Konjugation des Verbs nottun 〈Nebensatz〉
Das Konjugieren des Verbs nottun erfolgt unregelmäßig. Die Stammformen sind ... nottut, ... nottat und ... notgetan hat. Der Ablaut erfolgt mit den Stammvokalen u - a - a. Als Hilfsverb von nottun wird "haben" verwendet. Die Vorsilbe not- von nottun ist trennbar. Die Beugung erfolgt im Aktiv und die Darstellung als Nebensatz. Zum besseren Verständnis stehen unzählige Beispiele für das Verb nottun zur Verfügung. Zum Üben und Festigen gibt es außerdem kostenlose Arbeitsblätter für nottun. Man kann nicht nur nottun konjugieren, sondern alle deutschen Verben. Kommentare ☆
unregelmäßig · haben · trennbar
... nottut · ... nottat · ... notgetan hat
e-Erweiterung e-Tilgung nach Vokal Wechsel des Stammvokals u - a - a Konsonantenwechsel - t -
be essential, be necessary, be needed, necessary, needed
nötig, vonnöten sein; nötig sein, erforderlich sein, vonnöten sein, notwendig sein, erfordern
» Tom urteilte, dass es nicht nottue
, Vitaminpräparate einzunehmen. Tom judged that it was not necessary to take vitamin supplements.
Die einfach konjugierten Verbformen Präsens, Präteritum, Imperativ und Konjunktiv von nottun
Präteritum
... | ich | nottat |
... | du | nottat(e)⁷st |
... | er | nottat |
... | wir | nottaten |
... | ihr | nottatet |
... | sie | nottaten |
Konjunktiv I
... | ich | nottue |
... | du | nottuest |
... | er | nottue |
... | wir | nottu(e)⁵n |
... | ihr | nottuet |
... | sie | nottu(e)⁵n |
Konjunktiv II
... | ich | nottäte |
... | du | nottätest |
... | er | nottäte |
... | wir | nottäten |
... | ihr | nottätet |
... | sie | nottäten |
⁵ Umgangssprachlicher Gebrauch⁷ Verwendung veraltet
Indikativ
Das Verb nottun konjugiert im Indikativ Aktiv in den Zeitformen Gegenwart, Vergangenheit und Zukunft
Präteritum
... | ich | nottat |
... | du | nottat(e)⁷st |
... | er | nottat |
... | wir | nottaten |
... | ihr | nottatet |
... | sie | nottaten |
Perfekt
... | ich | notgetan | habe |
... | du | notgetan | hast |
... | er | notgetan | hat |
... | wir | notgetan | haben |
... | ihr | notgetan | habt |
... | sie | notgetan | haben |
Plusquam.
... | ich | notgetan | hatte |
... | du | notgetan | hattest |
... | er | notgetan | hatte |
... | wir | notgetan | hatten |
... | ihr | notgetan | hattet |
... | sie | notgetan | hatten |
Futur I
... | ich | nottun | werde |
... | du | nottun | wirst |
... | er | nottun | wird |
... | wir | nottun | werden |
... | ihr | nottun | werdet |
... | sie | nottun | werden |
Futur II
... | ich | notgetan | haben | werde |
... | du | notgetan | haben | wirst |
... | er | notgetan | haben | wird |
... | wir | notgetan | haben | werden |
... | ihr | notgetan | haben | werdet |
... | sie | notgetan | haben | werden |
⁵ Umgangssprachlicher Gebrauch⁷ Verwendung veraltet
Konjunktiv
Die Konjugation im Konjunktiv I und II bzw. in den Zeiten Präsens, Präteritum, Perfekt, Plusquamperfekt und Futur für das Verb nottun
Konjunktiv I
... | ich | nottue |
... | du | nottuest |
... | er | nottue |
... | wir | nottu(e)⁵n |
... | ihr | nottuet |
... | sie | nottu(e)⁵n |
Konjunktiv II
... | ich | nottäte |
... | du | nottätest |
... | er | nottäte |
... | wir | nottäten |
... | ihr | nottätet |
... | sie | nottäten |
Konj. Perfekt
... | ich | notgetan | habe |
... | du | notgetan | habest |
... | er | notgetan | habe |
... | wir | notgetan | haben |
... | ihr | notgetan | habet |
... | sie | notgetan | haben |
Konj. Plusquam.
... | ich | notgetan | hätte |
... | du | notgetan | hättest |
... | er | notgetan | hätte |
... | wir | notgetan | hätten |
... | ihr | notgetan | hättet |
... | sie | notgetan | hätten |
Konj. Futur I
... | ich | nottun | werde |
... | du | nottun | werdest |
... | er | nottun | werde |
... | wir | nottun | werden |
... | ihr | nottun | werdet |
... | sie | nottun | werden |
Konj. Futur II
... | ich | notgetan | haben | werde |
... | du | notgetan | haben | werdest |
... | er | notgetan | haben | werde |
... | wir | notgetan | haben | werden |
... | ihr | notgetan | haben | werdet |
... | sie | notgetan | haben | werden |
⁵ Umgangssprachlicher Gebrauch
Konjunktiv II (würde)
Ersatzformen des Konjunktiv II konjugiert mit würde als finites Verb
Imperativ
Die Konjugationsformen im Imperativ Aktiv Präsens für das Verb nottun
Infinitiv/Partizip
Die infiniten Formen Partizip und Infinitiv (mit zu) im Aktiv für nottun
-
Tom urteilte, dass es nicht
nottue
, Vitaminpräparate einzunehmen. -
Die ganze Nachbarschaft war auf den Beinen, um zu löschen und zu helfen, wo Hilfe
nottat
. -
Man soll keinen guten Willen von sich weisen, wenn er einem auch grade nicht
nottut
, sonst möchte der liebe Freund ausbleiben, wenn er ein andermal gar willkommen wäre.
Beispiele
Beispielsätze für nottun
-
Tom urteilte, dass es nicht
nottue
, Vitaminpräparate einzunehmen.
Tom judged that it was not necessary to take vitamin supplements.
-
Die ganze Nachbarschaft war auf den Beinen, um zu löschen und zu helfen, wo Hilfe
nottat
.
The whole neighborhood was on its feet to extinguish and help where help was needed.
-
Man soll keinen guten Willen von sich weisen, wenn er einem auch grade nicht
nottut
, sonst möchte der liebe Freund ausbleiben, wenn er ein andermal gar willkommen wäre.
One should not reject good will, even if it is not needed at the moment, otherwise the dear friend may stay away when he would otherwise be very welcome.
Beispiele
Übersetzungen
Übersetzungen von nottun
-
nottun
be essential, be necessary, be needed, necessary, needed
необходимый, нужный
necesario, ser necesario
être nécessaire, indispensable, nécessaire
gerekli, zorunlu
fazer falta, ser necessário, ser preciso, necessário, precisar
essere necessario, occorrere, necessario
necesar
szükséges
być potrzebnym, konieczny
αναγκαίος, απαραίτητος
nodig zijn
být zapotřebí, být nutný, být potřeba
vara nödvändigt, nödvändig
nødvendig
必要
necessari
tarpeellinen, välttämätön
nødvendig
beharrezkoa
biti potrebno, neophodno
потребно
biti nujen, biti potreben
nevyhnutný, potrebný
biti nužan, biti potreban
biti nužno, biti potrebno
необхідний, потрібний
необходим
неабходны, патрэбны
נחוץ
ضروري
ضروری
ضروری
nottun in dict.cc
Übersetzungen
Mitmachen
Hilf uns und werde ein Held indem Du neue Einträge hinzufügst und bestehende bewertest. Als Dankeschön kannst du bei erreichter Punktzahl diese Webseite ohne Werbung nutzen.
|
Anmelden |
Bedeutungen
Bedeutungen und Synonyme von nottun- nötig, vonnöten sein, nötig sein, erforderlich sein, vonnöten sein, notwendig sein, erfordern
- nötig, vonnöten sein, nötig sein, erforderlich sein, vonnöten sein, notwendig sein, erfordern
Bedeutungen Synonyme
Bildungsregeln
Detaillierte Regeln zur Konjugation
Ableitungen
Abgeleitete Formen von nottun
≡ hintun
≡ abtun
≡ großtun
≡ dartun
≡ dazutun
≡ notwassern
≡ notschlachten
≡ dicketun
≡ hinzutun
≡ antun
≡ herumtun
≡ auftun
≡ nottaufen
≡ mittun
≡ notlanden
≡ notoperieren
Wörterbücher
Alle Übersetzungswörterbücher
Verb nottun konjugieren
Zusammenfassung aller Zeitformen des Zeitworts, Tätigkeitsworts bzw. Tuworts nottun
Die not·tun Konjugation online als Verbtabelle mit allen Verbformen in Singular (Einzahl) und Plural (Mehrzahl) in allen Personen (1. Person, 2.Person, 3. Person) übersichtlich dargestellt. Die Beugung bzw. Flexion des Verbs not·tun ist somit eine Hilfestellung für Hausaufgaben, Prüfungen, Klausuren, für den Deutschuntericht der Schule, zum Deutsch Lernen, für das Studium, Deutsch als Fremdsprache (DaZ), Deutsch als Zweitsprache (DaZ) und für die Erwachsenenbildung. Gerade auch für Deutschlernende ist die korrekte Konjugation des Verbs bzw. die korrekt flektierten Formen (... nottut - ... nottat - ... notgetan hat) entscheidend. Weitere Informationen finden sich unter Wiktionary nottun und unter nottun im Duden.
nottun Konjugation
Präsens | Präteritum | Konjunktiv I | Konjunktiv II | Imperativ | |
---|---|---|---|---|---|
ich | ... nottu(e) | ... nottat | ... nottue | ... nottäte | - |
du | ... nottust | ... nottat(e)st | ... nottuest | ... nottätest | tu(e) not |
er | ... nottut | ... nottat | ... nottue | ... nottäte | - |
wir | ... nottun | ... nottaten | ... nottu(e)n | ... nottäten | tun not |
ihr | ... nottut | ... nottatet | ... nottuet | ... nottätet | tut not |
sie | ... nottun | ... nottaten | ... nottu(e)n | ... nottäten | tun not |
Indikativ Aktiv
- Präsens: ... ich nottu(e), ... du nottust, ... er nottut, ... wir nottun, ... ihr nottut, ... sie nottun
- Präteritum: ... ich nottat, ... du nottat(e)st, ... er nottat, ... wir nottaten, ... ihr nottatet, ... sie nottaten
- Perfekt: ... ich notgetan habe, ... du notgetan hast, ... er notgetan hat, ... wir notgetan haben, ... ihr notgetan habt, ... sie notgetan haben
- Plusquamperfekt: ... ich notgetan hatte, ... du notgetan hattest, ... er notgetan hatte, ... wir notgetan hatten, ... ihr notgetan hattet, ... sie notgetan hatten
- Futur I: ... ich nottun werde, ... du nottun wirst, ... er nottun wird, ... wir nottun werden, ... ihr nottun werdet, ... sie nottun werden
- Futur II: ... ich notgetan haben werde, ... du notgetan haben wirst, ... er notgetan haben wird, ... wir notgetan haben werden, ... ihr notgetan haben werdet, ... sie notgetan haben werden
Konjunktiv Aktiv
- Präsens: ... ich nottue, ... du nottuest, ... er nottue, ... wir nottu(e)n, ... ihr nottuet, ... sie nottu(e)n
- Präteritum: ... ich nottäte, ... du nottätest, ... er nottäte, ... wir nottäten, ... ihr nottätet, ... sie nottäten
- Perfekt: ... ich notgetan habe, ... du notgetan habest, ... er notgetan habe, ... wir notgetan haben, ... ihr notgetan habet, ... sie notgetan haben
- Plusquamperfekt: ... ich notgetan hätte, ... du notgetan hättest, ... er notgetan hätte, ... wir notgetan hätten, ... ihr notgetan hättet, ... sie notgetan hätten
- Futur I: ... ich nottun werde, ... du nottun werdest, ... er nottun werde, ... wir nottun werden, ... ihr nottun werdet, ... sie nottun werden
- Futur II: ... ich notgetan haben werde, ... du notgetan haben werdest, ... er notgetan haben werde, ... wir notgetan haben werden, ... ihr notgetan haben werdet, ... sie notgetan haben werden
Konjunktiv II (würde) Aktiv
- Präteritum: ... ich nottun würde, ... du nottun würdest, ... er nottun würde, ... wir nottun würden, ... ihr nottun würdet, ... sie nottun würden
- Plusquamperfekt: ... ich notgetan haben würde, ... du notgetan haben würdest, ... er notgetan haben würde, ... wir notgetan haben würden, ... ihr notgetan haben würdet, ... sie notgetan haben würden
Imperativ Aktiv
- Präsens: tu(e) (du) not, tun wir not, tut (ihr) not, tun Sie not
Infinitiv/Partizip Aktiv
- Infinitiv I: nottun, notzutun
- Infinitiv II: notgetan haben, notgetan zu haben
- Partizip I: nottuend
- Partizip II: notgetan