Konjugation des Verbs anbrüllen
Das Konjugieren des Verbs anbrüllen erfolgt regelmäßig. Die Stammformen sind brüllt an, brüllte an und hat angebrüllt. Als Hilfsverb von anbrüllen wird "haben" verwendet. Die Vorsilbe an- von anbrüllen ist trennbar. Die Beugung erfolgt im Aktiv und die Darstellung als Hauptsatz. Zum besseren Verständnis stehen unzählige Beispiele für das Verb anbrüllen zur Verfügung. Zum Üben und Festigen gibt es außerdem kostenlose Arbeitsblätter für anbrüllen. Man kann nicht nur anbrüllen konjugieren, sondern alle deutschen Verben. Das Verb gehört zum Wortschatz des Zertifikats Deutsch bzw. zur Stufe C2. Kommentare ☆
C2 · regelmäßig · haben · trennbar
brüllt an · brüllte an · hat angebrüllt
bark, roar at, bawl (at), bawl at, bawl out, bellow (at), exclaim against, scream (at), shout, shout (at), yell, yell (at), yell at
[Tiere] brüllende Laute ausstoßen; jemanden mit lauter Stimme beschimpfen; anbellen, attackieren, anraunzen, rufen
(Akk.)
» Tom brüllte
Mary an
. Tom yelled at Mary.
Die einfach konjugierten Verbformen Präsens, Präteritum, Imperativ und Konjunktiv von anbrüllen
Präteritum
ich | brüllte | an |
du | brülltest | an |
er | brüllte | an |
wir | brüllten | an |
ihr | brülltet | an |
sie | brüllten | an |
Konjunktiv II
ich | brüllte | an |
du | brülltest | an |
er | brüllte | an |
wir | brüllten | an |
ihr | brülltet | an |
sie | brüllten | an |
⁵ Umgangssprachlicher Gebrauch
Indikativ
Das Verb anbrüllen konjugiert im Indikativ Aktiv in den Zeitformen Gegenwart, Vergangenheit und Zukunft
Präteritum
ich | brüllte | an |
du | brülltest | an |
er | brüllte | an |
wir | brüllten | an |
ihr | brülltet | an |
sie | brüllten | an |
Perfekt
ich | habe | angebrüllt |
du | hast | angebrüllt |
er | hat | angebrüllt |
wir | haben | angebrüllt |
ihr | habt | angebrüllt |
sie | haben | angebrüllt |
Plusquam.
ich | hatte | angebrüllt |
du | hattest | angebrüllt |
er | hatte | angebrüllt |
wir | hatten | angebrüllt |
ihr | hattet | angebrüllt |
sie | hatten | angebrüllt |
Futur I
ich | werde | anbrüllen |
du | wirst | anbrüllen |
er | wird | anbrüllen |
wir | werden | anbrüllen |
ihr | werdet | anbrüllen |
sie | werden | anbrüllen |
Futur II
ich | werde | angebrüllt | haben |
du | wirst | angebrüllt | haben |
er | wird | angebrüllt | haben |
wir | werden | angebrüllt | haben |
ihr | werdet | angebrüllt | haben |
sie | werden | angebrüllt | haben |
⁵ Umgangssprachlicher Gebrauch
Konjunktiv
Die Konjugation im Konjunktiv I und II bzw. in den Zeiten Präsens, Präteritum, Perfekt, Plusquamperfekt und Futur für das Verb anbrüllen
Konjunktiv II
ich | brüllte | an |
du | brülltest | an |
er | brüllte | an |
wir | brüllten | an |
ihr | brülltet | an |
sie | brüllten | an |
Konj. Perfekt
ich | habe | angebrüllt |
du | habest | angebrüllt |
er | habe | angebrüllt |
wir | haben | angebrüllt |
ihr | habet | angebrüllt |
sie | haben | angebrüllt |
Konj. Plusquam.
ich | hätte | angebrüllt |
du | hättest | angebrüllt |
er | hätte | angebrüllt |
wir | hätten | angebrüllt |
ihr | hättet | angebrüllt |
sie | hätten | angebrüllt |
Konjunktiv II (würde)
Ersatzformen des Konjunktiv II konjugiert mit würde als finites Verb
Imperativ
Die Konjugationsformen im Imperativ Aktiv Präsens für das Verb anbrüllen
Infinitiv/Partizip
Die infiniten Formen Partizip und Infinitiv (mit zu) im Aktiv für anbrüllen
Beispiele
Beispielsätze für anbrüllen
-
Tom
brüllte
Maryan
.
Tom yelled at Mary.
-
Er
brüllte
mich wütendan
.
He yelled at me angrily.
-
Tom hat Maria noch nie
angebrüllt
.
Tom has never yelled at Maria.
-
Er
brüllte
siean
, das sei kein Platz für Mädchen.
He yelled at her that this was no place for girls.
-
Einige Abgeordnete haben sich sogar
angebrüllt
.
Some representatives even shouted at each other.
-
Egal wie ungerecht du dich behandelt fühlst, du solltest dich nicht dazu hinreißen lassen, deinen Chef
anzubrüllen
.
No matter how unfairly you feel treated, you should not let yourself be tempted to yell at your boss.
Beispiele
Übersetzungen
Übersetzungen von anbrüllen
-
anbrüllen
bark, roar at, bawl (at), bawl at, bawl out, bellow (at), exclaim against, scream (at)
рычать, громко кричать, кричать, накричать, наорать, орать, реветь, ругать
gritar, echar una bronca, insultar, rugir
arsouiller, crier, engueuler, hurl, rugir, vociférer contre
bağırmak, azarlamak, kükremek
berrar, gritar, gritar com
urlare, inveire contro, ringhiare, sbraitare contro, strillare
striga, urlă, înjura
kiabálni, ordítani, rivall, üvölt
krzyczeć, wrzeszczeć, nakrzyczeć na, wrzeszczeć na
αποπαίρνω, βρίζω, βρυχηθμός, φωνάζω, φωνάζω σε
brullen, schreeuwen, aanbrullen, aansnauwen, toebrullen
zařvat, vykřiknout, vřískat, řvát
ryta åt, skrika, skrika åt, vråla
brøle, råbe ad
怒鳴る, 叫ぶ, 罵る
bramar, cridar, gritar, renyar
huutaa, karjua, möykätä
brøle, skelle
oihukatu, garrasi egin, iraindu
deranje, urlaći, vikanje
викам, викање, псувам, урлање
kričati, nagajati, zagrmeti, zakričati
křičet na někoho, zařvat na někoho, zaškriekať, zrevať
vikanje, grditi, urlati
vikanje, deranje, urlati
гримасити, гримати, гриміти, лаяти
вик, викане, грубо викане, изкрещяване
гучна абражаць, гучна крычаць
mengaum, menghina dengan suara keras
gầm, gầm rú, la hét xúc phạm
baland ovozda haqorat qilmoq, bo‘kirmoq, o‘kirmoq
गरजना, चिल्लाकर गालियाँ देना, दहाड़ना
咆哮, 大声骂人, 怒吼
คำราม, ด่าว่าด้วยเสียงดัง
소리질러 모욕하다, 포효하다
kükrəmək, yüksək səs ilə təhqir etmək
ბრდღვინვა, ღრიალება, ხმამაღალ ხმაზე ყვირილი
উচ্চস্বরে গালাগালি দেওয়া, গর্জন করা, হুঙ্কার দেওয়া
hungëroj, qortoj me zë të lartë, ulërij
उच्च आवाजात फटकारणे, गर्जणे, दहाडणे
उच्च आवाजमा गाली गर्नु, गर्जन गर्नु, दहाड्नु
గర్జించు, పెద్ద శబ్దంతో అపమానించడం
kliegt uz kādu, rēkt
உயர்ந்த சத்தத்தில் கடுமையாக சொல்லுதல், கர்ஜனை செய்
kõva häälega solvama, möirgama
բարձր ձայնով հայհոյել, մռնչալ
bi dengê bilind axaftin, غڕان
לזעוק، לצעוק، לצעוק על מישהו
صراخ، صرخ في وجهه، يصرخ على
فریاد زدن، سرزنش کردن، غرش کردن
بھونکنا، چلانا، چلاّنا، گالیاں دینا
anbrüllen in dict.cc
Übersetzungen
Mitmachen
Hilf uns und werde ein Held indem Du neue Einträge hinzufügst und bestehende bewertest. Als Dankeschön kannst du bei erreichter Punktzahl diese Webseite ohne Werbung nutzen.
|
Anmelden |
Bedeutungen
Bedeutungen und Synonyme von anbrüllen- [Tiere] brüllende Laute ausstoßen, anbellen, rufen
- jemanden mit lauter Stimme beschimpfen, attackieren, angreifen, ermahnen, anschreien
- anraunzen, ankläffen, anbelfern, anbellen, anfahren, andonnern
Bedeutungen Synonyme
Bildungsregeln
Detaillierte Regeln zur Konjugation
Ableitungen
Abgeleitete Formen von anbrüllen
≡ rumbrüllen
≡ anbahnen
≡ anbinden
≡ anbaden
≡ brüllen
≡ herumbrüllen
≡ anbeißen
≡ anbändeln
≡ überbrüllen
≡ zubrüllen
≡ anbandeln
≡ anbiedern
≡ anatmen
≡ losbrüllen
≡ mitbrüllen
≡ anbaggern
Wörterbücher
Alle Übersetzungswörterbücher
Verb anbrüllen konjugieren
Zusammenfassung aller Zeitformen des Zeitworts, Tätigkeitsworts bzw. Tuworts anbrüllen
Die an·brüllen Konjugation online als Verbtabelle mit allen Verbformen in Singular (Einzahl) und Plural (Mehrzahl) in allen Personen (1. Person, 2.Person, 3. Person) übersichtlich dargestellt. Die Beugung bzw. Flexion des Verbs an·brüllen ist somit eine Hilfestellung für Hausaufgaben, Prüfungen, Klausuren, für den Deutschuntericht der Schule, zum Deutsch Lernen, für das Studium, Deutsch als Fremdsprache (DaZ), Deutsch als Zweitsprache (DaZ) und für die Erwachsenenbildung. Gerade auch für Deutschlernende ist die korrekte Konjugation des Verbs bzw. die korrekt flektierten Formen (brüllt an - brüllte an - hat angebrüllt) entscheidend. Weitere Informationen finden sich unter Wiktionary anbrüllen und unter anbrüllen im Duden.
anbrüllen Konjugation
Präsens | Präteritum | Konjunktiv I | Konjunktiv II | Imperativ | |
---|---|---|---|---|---|
ich | brüll(e) an | brüllte an | brülle an | brüllte an | - |
du | brüllst an | brülltest an | brüllest an | brülltest an | brüll(e) an |
er | brüllt an | brüllte an | brülle an | brüllte an | - |
wir | brüllen an | brüllten an | brüllen an | brüllten an | brüllen an |
ihr | brüllt an | brülltet an | brüllet an | brülltet an | brüllt an |
sie | brüllen an | brüllten an | brüllen an | brüllten an | brüllen an |
Indikativ Aktiv
- Präsens: ich brüll(e) an, du brüllst an, er brüllt an, wir brüllen an, ihr brüllt an, sie brüllen an
- Präteritum: ich brüllte an, du brülltest an, er brüllte an, wir brüllten an, ihr brülltet an, sie brüllten an
- Perfekt: ich habe angebrüllt, du hast angebrüllt, er hat angebrüllt, wir haben angebrüllt, ihr habt angebrüllt, sie haben angebrüllt
- Plusquamperfekt: ich hatte angebrüllt, du hattest angebrüllt, er hatte angebrüllt, wir hatten angebrüllt, ihr hattet angebrüllt, sie hatten angebrüllt
- Futur I: ich werde anbrüllen, du wirst anbrüllen, er wird anbrüllen, wir werden anbrüllen, ihr werdet anbrüllen, sie werden anbrüllen
- Futur II: ich werde angebrüllt haben, du wirst angebrüllt haben, er wird angebrüllt haben, wir werden angebrüllt haben, ihr werdet angebrüllt haben, sie werden angebrüllt haben
Konjunktiv Aktiv
- Präsens: ich brülle an, du brüllest an, er brülle an, wir brüllen an, ihr brüllet an, sie brüllen an
- Präteritum: ich brüllte an, du brülltest an, er brüllte an, wir brüllten an, ihr brülltet an, sie brüllten an
- Perfekt: ich habe angebrüllt, du habest angebrüllt, er habe angebrüllt, wir haben angebrüllt, ihr habet angebrüllt, sie haben angebrüllt
- Plusquamperfekt: ich hätte angebrüllt, du hättest angebrüllt, er hätte angebrüllt, wir hätten angebrüllt, ihr hättet angebrüllt, sie hätten angebrüllt
- Futur I: ich werde anbrüllen, du werdest anbrüllen, er werde anbrüllen, wir werden anbrüllen, ihr werdet anbrüllen, sie werden anbrüllen
- Futur II: ich werde angebrüllt haben, du werdest angebrüllt haben, er werde angebrüllt haben, wir werden angebrüllt haben, ihr werdet angebrüllt haben, sie werden angebrüllt haben
Konjunktiv II (würde) Aktiv
- Präteritum: ich würde anbrüllen, du würdest anbrüllen, er würde anbrüllen, wir würden anbrüllen, ihr würdet anbrüllen, sie würden anbrüllen
- Plusquamperfekt: ich würde angebrüllt haben, du würdest angebrüllt haben, er würde angebrüllt haben, wir würden angebrüllt haben, ihr würdet angebrüllt haben, sie würden angebrüllt haben
Imperativ Aktiv
- Präsens: brüll(e) (du) an, brüllen wir an, brüllt (ihr) an, brüllen Sie an
Infinitiv/Partizip Aktiv
- Infinitiv I: anbrüllen, anzubrüllen
- Infinitiv II: angebrüllt haben, angebrüllt zu haben
- Partizip I: anbrüllend
- Partizip II: angebrüllt