Konjugation des Verbs abkarren 〈Nebensatz〉
Das Konjugieren des Verbs abkarren erfolgt regelmäßig. Die Stammformen sind ... abkarrt, ... abkarrte und ... abgekarrt hat. Als Hilfsverb von abkarren wird "haben" verwendet. Die Vorsilbe ab- von abkarren ist trennbar. Die Beugung erfolgt im Aktiv und die Darstellung als Nebensatz. Zum besseren Verständnis stehen unzählige Beispiele für das Verb abkarren zur Verfügung. Zum Üben und Festigen gibt es außerdem kostenlose Arbeitsblätter für abkarren. Man kann nicht nur abkarren konjugieren, sondern alle deutschen Verben. Kommentare ☆
Die einfach konjugierten Verbformen Präsens, Präteritum, Imperativ und Konjunktiv von abkarren
Präsens
... | ich | abkarr(e)⁵ |
... | du | abkarrst |
... | er | abkarrt |
... | wir | abkarren |
... | ihr | abkarrt |
... | sie | abkarren |
Präteritum
... | ich | abkarrte |
... | du | abkarrtest |
... | er | abkarrte |
... | wir | abkarrten |
... | ihr | abkarrtet |
... | sie | abkarrten |
Konjunktiv I
... | ich | abkarre |
... | du | abkarrest |
... | er | abkarre |
... | wir | abkarren |
... | ihr | abkarret |
... | sie | abkarren |
Konjunktiv II
... | ich | abkarrte |
... | du | abkarrtest |
... | er | abkarrte |
... | wir | abkarrten |
... | ihr | abkarrtet |
... | sie | abkarrten |
⁵ Umgangssprachlicher Gebrauch
Indikativ
Das Verb abkarren konjugiert im Indikativ Aktiv in den Zeitformen Gegenwart, Vergangenheit und Zukunft
Präsens
... | ich | abkarr(e)⁵ |
... | du | abkarrst |
... | er | abkarrt |
... | wir | abkarren |
... | ihr | abkarrt |
... | sie | abkarren |
Präteritum
... | ich | abkarrte |
... | du | abkarrtest |
... | er | abkarrte |
... | wir | abkarrten |
... | ihr | abkarrtet |
... | sie | abkarrten |
Perfekt
... | ich | abgekarrt | habe |
... | du | abgekarrt | hast |
... | er | abgekarrt | hat |
... | wir | abgekarrt | haben |
... | ihr | abgekarrt | habt |
... | sie | abgekarrt | haben |
Plusquam.
... | ich | abgekarrt | hatte |
... | du | abgekarrt | hattest |
... | er | abgekarrt | hatte |
... | wir | abgekarrt | hatten |
... | ihr | abgekarrt | hattet |
... | sie | abgekarrt | hatten |
Futur I
... | ich | abkarren | werde |
... | du | abkarren | wirst |
... | er | abkarren | wird |
... | wir | abkarren | werden |
... | ihr | abkarren | werdet |
... | sie | abkarren | werden |
Futur II
... | ich | abgekarrt | haben | werde |
... | du | abgekarrt | haben | wirst |
... | er | abgekarrt | haben | wird |
... | wir | abgekarrt | haben | werden |
... | ihr | abgekarrt | haben | werdet |
... | sie | abgekarrt | haben | werden |
⁵ Umgangssprachlicher Gebrauch
Konjunktiv
Die Konjugation im Konjunktiv I und II bzw. in den Zeiten Präsens, Präteritum, Perfekt, Plusquamperfekt und Futur für das Verb abkarren
Konjunktiv I
... | ich | abkarre |
... | du | abkarrest |
... | er | abkarre |
... | wir | abkarren |
... | ihr | abkarret |
... | sie | abkarren |
Konjunktiv II
... | ich | abkarrte |
... | du | abkarrtest |
... | er | abkarrte |
... | wir | abkarrten |
... | ihr | abkarrtet |
... | sie | abkarrten |
Konj. Perfekt
... | ich | abgekarrt | habe |
... | du | abgekarrt | habest |
... | er | abgekarrt | habe |
... | wir | abgekarrt | haben |
... | ihr | abgekarrt | habet |
... | sie | abgekarrt | haben |
Konj. Plusquam.
... | ich | abgekarrt | hätte |
... | du | abgekarrt | hättest |
... | er | abgekarrt | hätte |
... | wir | abgekarrt | hätten |
... | ihr | abgekarrt | hättet |
... | sie | abgekarrt | hätten |
Konjunktiv II (würde)
Ersatzformen des Konjunktiv II konjugiert mit würde als finites Verb
Imperativ
Die Konjugationsformen im Imperativ Aktiv Präsens für das Verb abkarren
Infinitiv/Partizip
Die infiniten Formen Partizip und Infinitiv (mit zu) im Aktiv für abkarren
Übersetzungen
Übersetzungen von abkarren
-
abkarren
drive away
отвезти на тачках, отвозить на тачках, уехать на телеге
llevarse, retirar
brouetter, départ en chariot
arabayla gitmek
deslocar, partir
portare via
pleca cu carul
elvinni
odjechać wozem, wywieźć, wywozić
απομακρύνομαι με το καρότσι
wegbrengen
odvézt
kör bort
køre væk
持ち去る, 運ぶ
marxar amb la carreteta
viedä kärryillä
kjøre bort
karra erabiliz joan
odvesti
одвозам
odpeljati
odísť s vozíkom
odvesti
odvesti
відвезти
отвеждам
адвезці на возе
pergi dengan gerobak
đi bằng xe kéo, đẩy xe đi
arava bilan ketmoq, aravada ketmoq
ठेला लेकर जाना
推着车走
เข็นรถไป
수레를 끌고 가다, 수레를 몰고 가다
arabayla getmək
ურმით წასვლა
ঠেলাগাড়ি নিয়ে চলে যাওয়া
iki me karrocë
गाडी घेऊन निघणे, हातगाडी ढकलत जाणे
ठेलागाडी लिएर जानु
బండిలో వెళ్లడం
aizbraukt ar ratiem, doties ar ķerru
வண்டியில் போ
käruga ära minna
սայլով գնալ
bi kerre re derketin
לנסוע בעגלה
الرحيل بالعربة
با کالسکه رفتن
گاڑی لے جانا
abkarren in dict.cc
Übersetzungen
Mitmachen
Hilf uns und werde ein Held indem Du neue Einträge hinzufügst und bestehende bewertest. Als Dankeschön kannst du bei erreichter Punktzahl diese Webseite ohne Werbung nutzen.
|
Anmelden |
Bedeutungen
Bedeutungen und Synonyme von abkarrenBildungsregeln
Detaillierte Regeln zur Konjugation
Ableitungen
Abgeleitete Formen von abkarren
≡ abasten
≡ herankarren
≡ abängstigen
≡ abästen
≡ abbauen
≡ abbeizen
≡ abäsen
≡ abbacken
≡ abarbeiten
≡ wegkarren
≡ ankarren
≡ abbaggern
≡ abbalzen
≡ abatmen
≡ abbeeren
≡ karren
Wörterbücher
Alle Übersetzungswörterbücher
Verb abkarren konjugieren
Zusammenfassung aller Zeitformen des Zeitworts, Tätigkeitsworts bzw. Tuworts abkarren
Die ab·karren Konjugation online als Verbtabelle mit allen Verbformen in Singular (Einzahl) und Plural (Mehrzahl) in allen Personen (1. Person, 2.Person, 3. Person) übersichtlich dargestellt. Die Beugung bzw. Flexion des Verbs ab·karren ist somit eine Hilfestellung für Hausaufgaben, Prüfungen, Klausuren, für den Deutschuntericht der Schule, zum Deutsch Lernen, für das Studium, Deutsch als Fremdsprache (DaZ), Deutsch als Zweitsprache (DaZ) und für die Erwachsenenbildung. Gerade auch für Deutschlernende ist die korrekte Konjugation des Verbs bzw. die korrekt flektierten Formen (... abkarrt - ... abkarrte - ... abgekarrt hat) entscheidend. Weitere Informationen finden sich unter Wiktionary abkarren und unter abkarren im Duden.
abkarren Konjugation
Präsens | Präteritum | Konjunktiv I | Konjunktiv II | Imperativ | |
---|---|---|---|---|---|
ich | ... abkarr(e) | ... abkarrte | ... abkarre | ... abkarrte | - |
du | ... abkarrst | ... abkarrtest | ... abkarrest | ... abkarrtest | karr(e) ab |
er | ... abkarrt | ... abkarrte | ... abkarre | ... abkarrte | - |
wir | ... abkarren | ... abkarrten | ... abkarren | ... abkarrten | karren ab |
ihr | ... abkarrt | ... abkarrtet | ... abkarret | ... abkarrtet | karrt ab |
sie | ... abkarren | ... abkarrten | ... abkarren | ... abkarrten | karren ab |
Indikativ Aktiv
- Präsens: ... ich abkarr(e), ... du abkarrst, ... er abkarrt, ... wir abkarren, ... ihr abkarrt, ... sie abkarren
- Präteritum: ... ich abkarrte, ... du abkarrtest, ... er abkarrte, ... wir abkarrten, ... ihr abkarrtet, ... sie abkarrten
- Perfekt: ... ich abgekarrt habe, ... du abgekarrt hast, ... er abgekarrt hat, ... wir abgekarrt haben, ... ihr abgekarrt habt, ... sie abgekarrt haben
- Plusquamperfekt: ... ich abgekarrt hatte, ... du abgekarrt hattest, ... er abgekarrt hatte, ... wir abgekarrt hatten, ... ihr abgekarrt hattet, ... sie abgekarrt hatten
- Futur I: ... ich abkarren werde, ... du abkarren wirst, ... er abkarren wird, ... wir abkarren werden, ... ihr abkarren werdet, ... sie abkarren werden
- Futur II: ... ich abgekarrt haben werde, ... du abgekarrt haben wirst, ... er abgekarrt haben wird, ... wir abgekarrt haben werden, ... ihr abgekarrt haben werdet, ... sie abgekarrt haben werden
Konjunktiv Aktiv
- Präsens: ... ich abkarre, ... du abkarrest, ... er abkarre, ... wir abkarren, ... ihr abkarret, ... sie abkarren
- Präteritum: ... ich abkarrte, ... du abkarrtest, ... er abkarrte, ... wir abkarrten, ... ihr abkarrtet, ... sie abkarrten
- Perfekt: ... ich abgekarrt habe, ... du abgekarrt habest, ... er abgekarrt habe, ... wir abgekarrt haben, ... ihr abgekarrt habet, ... sie abgekarrt haben
- Plusquamperfekt: ... ich abgekarrt hätte, ... du abgekarrt hättest, ... er abgekarrt hätte, ... wir abgekarrt hätten, ... ihr abgekarrt hättet, ... sie abgekarrt hätten
- Futur I: ... ich abkarren werde, ... du abkarren werdest, ... er abkarren werde, ... wir abkarren werden, ... ihr abkarren werdet, ... sie abkarren werden
- Futur II: ... ich abgekarrt haben werde, ... du abgekarrt haben werdest, ... er abgekarrt haben werde, ... wir abgekarrt haben werden, ... ihr abgekarrt haben werdet, ... sie abgekarrt haben werden
Konjunktiv II (würde) Aktiv
- Präteritum: ... ich abkarren würde, ... du abkarren würdest, ... er abkarren würde, ... wir abkarren würden, ... ihr abkarren würdet, ... sie abkarren würden
- Plusquamperfekt: ... ich abgekarrt haben würde, ... du abgekarrt haben würdest, ... er abgekarrt haben würde, ... wir abgekarrt haben würden, ... ihr abgekarrt haben würdet, ... sie abgekarrt haben würden
Imperativ Aktiv
- Präsens: karr(e) (du) ab, karren wir ab, karrt (ihr) ab, karren Sie ab
Infinitiv/Partizip Aktiv
- Infinitiv I: abkarren, abzukarren
- Infinitiv II: abgekarrt haben, abgekarrt zu haben
- Partizip I: abkarrend
- Partizip II: abgekarrt