Konjugation des Verbs anrauchen 〈Zustandspassiv〉 〈Nebensatz〉
Das Konjugieren des Verbs anrauchen erfolgt regelmäßig. Die Stammformen sind ... angeraucht ist, ... angeraucht war und ... angeraucht gewesen ist. Als Hilfsverb von anrauchen wird "haben" verwendet. Die Vorsilbe an- von anrauchen ist trennbar. Die Beugung erfolgt im Zustandspassiv und die Darstellung als Nebensatz. Zum besseren Verständnis stehen unzählige Beispiele für das Verb anrauchen zur Verfügung. Zum Üben und Festigen gibt es außerdem kostenlose Arbeitsblätter für anrauchen. Man kann nicht nur anrauchen konjugieren, sondern alle deutschen Verben. Das Verb gehört zum Wortschatz des Zertifikats Deutsch bzw. zur Stufe C2. Kommentare ☆
C2 · regelmäßig · haben · trennbar
... angeraucht ist · ... angeraucht war · ... angeraucht gewesen ist
light up, blow smoke, start smoking
/ənˈʁaʊ̯χn̩/ · /ˈʁaʊ̯χt an/ · /ˈʁaʊ̯χtə an/ · /ˈanɡəˈʁaʊ̯χt/
eine Zigarette oder Ähnliches anzünden und beginnen zu rauchen; jemanden den Rauch von einer Zigarette oder Ähnlichem ins Gesicht pusten
Akk.
Die einfach konjugierten Verbformen Präsens, Präteritum, Imperativ und Konjunktiv von anrauchen
Präsens
... | ich | angeraucht | bin |
... | du | angeraucht | bist |
... | er | angeraucht | ist |
... | wir | angeraucht | sind |
... | ihr | angeraucht | seid |
... | sie | angeraucht | sind |
Präteritum
... | ich | angeraucht | war |
... | du | angeraucht | warst |
... | er | angeraucht | war |
... | wir | angeraucht | waren |
... | ihr | angeraucht | wart |
... | sie | angeraucht | waren |
Konjunktiv I
... | ich | angeraucht | sei |
... | du | angeraucht | seiest |
... | er | angeraucht | sei |
... | wir | angeraucht | seien |
... | ihr | angeraucht | seiet |
... | sie | angeraucht | seien |
Konjunktiv II
... | ich | angeraucht | wäre |
... | du | angeraucht | wärest |
... | er | angeraucht | wäre |
... | wir | angeraucht | wären |
... | ihr | angeraucht | wäret |
... | sie | angeraucht | wären |
Indikativ
Das Verb anrauchen konjugiert im Indikativ Zustandspassiv in den Zeitformen Gegenwart, Vergangenheit und Zukunft
Präsens
... | ich | angeraucht | bin |
... | du | angeraucht | bist |
... | er | angeraucht | ist |
... | wir | angeraucht | sind |
... | ihr | angeraucht | seid |
... | sie | angeraucht | sind |
Präteritum
... | ich | angeraucht | war |
... | du | angeraucht | warst |
... | er | angeraucht | war |
... | wir | angeraucht | waren |
... | ihr | angeraucht | wart |
... | sie | angeraucht | waren |
Perfekt
... | ich | angeraucht | gewesen | bin |
... | du | angeraucht | gewesen | bist |
... | er | angeraucht | gewesen | ist |
... | wir | angeraucht | gewesen | sind |
... | ihr | angeraucht | gewesen | seid |
... | sie | angeraucht | gewesen | sind |
Plusquam.
... | ich | angeraucht | gewesen | war |
... | du | angeraucht | gewesen | warst |
... | er | angeraucht | gewesen | war |
... | wir | angeraucht | gewesen | waren |
... | ihr | angeraucht | gewesen | wart |
... | sie | angeraucht | gewesen | waren |
Konjunktiv
Die Konjugation im Konjunktiv I und II bzw. in den Zeiten Präsens, Präteritum, Perfekt, Plusquamperfekt und Futur für das Verb anrauchen
Konjunktiv I
... | ich | angeraucht | sei |
... | du | angeraucht | seiest |
... | er | angeraucht | sei |
... | wir | angeraucht | seien |
... | ihr | angeraucht | seiet |
... | sie | angeraucht | seien |
Konjunktiv II
... | ich | angeraucht | wäre |
... | du | angeraucht | wärest |
... | er | angeraucht | wäre |
... | wir | angeraucht | wären |
... | ihr | angeraucht | wäret |
... | sie | angeraucht | wären |
Konj. Perfekt
... | ich | angeraucht | gewesen | sei |
... | du | angeraucht | gewesen | seiest |
... | er | angeraucht | gewesen | sei |
... | wir | angeraucht | gewesen | seien |
... | ihr | angeraucht | gewesen | seiet |
... | sie | angeraucht | gewesen | seien |
Konj. Plusquam.
... | ich | angeraucht | gewesen | wäre |
... | du | angeraucht | gewesen | wärest |
... | er | angeraucht | gewesen | wäre |
... | wir | angeraucht | gewesen | wären |
... | ihr | angeraucht | gewesen | wäret |
... | sie | angeraucht | gewesen | wären |
Konjunktiv II (würde)
Ersatzformen des Konjunktiv II konjugiert mit würde als finites Verb
Imperativ
Die Konjugationsformen im Imperativ Zustandspassiv Präsens für das Verb anrauchen
Infinitiv/Partizip
Die infiniten Formen Partizip und Infinitiv (mit zu) im Zustandspassiv für anrauchen
Übersetzungen
Übersetzungen von anrauchen
-
anrauchen
light up, blow smoke, start smoking
закуривать, закурить, закоптить, начать курить, начинать курить, обдавать дымом, обдать дымом, обкуривать
encender, fumar, soplar humo
allumer, fumer
duman üflemek, sigara içmek, yakmak
acender, fumar, soprar fumaça
accendere, cominciare a fumare, soffiare fumo
aprinde, fuma, sufla fum
füstölni, meggyújtani
dmuchać dymem, zapalić
ανάβω τσιγάρο, φουμάρω
aansteken, roken, rook in het gezicht blazen
foukat kouř, kouřit, zapálit
blåsa rök, börja röka, tända
blæse røg, ryge til, tænde
吸い始める, 煙を吹きかける
bufar fum, encendre, fumant
polttaa, savustaa, sytyttää
blåse røyk, røyke, tenne
keinuaren aurpegian puztu, zigarreta piztu
pušiti u lice, zapali
дувка, запалување
prižgati, puhati dim
fajčiť do tváre, započať fajčiť
pušiti, upaliti
pušiti, upaliti
закурити, запалити, пускати дим в обличчя
запалване на цигара, пуша в лицето
запальваць, курыць, падманваць дымам
meniup asap ke wajah, menyalakan rokok
phả khói vào mặt, thổi khói vào mặt, đốt thuốc lá
sigaret yoqish, yuziga tutun puflamoq
चेहरे पर धुआँ उड़ाना, चेहरे पर धुआँ फूँकना, सिगरेट जलाना
往人脸上吐烟, 朝人脸上吐烟, 点烟
จุดบุหรี่, พ่นควันใส่หน้า, เป่าควันใส่หน้า
담배를 피우다, 연기를 얼굴에 내뿜다, 연기를 얼굴에 뿜다
siqareti yandırmaq, üzünə tüstü üfürmək
კვამლის სახეში შებერვა, სიგარეტის დანთება
মুখে ধোঁয়া ফুঁক দেওয়া, সিগারেট ধরানো
i fryn tym në fytyrë, ndiz cigaren
सिगरेट पेटवणे
अनुहारमा धुँवा फुक्नु, सिगरेट जलाउन
ముఖంపై పొగ ఊదడం, సిగరెట్ వెలిగించడం
iededzināt cigareti, pūst dūmus sejā
சிகரெட் ஏற்றுதல், முகத்தில் புகை ஊதுதல்
puhuma suitsu näkku, suitsu süütama
ծխախոտ վառել, մեկի դեմքին ծուխ փչել
dûman li rûyê kesekî fûlkirin, sigareta danîn
להדליק סיגריה، להעיף עשן
إشعال، تدخين، نفخ الدخان
دود کردن، سیگار کشیدن
دھواں پھینکنا، سگریٹ جلانا
anrauchen in dict.cc
Übersetzungen
Mitmachen
Hilf uns und werde ein Held indem Du neue Einträge hinzufügst und bestehende bewertest. Als Dankeschön kannst du bei erreichter Punktzahl diese Webseite ohne Werbung nutzen.
|
Anmelden |
Bedeutungen
Bedeutungen und Synonyme von anrauchen- eine Zigarette oder Ähnliches anzünden und beginnen zu rauchen
- jemanden den Rauch von einer Zigarette oder Ähnlichem ins Gesicht pusten
Bedeutungen Synonyme
Bildungsregeln
Detaillierte Regeln zur Konjugation
Ableitungen
Abgeleitete Formen von anrauchen
≡ einrauchen
≡ anbetteln
≡ anbeten
≡ anbacken
≡ anarbeiten
≡ anbauen
≡ verrauchen
≡ anbeißen
≡ anbändeln
≡ anbandeln
≡ anbalzen
≡ anatmen
≡ anbaden
≡ anbinden
≡ aufrauchen
≡ rauchen
Wörterbücher
Alle Übersetzungswörterbücher
Verb anrauchen konjugieren
Zusammenfassung aller Zeitformen des Zeitworts, Tätigkeitsworts bzw. Tuworts anrauchen
Die an·geraucht sein Konjugation online als Verbtabelle mit allen Verbformen in Singular (Einzahl) und Plural (Mehrzahl) in allen Personen (1. Person, 2.Person, 3. Person) übersichtlich dargestellt. Die Beugung bzw. Flexion des Verbs an·geraucht sein ist somit eine Hilfestellung für Hausaufgaben, Prüfungen, Klausuren, für den Deutschuntericht der Schule, zum Deutsch Lernen, für das Studium, Deutsch als Fremdsprache (DaZ), Deutsch als Zweitsprache (DaZ) und für die Erwachsenenbildung. Gerade auch für Deutschlernende ist die korrekte Konjugation des Verbs bzw. die korrekt flektierten Formen (... angeraucht ist - ... angeraucht war - ... angeraucht gewesen ist) entscheidend. Weitere Informationen finden sich unter Wiktionary anrauchen und unter anrauchen im Duden.
anrauchen Konjugation
Präsens | Präteritum | Konjunktiv I | Konjunktiv II | Imperativ | |
---|---|---|---|---|---|
ich | ... angeraucht bin | ... angeraucht war | ... angeraucht sei | ... angeraucht wäre | - |
du | ... angeraucht bist | ... angeraucht warst | ... angeraucht seiest | ... angeraucht wärest | sei angeraucht |
er | ... angeraucht ist | ... angeraucht war | ... angeraucht sei | ... angeraucht wäre | - |
wir | ... angeraucht sind | ... angeraucht waren | ... angeraucht seien | ... angeraucht wären | seien angeraucht |
ihr | ... angeraucht seid | ... angeraucht wart | ... angeraucht seiet | ... angeraucht wäret | seid angeraucht |
sie | ... angeraucht sind | ... angeraucht waren | ... angeraucht seien | ... angeraucht wären | seien angeraucht |
Indikativ Zustandspassiv
- Präsens: ... ich angeraucht bin, ... du angeraucht bist, ... er angeraucht ist, ... wir angeraucht sind, ... ihr angeraucht seid, ... sie angeraucht sind
- Präteritum: ... ich angeraucht war, ... du angeraucht warst, ... er angeraucht war, ... wir angeraucht waren, ... ihr angeraucht wart, ... sie angeraucht waren
- Perfekt: ... ich angeraucht gewesen bin, ... du angeraucht gewesen bist, ... er angeraucht gewesen ist, ... wir angeraucht gewesen sind, ... ihr angeraucht gewesen seid, ... sie angeraucht gewesen sind
- Plusquamperfekt: ... ich angeraucht gewesen war, ... du angeraucht gewesen warst, ... er angeraucht gewesen war, ... wir angeraucht gewesen waren, ... ihr angeraucht gewesen wart, ... sie angeraucht gewesen waren
- Futur I: ... ich angeraucht sein werde, ... du angeraucht sein wirst, ... er angeraucht sein wird, ... wir angeraucht sein werden, ... ihr angeraucht sein werdet, ... sie angeraucht sein werden
- Futur II: ... ich angeraucht gewesen sein werde, ... du angeraucht gewesen sein wirst, ... er angeraucht gewesen sein wird, ... wir angeraucht gewesen sein werden, ... ihr angeraucht gewesen sein werdet, ... sie angeraucht gewesen sein werden
Konjunktiv Zustandspassiv
- Präsens: ... ich angeraucht sei, ... du angeraucht seiest, ... er angeraucht sei, ... wir angeraucht seien, ... ihr angeraucht seiet, ... sie angeraucht seien
- Präteritum: ... ich angeraucht wäre, ... du angeraucht wärest, ... er angeraucht wäre, ... wir angeraucht wären, ... ihr angeraucht wäret, ... sie angeraucht wären
- Perfekt: ... ich angeraucht gewesen sei, ... du angeraucht gewesen seiest, ... er angeraucht gewesen sei, ... wir angeraucht gewesen seien, ... ihr angeraucht gewesen seiet, ... sie angeraucht gewesen seien
- Plusquamperfekt: ... ich angeraucht gewesen wäre, ... du angeraucht gewesen wärest, ... er angeraucht gewesen wäre, ... wir angeraucht gewesen wären, ... ihr angeraucht gewesen wäret, ... sie angeraucht gewesen wären
- Futur I: ... ich angeraucht sein werde, ... du angeraucht sein werdest, ... er angeraucht sein werde, ... wir angeraucht sein werden, ... ihr angeraucht sein werdet, ... sie angeraucht sein werden
- Futur II: ... ich angeraucht gewesen sein werde, ... du angeraucht gewesen sein werdest, ... er angeraucht gewesen sein werde, ... wir angeraucht gewesen sein werden, ... ihr angeraucht gewesen sein werdet, ... sie angeraucht gewesen sein werden
Konjunktiv II (würde) Zustandspassiv
- Präteritum: ... ich angeraucht sein würde, ... du angeraucht sein würdest, ... er angeraucht sein würde, ... wir angeraucht sein würden, ... ihr angeraucht sein würdet, ... sie angeraucht sein würden
- Plusquamperfekt: ... ich angeraucht gewesen sein würde, ... du angeraucht gewesen sein würdest, ... er angeraucht gewesen sein würde, ... wir angeraucht gewesen sein würden, ... ihr angeraucht gewesen sein würdet, ... sie angeraucht gewesen sein würden
Imperativ Zustandspassiv
- Präsens: sei (du) angeraucht, seien wir angeraucht, seid (ihr) angeraucht, seien Sie angeraucht
Infinitiv/Partizip Zustandspassiv
- Infinitiv I: angeraucht sein, angeraucht zu sein
- Infinitiv II: angeraucht gewesen sein, angeraucht gewesen zu sein
- Partizip I: angeraucht seiend
- Partizip II: angeraucht gewesen