bekennen ist somit eine Hilfestellung für Hausaufgaben, Prüfungen, Klausuren, für den Deutschuntericht der Schule, zum Deutsch Lernen, für das Studium, Deutsch als Fremdsprache (DaZ), Deutsch als Zweitsprache (DaZ) und für die Erwachsenenbildung. Gerade auch für Deutschlernende ist die korrekte Konjugation des Verbs bzw. die korrekt flektierten Formen (bekennt? - bekannte? - hat bekannt?) entscheidend. Weitere Informationen finden sich unter Wiktionary bekennen und unter bekennen im Duden.
bekennen Konjugation
| Präsens | Präteritum | Konjunktiv I | Konjunktiv II | Imperativ | |
|---|---|---|---|---|---|
| ich | bekenn(e)? | bekannte? | bekenne? | bekennte? | - |
| du | bekennst? | bekanntest? | bekennest? | bekenntest? | bekenn(e) |
| er | bekennt? | bekannte? | bekenne? | bekennte? | - |
| wir | bekennen? | bekannten? | bekennen? | bekennten? | bekennen |
| ihr | bekennt? | bekanntet? | bekennet? | bekenntet? | bekennt |
| sie | bekennen? | bekannten? | bekennen? | bekennten? | bekennen |
Indikativ Aktiv
- Präsens: bekenn(e) ich?, bekennst du?, bekennt er?, bekennen wir?, bekennt ihr?, bekennen sie?
- Präteritum: bekannte ich?, bekanntest du?, bekannte er?, bekannten wir?, bekanntet ihr?, bekannten sie?
- Perfekt: habe ich bekannt?, hast du bekannt?, hat er bekannt?, haben wir bekannt?, habt ihr bekannt?, haben sie bekannt?
- Plusquamperfekt: hatte ich bekannt?, hattest du bekannt?, hatte er bekannt?, hatten wir bekannt?, hattet ihr bekannt?, hatten sie bekannt?
- Futur I: werde ich bekennen?, wirst du bekennen?, wird er bekennen?, werden wir bekennen?, werdet ihr bekennen?, werden sie bekennen?
- Futur II: werde ich bekannt haben?, wirst du bekannt haben?, wird er bekannt haben?, werden wir bekannt haben?, werdet ihr bekannt haben?, werden sie bekannt haben?
Konjunktiv Aktiv
- Präsens: bekenne ich?, bekennest du?, bekenne er?, bekennen wir?, bekennet ihr?, bekennen sie?
- Präteritum: bekennte ich?, bekenntest du?, bekennte er?, bekennten wir?, bekenntet ihr?, bekennten sie?
- Perfekt: habe ich bekannt?, habest du bekannt?, habe er bekannt?, haben wir bekannt?, habet ihr bekannt?, haben sie bekannt?
- Plusquamperfekt: hätte ich bekannt?, hättest du bekannt?, hätte er bekannt?, hätten wir bekannt?, hättet ihr bekannt?, hätten sie bekannt?
- Futur I: werde ich bekennen?, werdest du bekennen?, werde er bekennen?, werden wir bekennen?, werdet ihr bekennen?, werden sie bekennen?
- Futur II: werde ich bekannt haben?, werdest du bekannt haben?, werde er bekannt haben?, werden wir bekannt haben?, werdet ihr bekannt haben?, werden sie bekannt haben?
Konjunktiv II (würde) Aktiv
- Präteritum: würde ich bekennen?, würdest du bekennen?, würde er bekennen?, würden wir bekennen?, würdet ihr bekennen?, würden sie bekennen?
- Plusquamperfekt: würde ich bekannt haben?, würdest du bekannt haben?, würde er bekannt haben?, würden wir bekannt haben?, würdet ihr bekannt haben?, würden sie bekannt haben?
Imperativ Aktiv
- Präsens: bekenn(e) (du), bekennen wir, bekennt (ihr), bekennen Sie
Infinitiv/Partizip Aktiv
- Infinitiv I: bekennen, zu bekennen
- Infinitiv II: bekannt haben, bekannt zu haben
- Partizip I: bekennend
- Partizip II: bekannt