Konjugation des Verbs zerbröckeln (hat) 〈Nebensatz〉
Das Konjugieren des Verbs zerbröckeln erfolgt regelmäßig. Die Stammformen sind ... zerbröckelt, ... zerbröckelte und ... zerbröckelt hat. Als Hilfsverb von zerbröckeln wird "haben" verwendet. Es gibt jedoch auch Zeitformen mit dem Hilfsverb "sein". Die Vorsilbe zer- von zerbröckeln ist untrennbar. Die Beugung erfolgt im Aktiv und die Darstellung als Nebensatz. Zum besseren Verständnis stehen unzählige Beispiele für das Verb zerbröckeln zur Verfügung. Zum Üben und Festigen gibt es außerdem kostenlose Arbeitsblätter für zerbröckeln. Man kann nicht nur zerbröckeln konjugieren, sondern alle deutschen Verben. Kommentare ☆
Die einfach konjugierten Verbformen Präsens, Präteritum, Imperativ und Konjunktiv von zerbröckeln (hat)
Präsens
... | ich | zerbröck(e)l(e)⁵ |
... | du | zerbröckelst |
... | er | zerbröckelt |
... | wir | zerbröckeln |
... | ihr | zerbröckelt |
... | sie | zerbröckeln |
Präteritum
... | ich | zerbröckelte |
... | du | zerbröckeltest |
... | er | zerbröckelte |
... | wir | zerbröckelten |
... | ihr | zerbröckeltet |
... | sie | zerbröckelten |
Konjunktiv I
... | ich | zerbröck(e)le |
... | du | zerbröckelst |
... | er | zerbröck(e)le |
... | wir | zerbröckeln |
... | ihr | zerbröckelt |
... | sie | zerbröckeln |
Konjunktiv II
... | ich | zerbröckelte |
... | du | zerbröckeltest |
... | er | zerbröckelte |
... | wir | zerbröckelten |
... | ihr | zerbröckeltet |
... | sie | zerbröckelten |
⁵ Umgangssprachlicher Gebrauch
Indikativ
Das Verb zerbröckeln (hat) konjugiert im Indikativ Aktiv in den Zeitformen Gegenwart, Vergangenheit und Zukunft
Präsens
... | ich | zerbröck(e)l(e)⁵ |
... | du | zerbröckelst |
... | er | zerbröckelt |
... | wir | zerbröckeln |
... | ihr | zerbröckelt |
... | sie | zerbröckeln |
Präteritum
... | ich | zerbröckelte |
... | du | zerbröckeltest |
... | er | zerbröckelte |
... | wir | zerbröckelten |
... | ihr | zerbröckeltet |
... | sie | zerbröckelten |
Perfekt
... | ich | zerbröckelt | habe |
... | du | zerbröckelt | hast |
... | er | zerbröckelt | hat |
... | wir | zerbröckelt | haben |
... | ihr | zerbröckelt | habt |
... | sie | zerbröckelt | haben |
Plusquam.
... | ich | zerbröckelt | hatte |
... | du | zerbröckelt | hattest |
... | er | zerbröckelt | hatte |
... | wir | zerbröckelt | hatten |
... | ihr | zerbröckelt | hattet |
... | sie | zerbröckelt | hatten |
Futur I
... | ich | zerbröckeln | werde |
... | du | zerbröckeln | wirst |
... | er | zerbröckeln | wird |
... | wir | zerbröckeln | werden |
... | ihr | zerbröckeln | werdet |
... | sie | zerbröckeln | werden |
Futur II
... | ich | zerbröckelt | haben | werde |
... | du | zerbröckelt | haben | wirst |
... | er | zerbröckelt | haben | wird |
... | wir | zerbröckelt | haben | werden |
... | ihr | zerbröckelt | haben | werdet |
... | sie | zerbröckelt | haben | werden |
⁵ Umgangssprachlicher Gebrauch
Konjunktiv
Die Konjugation im Konjunktiv I und II bzw. in den Zeiten Präsens, Präteritum, Perfekt, Plusquamperfekt und Futur für das Verb zerbröckeln (hat)
Konjunktiv I
... | ich | zerbröck(e)le |
... | du | zerbröckelst |
... | er | zerbröck(e)le |
... | wir | zerbröckeln |
... | ihr | zerbröckelt |
... | sie | zerbröckeln |
Konjunktiv II
... | ich | zerbröckelte |
... | du | zerbröckeltest |
... | er | zerbröckelte |
... | wir | zerbröckelten |
... | ihr | zerbröckeltet |
... | sie | zerbröckelten |
Konj. Perfekt
... | ich | zerbröckelt | habe |
... | du | zerbröckelt | habest |
... | er | zerbröckelt | habe |
... | wir | zerbröckelt | haben |
... | ihr | zerbröckelt | habet |
... | sie | zerbröckelt | haben |
Konj. Plusquam.
... | ich | zerbröckelt | hätte |
... | du | zerbröckelt | hättest |
... | er | zerbröckelt | hätte |
... | wir | zerbröckelt | hätten |
... | ihr | zerbröckelt | hättet |
... | sie | zerbröckelt | hätten |
Konjunktiv II (würde)
Ersatzformen des Konjunktiv II konjugiert mit würde als finites Verb
Imperativ
Die Konjugationsformen im Imperativ Aktiv Präsens für das Verb zerbröckeln (hat)
⁵ Umgangssprachlicher Gebrauch
Infinitiv/Partizip
Die infiniten Formen Partizip und Infinitiv (mit zu) im Aktiv für zerbröckeln (hat)
Beispiele
Beispielsätze für zerbröckeln (hat)
Übersetzungen
Übersetzungen von zerbröckeln (hat)
-
zerbröckeln (hat)
crumble, break into pieces, break into small pieces
крошиться, измельчать, измельчить, искрошить, искрошиться, крошить, мельчить, разваливаться
desmenuzar, desmigajar, desmoronar, quebrar
effriter, se briser, se désagréger, se fragmenter, émietter
dağılmak, parçalanmak
desfazer, desintegrar, esfarelar, esmigalhar
frantumarsi, sbriciolare, sbriciolarsi, sfaldare, sgranare, sminuzzare
sfărâma
darabokra törni, törni
kruszyć, pokruszyć, łamać
θρυμματίζω, κάνω ψύχουλα, σπάζω
verbrokkelen, afbrokkelen, verkruimelen
drolit se, rozdrobovat, rozdrobovatbit, rozdrolovat, rozdrolovatlit, rozpadat se
krossa, smula sönder, smulna
smuldre, knuse
崩れる, 砕ける
desfer-se, esmicolar-se
hajoaminen, murentua
knekke, smuldre
hautsitu, puskatu
raspasti se, srušiti se
крошене, распаѓање
drobljenje, razpadanje
rozpadnúť sa, roztrhnúť sa
mrvi
razbiti, srušiti
кришитися, розпадатися
разпад, разпадане
разбівацца, раздробніцца
hancur, remuk
vỡ vụn
maydalanmoq, uvalanmoq
बिखरना, भुरभुराना
崩解, 碎裂
แตกละเอียด, แตกเป็นชิ้นเล็กๆ
부서지다, 부스러지다
ufalanmaq, xırdalanmaq
იფშვნება
গুঁড়ো হওয়া, ঝুরঝুরে হওয়া
copëtohem, thërrmohem
चुरा होणे, तुकडे होणे
टुक्रिनु, भुरभुरिनु
చూరచూరవడం, ముక్కలవడం
drupināt, drupēt
உதிர்தல், சிதைதல்
murenema, pudenema
փշրվել
parçe-parçe bûn
להתנפץ، להתפורר
تفتت، تكسّر، فتت
تکه تکه شدن، خرد شدن
بکھرنا، ٹکڑے ٹکڑے ہونا
zerbröckeln (hat) in dict.cc
Übersetzungen
Mitmachen
Hilf uns und werde ein Held indem Du neue Einträge hinzufügst und bestehende bewertest. Als Dankeschön kannst du bei erreichter Punktzahl diese Webseite ohne Werbung nutzen.
|
Anmelden |
Bedeutungen
Bedeutungen und Synonyme von zerbröckeln (hat)- in kleine Teile zerbrechen
- Risse bekommen, auseinanderfallen
- krümeln, kaputtgehen, absplittern, auseinandergehen, zerkrümeln, entzweigehen
Bedeutungen Synonyme
Bildungsregeln
Detaillierte Regeln zur Konjugation
Ableitungen
Abgeleitete Formen von zerbröckeln (hat)
≡ zerfetzen
≡ zerfallen
≡ zerbersten
≡ zerdeppern
≡ bröckeln
≡ zerbeulen
≡ zerdreschen
≡ zerfahren
≡ zerbeißen
≡ zerfasern
≡ zerbrechen
≡ ausbröckeln
≡ zerbomben
≡ zerdrücken
≡ aufbröckeln
≡ zerflattern
Wörterbücher
Alle Übersetzungswörterbücher
Verb zerbröckeln konjugieren
Zusammenfassung aller Zeitformen des Zeitworts, Tätigkeitsworts bzw. Tuworts zerbröckeln (hat)
Die zerbröckeln Konjugation online als Verbtabelle mit allen Verbformen in Singular (Einzahl) und Plural (Mehrzahl) in allen Personen (1. Person, 2.Person, 3. Person) übersichtlich dargestellt. Die Beugung bzw. Flexion des Verbs zerbröckeln ist somit eine Hilfestellung für Hausaufgaben, Prüfungen, Klausuren, für den Deutschuntericht der Schule, zum Deutsch Lernen, für das Studium, Deutsch als Fremdsprache (DaZ), Deutsch als Zweitsprache (DaZ) und für die Erwachsenenbildung. Gerade auch für Deutschlernende ist die korrekte Konjugation des Verbs bzw. die korrekt flektierten Formen (... zerbröckelt - ... zerbröckelte - ... zerbröckelt hat) entscheidend. Weitere Informationen finden sich unter Wiktionary zerbröckeln und unter zerbröckeln im Duden.
zerbröckeln Konjugation
Präsens | Präteritum | Konjunktiv I | Konjunktiv II | Imperativ | |
---|---|---|---|---|---|
ich | ... zerbröck(e)l(e) | ... zerbröckelte | ... zerbröck(e)le | ... zerbröckelte | - |
du | ... zerbröckelst | ... zerbröckeltest | ... zerbröckelst | ... zerbröckeltest | zerbröck(e)l(e) |
er | ... zerbröckelt | ... zerbröckelte | ... zerbröck(e)le | ... zerbröckelte | - |
wir | ... zerbröckeln | ... zerbröckelten | ... zerbröckeln | ... zerbröckelten | zerbröckeln |
ihr | ... zerbröckelt | ... zerbröckeltet | ... zerbröckelt | ... zerbröckeltet | zerbröckelt |
sie | ... zerbröckeln | ... zerbröckelten | ... zerbröckeln | ... zerbröckelten | zerbröckeln |
Indikativ Aktiv
- Präsens: ... ich zerbröck(e)l(e), ... du zerbröckelst, ... er zerbröckelt, ... wir zerbröckeln, ... ihr zerbröckelt, ... sie zerbröckeln
- Präteritum: ... ich zerbröckelte, ... du zerbröckeltest, ... er zerbröckelte, ... wir zerbröckelten, ... ihr zerbröckeltet, ... sie zerbröckelten
- Perfekt: ... ich zerbröckelt habe, ... du zerbröckelt hast, ... er zerbröckelt hat, ... wir zerbröckelt haben, ... ihr zerbröckelt habt, ... sie zerbröckelt haben
- Plusquamperfekt: ... ich zerbröckelt hatte, ... du zerbröckelt hattest, ... er zerbröckelt hatte, ... wir zerbröckelt hatten, ... ihr zerbröckelt hattet, ... sie zerbröckelt hatten
- Futur I: ... ich zerbröckeln werde, ... du zerbröckeln wirst, ... er zerbröckeln wird, ... wir zerbröckeln werden, ... ihr zerbröckeln werdet, ... sie zerbröckeln werden
- Futur II: ... ich zerbröckelt haben werde, ... du zerbröckelt haben wirst, ... er zerbröckelt haben wird, ... wir zerbröckelt haben werden, ... ihr zerbröckelt haben werdet, ... sie zerbröckelt haben werden
Konjunktiv Aktiv
- Präsens: ... ich zerbröck(e)le, ... du zerbröckelst, ... er zerbröck(e)le, ... wir zerbröckeln, ... ihr zerbröckelt, ... sie zerbröckeln
- Präteritum: ... ich zerbröckelte, ... du zerbröckeltest, ... er zerbröckelte, ... wir zerbröckelten, ... ihr zerbröckeltet, ... sie zerbröckelten
- Perfekt: ... ich zerbröckelt habe, ... du zerbröckelt habest, ... er zerbröckelt habe, ... wir zerbröckelt haben, ... ihr zerbröckelt habet, ... sie zerbröckelt haben
- Plusquamperfekt: ... ich zerbröckelt hätte, ... du zerbröckelt hättest, ... er zerbröckelt hätte, ... wir zerbröckelt hätten, ... ihr zerbröckelt hättet, ... sie zerbröckelt hätten
- Futur I: ... ich zerbröckeln werde, ... du zerbröckeln werdest, ... er zerbröckeln werde, ... wir zerbröckeln werden, ... ihr zerbröckeln werdet, ... sie zerbröckeln werden
- Futur II: ... ich zerbröckelt haben werde, ... du zerbröckelt haben werdest, ... er zerbröckelt haben werde, ... wir zerbröckelt haben werden, ... ihr zerbröckelt haben werdet, ... sie zerbröckelt haben werden
Konjunktiv II (würde) Aktiv
- Präteritum: ... ich zerbröckeln würde, ... du zerbröckeln würdest, ... er zerbröckeln würde, ... wir zerbröckeln würden, ... ihr zerbröckeln würdet, ... sie zerbröckeln würden
- Plusquamperfekt: ... ich zerbröckelt haben würde, ... du zerbröckelt haben würdest, ... er zerbröckelt haben würde, ... wir zerbröckelt haben würden, ... ihr zerbröckelt haben würdet, ... sie zerbröckelt haben würden
Imperativ Aktiv
- Präsens: zerbröck(e)l(e) (du), zerbröckeln wir, zerbröckelt (ihr), zerbröckeln Sie
Infinitiv/Partizip Aktiv
- Infinitiv I: zerbröckeln, zu zerbröckeln
- Infinitiv II: zerbröckelt haben, zerbröckelt zu haben
- Partizip I: zerbröckelnd
- Partizip II: zerbröckelt