Konjugation des Verbs knüllen 〈Nebensatz〉
Das Konjugieren des Verbs knüllen erfolgt regelmäßig. Die Stammformen sind ... knüllt, ... knüllte und ... geknüllt hat. Als Hilfsverb von knüllen wird "haben" verwendet. Die Beugung erfolgt im Aktiv und die Darstellung als Nebensatz. Zum besseren Verständnis stehen unzählige Beispiele für das Verb knüllen zur Verfügung. Zum Üben und Festigen gibt es außerdem kostenlose Arbeitsblätter für knüllen. Man kann nicht nur knüllen konjugieren, sondern alle deutschen Verben. Das Verb gehört zum Wortschatz des Zertifikats Deutsch bzw. zur Stufe C2. Kommentare ☆
C2 · regelmäßig · haben
... knüllt · ... knüllte · ... geknüllt hat
crumple, wrinkle, crease, crease (up), squash
/ˈknylən/ · /ˈknylt/ · /ˈknyltə/ · /ɡəˈknylt/
etwas zusammendrücken, zusammenknautschen (meist für Papier, Stoff oder Ähnliches); sich knautschen, sich knittern
(sich+A, Akk.)
» Fotopapier knüllt
sich schlecht. Photo paper crumples badly.
Die einfach konjugierten Verbformen Präsens, Präteritum, Imperativ und Konjunktiv von knüllen
Präteritum
| ... | ich | knüllte |
| ... | du | knülltest |
| ... | er | knüllte |
| ... | wir | knüllten |
| ... | ihr | knülltet |
| ... | sie | knüllten |
Konjunktiv I
| ... | ich | knülle |
| ... | du | knüllest |
| ... | er | knülle |
| ... | wir | knüllen |
| ... | ihr | knüllet |
| ... | sie | knüllen |
Konjunktiv II
| ... | ich | knüllte |
| ... | du | knülltest |
| ... | er | knüllte |
| ... | wir | knüllten |
| ... | ihr | knülltet |
| ... | sie | knüllten |
⁵ Umgangssprachlicher Gebrauch
Indikativ
Das Verb knüllen konjugiert im Indikativ Aktiv in den Zeitformen Gegenwart, Vergangenheit und Zukunft
Präteritum
| ... | ich | knüllte |
| ... | du | knülltest |
| ... | er | knüllte |
| ... | wir | knüllten |
| ... | ihr | knülltet |
| ... | sie | knüllten |
Perfekt
| ... | ich | geknüllt | habe |
| ... | du | geknüllt | hast |
| ... | er | geknüllt | hat |
| ... | wir | geknüllt | haben |
| ... | ihr | geknüllt | habt |
| ... | sie | geknüllt | haben |
Plusquam.
| ... | ich | geknüllt | hatte |
| ... | du | geknüllt | hattest |
| ... | er | geknüllt | hatte |
| ... | wir | geknüllt | hatten |
| ... | ihr | geknüllt | hattet |
| ... | sie | geknüllt | hatten |
Futur I
| ... | ich | knüllen | werde |
| ... | du | knüllen | wirst |
| ... | er | knüllen | wird |
| ... | wir | knüllen | werden |
| ... | ihr | knüllen | werdet |
| ... | sie | knüllen | werden |
Futur II
| ... | ich | geknüllt | haben | werde |
| ... | du | geknüllt | haben | wirst |
| ... | er | geknüllt | haben | wird |
| ... | wir | geknüllt | haben | werden |
| ... | ihr | geknüllt | haben | werdet |
| ... | sie | geknüllt | haben | werden |
⁵ Umgangssprachlicher Gebrauch
Konjunktiv
Die Konjugation im Konjunktiv I und II bzw. in den Zeiten Präsens, Präteritum, Perfekt, Plusquamperfekt und Futur für das Verb knüllen
Konjunktiv I
| ... | ich | knülle |
| ... | du | knüllest |
| ... | er | knülle |
| ... | wir | knüllen |
| ... | ihr | knüllet |
| ... | sie | knüllen |
Konjunktiv II
| ... | ich | knüllte |
| ... | du | knülltest |
| ... | er | knüllte |
| ... | wir | knüllten |
| ... | ihr | knülltet |
| ... | sie | knüllten |
Konj. Perfekt
| ... | ich | geknüllt | habe |
| ... | du | geknüllt | habest |
| ... | er | geknüllt | habe |
| ... | wir | geknüllt | haben |
| ... | ihr | geknüllt | habet |
| ... | sie | geknüllt | haben |
Konj. Plusquam.
| ... | ich | geknüllt | hätte |
| ... | du | geknüllt | hättest |
| ... | er | geknüllt | hätte |
| ... | wir | geknüllt | hätten |
| ... | ihr | geknüllt | hättet |
| ... | sie | geknüllt | hätten |
Konjunktiv II (würde)
Ersatzformen des Konjunktiv II konjugiert mit würde als finites Verb
Imperativ
Die Konjugationsformen im Imperativ Aktiv Präsens für das Verb knüllen
Infinitiv/Partizip
Die infiniten Formen Partizip und Infinitiv (mit zu) im Aktiv für knüllen
Beispiele
Beispielsätze für knüllen
Übersetzungen
Übersetzungen von knüllen
-
knüllen
crumple, wrinkle, crease, crease (up), squash
мять, комкать, мяться, помять, помяться, сжимать, скомкать, скручивать
arrugar, aplastar, apretar, arrugarse, estropear, estrujar
froisser, brouiller, chiffonner, plisser, se froisser
buruşturmak, buruşmak, kırışmak, kıvırmak
amassar, amarrotar, enrugado, espremer
accartocciare, sgualcire, spiegazzare, spiegazzarsi, strizzare, stropicciare
mototoli, se mototoli, se zbârci
gyűr, gyűrni, gyűrődik, összegyűr, összegyűrni
zgniatać, gnieść, gnieść się, kulić, marszczyć, pognieść się, zgnieść
ζαρώνομαι, συμπίεση, τσάκισμα, τσαλακώνομαι, τσαλακώνω
kreuken, verfrommelen, verkreukelen, kreukelen
zmačkat, mačkat, pokrčit, zmuchlat
krama ihop, krumla, krusas, skrynkla, skrynklas
krølle, kramme, skrumpe
くしゃくしゃにする, しわくちゃにする, 丸める
arrugar, esquinçar, estrènyer
nuhjuuttaa, nypätä, rutistaa, rypistää
krølle, knitre
lurrundu, murriztu, mutilatu, wrinkle
gužvati, nabrati, sabrati
згужвам, кнаучење, кривам, собирање
gubati, nagubati, zmečkati
zmačkať, pokrčiť, zvráskaviť
gužvati, nabrati, sabrati
sabrati, naborati, nabrati
зім'яти, скрутити
смачквам, смачкване, събирам
скручваць, змятаць, змяць
berkerut, mengkerut, meremas, meronyokkan
bị nhàu, nhăn lại, vò, vò viên
buruq tushmoq, g‘ijimlamoq, g‘ijimlanmoq
मरोड़ना, मसलना, सलवट पड़ना, सिकुड़ना
揉成团, 揉皱, 起皱, 起褶
ขยำ, ขยี้, ยู่ยี่, ย่น
구겨지다, 구기다, 주름지다
buruşdurmaq, buruşmaq, qırışdırmaq, əzilmək
დაკუჭვა, იკუჭება
কুঁচকানো, কুঁচকে যাওয়া, ভাঁজ পড়া, মুচড়ানো
rrudh, rrudhem, rrudhosem
चुरगळणे, सुरकुतणे
कुच्याउनु, चाउरिनु, सलवट पर्नु
చిదిము, ముడతలు పడటం, ముడుచు, ముడుచుకుపోవడం
saburzīt, saburzīties, saņurcīt, saņurcīties
சுருக்கம் படுதல், சுருங்குதல், சுருட்டி நசுக்கு, நசுக்கு
kortsu minema, kortsuma, kortsutama
կծկվել, կնճռոտվել, ճմրթել
çirûk kirin, çîn bûn
מְכוּנָס، קמט، קמטוט
تجاعيد، تجعد، جعد، عَصَرَ، كسر، كَرَشَ
چروک کردن، فشردن، چروک شدن
لچکنا، مچڑنا، مچکنا، چٹکنا
knüllen in dict.cc
Übersetzungen
Mitmachen
Hilf uns und werde ein Held indem Du neue Einträge hinzufügst und bestehende bewertest. Als Dankeschön kannst du bei erreichter Punktzahl diese Webseite ohne Werbung nutzen.
|
|
Anmelden |
Bedeutungen
Bedeutungen und Synonyme von knüllen- etwas zusammendrücken, zusammenknautschen (meist für Papier, Stoff oder Ähnliches)
- sich knautschen, sich knittern
Bedeutungen Synonyme
Bildungsregeln
Detaillierte Regeln zur Konjugation
Ableitungen
Abgeleitete Formen von knüllen
≡ achseln
≡ adeln
≡ achteln
≡ aalen
≡ addizieren
≡ zerknüllen
≡ abonnieren
≡ adaptieren
≡ abortieren
≡ adorieren
≡ addieren
≡ adden
≡ abdizieren
≡ ackern
≡ adoptieren
≡ aasen
Wörterbücher
Alle Übersetzungswörterbücher
Verb knüllen konjugieren
Zusammenfassung aller Zeitformen des Zeitworts, Tätigkeitsworts bzw. Tuworts knüllen
Die knüllen Konjugation online als Verbtabelle mit allen Verbformen in Singular (Einzahl) und Plural (Mehrzahl) in allen Personen (1. Person, 2.Person, 3. Person) übersichtlich dargestellt. Die Beugung bzw. Flexion des Verbs knüllen ist somit eine Hilfestellung für Hausaufgaben, Prüfungen, Klausuren, für den Deutschuntericht der Schule, zum Deutsch Lernen, für das Studium, Deutsch als Fremdsprache (DaZ), Deutsch als Zweitsprache (DaZ) und für die Erwachsenenbildung. Gerade auch für Deutschlernende ist die korrekte Konjugation des Verbs bzw. die korrekt flektierten Formen (... knüllt - ... knüllte - ... geknüllt hat) entscheidend. Weitere Informationen finden sich unter Wiktionary knüllen und unter knüllen im Duden.
knüllen Konjugation
| Präsens | Präteritum | Konjunktiv I | Konjunktiv II | Imperativ | |
|---|---|---|---|---|---|
| ich | ... knüll(e) | ... knüllte | ... knülle | ... knüllte | - |
| du | ... knüllst | ... knülltest | ... knüllest | ... knülltest | knüll(e) |
| er | ... knüllt | ... knüllte | ... knülle | ... knüllte | - |
| wir | ... knüllen | ... knüllten | ... knüllen | ... knüllten | knüllen |
| ihr | ... knüllt | ... knülltet | ... knüllet | ... knülltet | knüllt |
| sie | ... knüllen | ... knüllten | ... knüllen | ... knüllten | knüllen |
Indikativ Aktiv
- Präsens: ... ich knüll(e), ... du knüllst, ... er knüllt, ... wir knüllen, ... ihr knüllt, ... sie knüllen
- Präteritum: ... ich knüllte, ... du knülltest, ... er knüllte, ... wir knüllten, ... ihr knülltet, ... sie knüllten
- Perfekt: ... ich geknüllt habe, ... du geknüllt hast, ... er geknüllt hat, ... wir geknüllt haben, ... ihr geknüllt habt, ... sie geknüllt haben
- Plusquamperfekt: ... ich geknüllt hatte, ... du geknüllt hattest, ... er geknüllt hatte, ... wir geknüllt hatten, ... ihr geknüllt hattet, ... sie geknüllt hatten
- Futur I: ... ich knüllen werde, ... du knüllen wirst, ... er knüllen wird, ... wir knüllen werden, ... ihr knüllen werdet, ... sie knüllen werden
- Futur II: ... ich geknüllt haben werde, ... du geknüllt haben wirst, ... er geknüllt haben wird, ... wir geknüllt haben werden, ... ihr geknüllt haben werdet, ... sie geknüllt haben werden
Konjunktiv Aktiv
- Präsens: ... ich knülle, ... du knüllest, ... er knülle, ... wir knüllen, ... ihr knüllet, ... sie knüllen
- Präteritum: ... ich knüllte, ... du knülltest, ... er knüllte, ... wir knüllten, ... ihr knülltet, ... sie knüllten
- Perfekt: ... ich geknüllt habe, ... du geknüllt habest, ... er geknüllt habe, ... wir geknüllt haben, ... ihr geknüllt habet, ... sie geknüllt haben
- Plusquamperfekt: ... ich geknüllt hätte, ... du geknüllt hättest, ... er geknüllt hätte, ... wir geknüllt hätten, ... ihr geknüllt hättet, ... sie geknüllt hätten
- Futur I: ... ich knüllen werde, ... du knüllen werdest, ... er knüllen werde, ... wir knüllen werden, ... ihr knüllen werdet, ... sie knüllen werden
- Futur II: ... ich geknüllt haben werde, ... du geknüllt haben werdest, ... er geknüllt haben werde, ... wir geknüllt haben werden, ... ihr geknüllt haben werdet, ... sie geknüllt haben werden
Konjunktiv II (würde) Aktiv
- Präteritum: ... ich knüllen würde, ... du knüllen würdest, ... er knüllen würde, ... wir knüllen würden, ... ihr knüllen würdet, ... sie knüllen würden
- Plusquamperfekt: ... ich geknüllt haben würde, ... du geknüllt haben würdest, ... er geknüllt haben würde, ... wir geknüllt haben würden, ... ihr geknüllt haben würdet, ... sie geknüllt haben würden
Imperativ Aktiv
- Präsens: knüll(e) (du), knüllen wir, knüllt (ihr), knüllen Sie
Infinitiv/Partizip Aktiv
- Infinitiv I: knüllen, zu knüllen
- Infinitiv II: geknüllt haben, geknüllt zu haben
- Partizip I: knüllend
- Partizip II: geknüllt