Konjugation des Verbs abkanten
Das Konjugieren des Verbs abkanten erfolgt regelmäßig. Die Stammformen sind kantet ab, kantete ab und hat abgekantet. Als Hilfsverb von abkanten wird "haben" verwendet. Die Vorsilbe ab- von abkanten ist trennbar. Die Beugung erfolgt im Aktiv und die Darstellung als Hauptsatz. Zum besseren Verständnis stehen unzählige Beispiele für das Verb abkanten zur Verfügung. Zum Üben und Festigen gibt es außerdem kostenlose Arbeitsblätter für abkanten. Man kann nicht nur abkanten konjugieren, sondern alle deutschen Verben. Kommentare ☆
Die einfach konjugierten Verbformen Präsens, Präteritum, Imperativ und Konjunktiv von abkanten
Präteritum
ich | kantete | ab |
du | kantetest | ab |
er | kantete | ab |
wir | kanteten | ab |
ihr | kantetet | ab |
sie | kanteten | ab |
Konjunktiv II
ich | kantete | ab |
du | kantetest | ab |
er | kantete | ab |
wir | kanteten | ab |
ihr | kantetet | ab |
sie | kanteten | ab |
⁵ Umgangssprachlicher Gebrauch
Indikativ
Das Verb abkanten konjugiert im Indikativ Aktiv in den Zeitformen Gegenwart, Vergangenheit und Zukunft
Präteritum
ich | kantete | ab |
du | kantetest | ab |
er | kantete | ab |
wir | kanteten | ab |
ihr | kantetet | ab |
sie | kanteten | ab |
Perfekt
ich | habe | abgekantet |
du | hast | abgekantet |
er | hat | abgekantet |
wir | haben | abgekantet |
ihr | habt | abgekantet |
sie | haben | abgekantet |
Plusquam.
ich | hatte | abgekantet |
du | hattest | abgekantet |
er | hatte | abgekantet |
wir | hatten | abgekantet |
ihr | hattet | abgekantet |
sie | hatten | abgekantet |
Futur I
ich | werde | abkanten |
du | wirst | abkanten |
er | wird | abkanten |
wir | werden | abkanten |
ihr | werdet | abkanten |
sie | werden | abkanten |
Futur II
ich | werde | abgekantet | haben |
du | wirst | abgekantet | haben |
er | wird | abgekantet | haben |
wir | werden | abgekantet | haben |
ihr | werdet | abgekantet | haben |
sie | werden | abgekantet | haben |
⁵ Umgangssprachlicher Gebrauch
Konjunktiv
Die Konjugation im Konjunktiv I und II bzw. in den Zeiten Präsens, Präteritum, Perfekt, Plusquamperfekt und Futur für das Verb abkanten
Konjunktiv II
ich | kantete | ab |
du | kantetest | ab |
er | kantete | ab |
wir | kanteten | ab |
ihr | kantetet | ab |
sie | kanteten | ab |
Konj. Perfekt
ich | habe | abgekantet |
du | habest | abgekantet |
er | habe | abgekantet |
wir | haben | abgekantet |
ihr | habet | abgekantet |
sie | haben | abgekantet |
Konj. Plusquam.
ich | hätte | abgekantet |
du | hättest | abgekantet |
er | hätte | abgekantet |
wir | hätten | abgekantet |
ihr | hättet | abgekantet |
sie | hätten | abgekantet |
Konjunktiv II (würde)
Ersatzformen des Konjunktiv II konjugiert mit würde als finites Verb
Imperativ
Die Konjugationsformen im Imperativ Aktiv Präsens für das Verb abkanten
Infinitiv/Partizip
Die infiniten Formen Partizip und Infinitiv (mit zu) im Aktiv für abkanten
Übersetzungen
Übersetzungen von abkanten
-
abkanten
bend, bending, bevel, border, cant, chamfer, edge, fold
загибать, загнуть, закруглить, закруглять, кантовать, окантовать, окантовывать, округлить края
achaflanar, biselar, cantear, descantear, descantillar, doblar, plegar, redondear
arrondir, biseauter, chanfreiner, délarder, plier, rogner
kenarları yuvarlamak, kıvrım yapmak
arredondar, dobrar, esquadriar
smussare, arrotondare, bisellare, curvare
rotunjire, îndoire
lekerekít, meghajlít
fazować, kantować, przyciosać, zaokrąglać, zgiąć
καμπύλωση, στρογγυλοποίηση
afkanten, afronden, ombuigen
hranit, ohnout, zaoblit
böja, runda
afrunding, bøje
曲げる, 角を丸める
arrodonir, doblegar
kulman pyöristäminen, kulman taivuttaminen
bøye, runding
biribildu, okertu
savijati, zaobljavati
заоблување, извивање
ukriviti, zaobljati
ohýbať, zaobliť
savijanje, zaobljavanje
savijanje, zaobljavanje
згинати, згладжувати
завивам, закръглям
згладжванне, згладжваць
membulatkan tepi, menekuk tepi
gấp mép, làm tròn mép
qirrani bukish, qirrani yumaloqlash
किनारा गोल करना, किनारा मोड़ना
倒圆角, 折边
ทำให้ขอบมน, พับขอบ
모서리 둥글리다, 모서리 접다
kənarı qatlama, kənarı yuvarlaqlaşdırmaq
კუთხის დაკეცვა, კუთხის დამრგვალება
ধার গোল করা, ধার ভাঁজ করা
përkul skajin, rrumbullakos skajin
कडा गोल करणे, कडा वाकवणे
छेउ गोलो बनाउनु, छेउ मोड्नु
అంచు మడవడం, అంచును గుండ్రగా చేయడం
aizlocīt malu, noapaļot malu
அகலை மடிக்க, அகலை வளைத்தல்
ääre voltida, ääre ümardada
եզրը ծալել, եզրը կորացնել
kênar bend kirin, kênar govend kirin
מעגל، קצה מעוגל
انحناء، تدوير
خم کردن، گرد کردن
موڑنا، گول کرنا
abkanten in dict.cc
Übersetzungen
Mitmachen
Hilf uns und werde ein Held indem Du neue Einträge hinzufügst und bestehende bewertest. Als Dankeschön kannst du bei erreichter Punktzahl diese Webseite ohne Werbung nutzen.
|
Anmelden |
Bedeutungen
Bedeutungen und Synonyme von abkanten- Kanten abrunden oder umbiegen
- abfasen, abschrägen, abrunden, schief stellen
Bedeutungen Synonyme
Bildungsregeln
Detaillierte Regeln zur Konjugation
Ableitungen
Abgeleitete Formen von abkanten
≡ abbaggern
≡ abasten
≡ abäsen
≡ abästen
≡ abbalzen
≡ abbauen
≡ abarbeiten
≡ abbeizen
≡ abbeißen
≡ abbalgen
≡ abatmen
≡ bekanten
≡ abängstigen
≡ abballern
≡ kanten
≡ abbeeren
Wörterbücher
Alle Übersetzungswörterbücher
Verb abkanten konjugieren
Zusammenfassung aller Zeitformen des Zeitworts, Tätigkeitsworts bzw. Tuworts abkanten
Die ab·kanten Konjugation online als Verbtabelle mit allen Verbformen in Singular (Einzahl) und Plural (Mehrzahl) in allen Personen (1. Person, 2.Person, 3. Person) übersichtlich dargestellt. Die Beugung bzw. Flexion des Verbs ab·kanten ist somit eine Hilfestellung für Hausaufgaben, Prüfungen, Klausuren, für den Deutschuntericht der Schule, zum Deutsch Lernen, für das Studium, Deutsch als Fremdsprache (DaZ), Deutsch als Zweitsprache (DaZ) und für die Erwachsenenbildung. Gerade auch für Deutschlernende ist die korrekte Konjugation des Verbs bzw. die korrekt flektierten Formen (kantet ab - kantete ab - hat abgekantet) entscheidend. Weitere Informationen finden sich unter Wiktionary abkanten und unter abkanten im Duden.
abkanten Konjugation
Präsens | Präteritum | Konjunktiv I | Konjunktiv II | Imperativ | |
---|---|---|---|---|---|
ich | kant(e) ab | kantete ab | kante ab | kantete ab | - |
du | kantest ab | kantetest ab | kantest ab | kantetest ab | kant(e) ab |
er | kantet ab | kantete ab | kante ab | kantete ab | - |
wir | kanten ab | kanteten ab | kanten ab | kanteten ab | kanten ab |
ihr | kantet ab | kantetet ab | kantet ab | kantetet ab | kantet ab |
sie | kanten ab | kanteten ab | kanten ab | kanteten ab | kanten ab |
Indikativ Aktiv
- Präsens: ich kant(e) ab, du kantest ab, er kantet ab, wir kanten ab, ihr kantet ab, sie kanten ab
- Präteritum: ich kantete ab, du kantetest ab, er kantete ab, wir kanteten ab, ihr kantetet ab, sie kanteten ab
- Perfekt: ich habe abgekantet, du hast abgekantet, er hat abgekantet, wir haben abgekantet, ihr habt abgekantet, sie haben abgekantet
- Plusquamperfekt: ich hatte abgekantet, du hattest abgekantet, er hatte abgekantet, wir hatten abgekantet, ihr hattet abgekantet, sie hatten abgekantet
- Futur I: ich werde abkanten, du wirst abkanten, er wird abkanten, wir werden abkanten, ihr werdet abkanten, sie werden abkanten
- Futur II: ich werde abgekantet haben, du wirst abgekantet haben, er wird abgekantet haben, wir werden abgekantet haben, ihr werdet abgekantet haben, sie werden abgekantet haben
Konjunktiv Aktiv
- Präsens: ich kante ab, du kantest ab, er kante ab, wir kanten ab, ihr kantet ab, sie kanten ab
- Präteritum: ich kantete ab, du kantetest ab, er kantete ab, wir kanteten ab, ihr kantetet ab, sie kanteten ab
- Perfekt: ich habe abgekantet, du habest abgekantet, er habe abgekantet, wir haben abgekantet, ihr habet abgekantet, sie haben abgekantet
- Plusquamperfekt: ich hätte abgekantet, du hättest abgekantet, er hätte abgekantet, wir hätten abgekantet, ihr hättet abgekantet, sie hätten abgekantet
- Futur I: ich werde abkanten, du werdest abkanten, er werde abkanten, wir werden abkanten, ihr werdet abkanten, sie werden abkanten
- Futur II: ich werde abgekantet haben, du werdest abgekantet haben, er werde abgekantet haben, wir werden abgekantet haben, ihr werdet abgekantet haben, sie werden abgekantet haben
Konjunktiv II (würde) Aktiv
- Präteritum: ich würde abkanten, du würdest abkanten, er würde abkanten, wir würden abkanten, ihr würdet abkanten, sie würden abkanten
- Plusquamperfekt: ich würde abgekantet haben, du würdest abgekantet haben, er würde abgekantet haben, wir würden abgekantet haben, ihr würdet abgekantet haben, sie würden abgekantet haben
Imperativ Aktiv
- Präsens: kant(e) (du) ab, kanten wir ab, kantet (ihr) ab, kanten Sie ab
Infinitiv/Partizip Aktiv
- Infinitiv I: abkanten, abzukanten
- Infinitiv II: abgekantet haben, abgekantet zu haben
- Partizip I: abkantend
- Partizip II: abgekantet