Konjugation des Verbs hinkucken

Das Konjugieren des Verbs hinkucken erfolgt regelmäßig. Die Stammformen sind kuckt hin, kuckte hin und hat hingekuckt. Als Hilfsverb von hinkucken wird "haben" verwendet. Die Vorsilbe hin- von hinkucken ist trennbar. Die Beugung erfolgt im Aktiv und die Darstellung als Hauptsatz. Zum besseren Verständnis stehen unzählige Beispiele für das Verb hinkucken zur Verfügung. Zum Üben und Festigen gibt es außerdem kostenlose Arbeitsblätter für hinkucken. Man kann nicht nur hinkucken konjugieren, sondern alle deutschen Verben. Kommentare

regelmäßig · haben · trennbar

hin·kucken

kuckt hin · kuckte hin · hat hingekuckt

Englisch gaze, look closely

genauer hinsehen

Unsere Webseite als App.
Bequem für unterwegs.
★★★★★ 4.9

Die einfach konjugierten Verbformen Präsens, Präteritum, Imperativ und Konjunktiv von hinkucken

Präsens

ich kuck(e)⁵ hin
du kuckst hin
er kuckt hin
wir kucken hin
ihr kuckt hin
sie kucken hin

Präteritum

ich kuckte hin
du kucktest hin
er kuckte hin
wir kuckten hin
ihr kucktet hin
sie kuckten hin

Imperativ

-
kuck(e)⁵ (du) hin
-
kucken wir hin
kuckt (ihr) hin
kucken Sie hin

Konjunktiv I

ich kucke hin
du kuckest hin
er kucke hin
wir kucken hin
ihr kucket hin
sie kucken hin

Konjunktiv II

ich kuckte hin
du kucktest hin
er kuckte hin
wir kuckten hin
ihr kucktet hin
sie kuckten hin

Infinitiv

hinkucken
hinzukucken

Partizip

hinkuckend
hingekuckt

⁵ Umgangssprachlicher Gebrauch


Indikativ

Das Verb hinkucken konjugiert im Indikativ Aktiv in den Zeitformen Gegenwart, Vergangenheit und Zukunft


Präsens

ich kuck(e)⁵ hin
du kuckst hin
er kuckt hin
wir kucken hin
ihr kuckt hin
sie kucken hin

Präteritum

ich kuckte hin
du kucktest hin
er kuckte hin
wir kuckten hin
ihr kucktet hin
sie kuckten hin

Perfekt

ich habe hingekuckt
du hast hingekuckt
er hat hingekuckt
wir haben hingekuckt
ihr habt hingekuckt
sie haben hingekuckt

Plusquam.

ich hatte hingekuckt
du hattest hingekuckt
er hatte hingekuckt
wir hatten hingekuckt
ihr hattet hingekuckt
sie hatten hingekuckt

Futur I

ich werde hinkucken
du wirst hinkucken
er wird hinkucken
wir werden hinkucken
ihr werdet hinkucken
sie werden hinkucken

Futur II

ich werde hingekuckt haben
du wirst hingekuckt haben
er wird hingekuckt haben
wir werden hingekuckt haben
ihr werdet hingekuckt haben
sie werden hingekuckt haben

⁵ Umgangssprachlicher Gebrauch

Unsere Webseite als App.
Bequem für unterwegs.
★★★★★ 4.9

Konjunktiv

Die Konjugation im Konjunktiv I und II bzw. in den Zeiten Präsens, Präteritum, Perfekt, Plusquamperfekt und Futur für das Verb hinkucken


Konjunktiv I

ich kucke hin
du kuckest hin
er kucke hin
wir kucken hin
ihr kucket hin
sie kucken hin

Konjunktiv II

ich kuckte hin
du kucktest hin
er kuckte hin
wir kuckten hin
ihr kucktet hin
sie kuckten hin

Konj. Perfekt

ich habe hingekuckt
du habest hingekuckt
er habe hingekuckt
wir haben hingekuckt
ihr habet hingekuckt
sie haben hingekuckt

Konj. Plusquam.

ich hätte hingekuckt
du hättest hingekuckt
er hätte hingekuckt
wir hätten hingekuckt
ihr hättet hingekuckt
sie hätten hingekuckt

Konj. Futur I

ich werde hinkucken
du werdest hinkucken
er werde hinkucken
wir werden hinkucken
ihr werdet hinkucken
sie werden hinkucken

Konj. Futur II

ich werde hingekuckt haben
du werdest hingekuckt haben
er werde hingekuckt haben
wir werden hingekuckt haben
ihr werdet hingekuckt haben
sie werden hingekuckt haben

Konjunktiv II (würde)

Ersatzformen des Konjunktiv II konjugiert mit würde als finites Verb


Konjunktiv II

ich würde hinkucken
du würdest hinkucken
er würde hinkucken
wir würden hinkucken
ihr würdet hinkucken
sie würden hinkucken

Konj. Plusquam.

ich würde hingekuckt haben
du würdest hingekuckt haben
er würde hingekuckt haben
wir würden hingekuckt haben
ihr würdet hingekuckt haben
sie würden hingekuckt haben

Imperativ

Die Konjugationsformen im Imperativ Aktiv Präsens für das Verb hinkucken


Präsens

kuck(e)⁵ (du) hin
kucken wir hin
kuckt (ihr) hin
kucken Sie hin

⁵ Umgangssprachlicher Gebrauch

Infinitiv/Partizip

Die infiniten Formen Partizip und Infinitiv (mit zu) im Aktiv für hinkucken


Infinitiv I


hinkucken
hinzukucken

Infinitiv II


hingekuckt haben
hingekuckt zu haben

Partizip I


hinkuckend

Partizip II


hingekuckt
Unsere Webseite als App.
Bequem für unterwegs.
★★★★★ 4.9

Übersetzungen

Übersetzungen von hinkucken


Deutsch hinkucken
Englisch gaze, look closely
Russisch внимательно смотреть, приглядываться
Spanisch mirar de cerca, observar
Französisch regarder de plus près
Türkisch dikkatlice bakmak
Portugiesisch observar, olhar atentamente
Italienisch guardare meglio, osservare meglio
Rumänisch privi mai atent
Ungarisch jobban megnézni
Polnisch przyglądać się
Griechisch κοιτάζω προσεκτικά
Niederländisch nauwkeuriger kijken
Tschechisch důkladně se podívat, podívat se blíže
Schwedisch granska, titta närmare
Dänisch kig nærmere
Japanisch じっくり見る, 注意深く見る
Katalanisch mirar més de prop
Finnisch tarkemmin katsomaan
Norwegisch se nærmere
Baskisch begiratu, ondo begiratu
Serbisch gledati pažljivije, paziti
Mazedonisch погледни подобро
Slowenisch natančno pogledati
Slowakisch dôkladne sa pozrieť, pozrieť sa bližšie
Bosnisch gledati pažljivo, paziti
Kroatisch pogledati bolje, približiti pogled
Ukrainisch пильніше дивитися
Bulgarisch внимателно гледам, внимателно наблюдавам
Belorussisch уважна глядзець
Hebräischלהסתכל היטב
Arabischتأمل، راقب
Persischدقت کردن
Urduغور سے دیکھنا

hinkucken in dict.cc


Übersetzungen 

Mitmachen


Hilf uns und werde ein Held indem Du neue Einträge hinzufügst und bestehende bewertest. Als Dankeschön kannst du bei erreichter Punktzahl diese Webseite ohne Werbung nutzen.



Anmelden

Alle Helden 

Bedeutungen

Bedeutungen und Synonyme von hinkucken

Bildungsregeln

Detaillierte Regeln zur Konjugation

Wörterbücher

Alle Übersetzungswörterbücher

Verb hinkucken konjugieren

Zusammenfassung aller Zeitformen des Zeitworts, Tätigkeitsworts bzw. Tuworts hinkucken


Die hin·kucken Konjugation online als Verbtabelle mit allen Verbformen in Singular (Einzahl) und Plural (Mehrzahl) in allen Personen (1. Person, 2.Person, 3. Person) übersichtlich dargestellt. Die Beugung bzw. Flexion des Verbs hin·kucken ist somit eine Hilfestellung für Hausaufgaben, Prüfungen, Klausuren, für den Deutschuntericht der Schule, zum Deutsch Lernen, für das Studium, Deutsch als Fremdsprache (DaZ), Deutsch als Zweitsprache (DaZ) und für die Erwachsenenbildung. Gerade auch für Deutschlernende ist die korrekte Konjugation des Verbs bzw. die korrekt flektierten Formen (kuckt hin - kuckte hin - hat hingekuckt) entscheidend. Weitere Informationen finden sich unter Wiktionary hinkucken und unter hinkucken im Duden.

hinkucken Konjugation

Präsens Präteritum Konjunktiv I Konjunktiv II Imperativ
ich kuck(e) hinkuckte hinkucke hinkuckte hin-
du kuckst hinkucktest hinkuckest hinkucktest hinkuck(e) hin
er kuckt hinkuckte hinkucke hinkuckte hin-
wir kucken hinkuckten hinkucken hinkuckten hinkucken hin
ihr kuckt hinkucktet hinkucket hinkucktet hinkuckt hin
sie kucken hinkuckten hinkucken hinkuckten hinkucken hin

Indikativ Aktiv

  • Präsens: ich kuck(e) hin, du kuckst hin, er kuckt hin, wir kucken hin, ihr kuckt hin, sie kucken hin
  • Präteritum: ich kuckte hin, du kucktest hin, er kuckte hin, wir kuckten hin, ihr kucktet hin, sie kuckten hin
  • Perfekt: ich habe hingekuckt, du hast hingekuckt, er hat hingekuckt, wir haben hingekuckt, ihr habt hingekuckt, sie haben hingekuckt
  • Plusquamperfekt: ich hatte hingekuckt, du hattest hingekuckt, er hatte hingekuckt, wir hatten hingekuckt, ihr hattet hingekuckt, sie hatten hingekuckt
  • Futur I: ich werde hinkucken, du wirst hinkucken, er wird hinkucken, wir werden hinkucken, ihr werdet hinkucken, sie werden hinkucken
  • Futur II: ich werde hingekuckt haben, du wirst hingekuckt haben, er wird hingekuckt haben, wir werden hingekuckt haben, ihr werdet hingekuckt haben, sie werden hingekuckt haben

Konjunktiv Aktiv

  • Präsens: ich kucke hin, du kuckest hin, er kucke hin, wir kucken hin, ihr kucket hin, sie kucken hin
  • Präteritum: ich kuckte hin, du kucktest hin, er kuckte hin, wir kuckten hin, ihr kucktet hin, sie kuckten hin
  • Perfekt: ich habe hingekuckt, du habest hingekuckt, er habe hingekuckt, wir haben hingekuckt, ihr habet hingekuckt, sie haben hingekuckt
  • Plusquamperfekt: ich hätte hingekuckt, du hättest hingekuckt, er hätte hingekuckt, wir hätten hingekuckt, ihr hättet hingekuckt, sie hätten hingekuckt
  • Futur I: ich werde hinkucken, du werdest hinkucken, er werde hinkucken, wir werden hinkucken, ihr werdet hinkucken, sie werden hinkucken
  • Futur II: ich werde hingekuckt haben, du werdest hingekuckt haben, er werde hingekuckt haben, wir werden hingekuckt haben, ihr werdet hingekuckt haben, sie werden hingekuckt haben

Konjunktiv II (würde) Aktiv

  • Präteritum: ich würde hinkucken, du würdest hinkucken, er würde hinkucken, wir würden hinkucken, ihr würdet hinkucken, sie würden hinkucken
  • Plusquamperfekt: ich würde hingekuckt haben, du würdest hingekuckt haben, er würde hingekuckt haben, wir würden hingekuckt haben, ihr würdet hingekuckt haben, sie würden hingekuckt haben

Imperativ Aktiv

  • Präsens: kuck(e) (du) hin, kucken wir hin, kuckt (ihr) hin, kucken Sie hin

Infinitiv/Partizip Aktiv

  • Infinitiv I: hinkucken, hinzukucken
  • Infinitiv II: hingekuckt haben, hingekuckt zu haben
  • Partizip I: hinkuckend
  • Partizip II: hingekuckt

Kommentare



Anmelden

Unsere Webseite als App.
Bequem für unterwegs.
★★★★★ 4.9