Konjugation des Verbs sich grauen ⟨Nebensatz⟩

Das Konjugieren des Verbs grauen erfolgt regelmäßig. Die Stammformen sind ... sich graut, ... sich graute und ... sich gegraut hat. Als Hilfsverb von sich grauen wird "haben" verwendet. Das Verb sich grauen ist reflexiv gebraucht. Es kann auch nicht reflexiv genutzt werden. Die Beugung erfolgt im Aktiv und die Darstellung als Nebensatz. Zum besseren Verständnis stehen unzählige Beispiele für das Verb grauen zur Verfügung. Zum Üben und Festigen gibt es außerdem kostenlose Arbeitsblätter für grauen. Man kann nicht nur sich grauen konjugieren, sondern alle deutschen Verben. Das Verb gehört zum Wortschatz des Zertifikats Deutsch bzw. zur Stufe C1. Kommentare

Verb
grauen
Substantiv
Grauen, das

C1 · regelmäßig · haben · reflexiv

sich grauen

... sich graut · ... sich graute · ... sich gegraut hat

 e-Tilgung nach Vokal 

Englisch gray, be horrified by, be terrified, dawn, grey, terrify, change, dread, fear, frighten, horrify, turn gray, vary

Grauen erwecken; Angst, Furcht empfinden; grausen, ängstigen, dämmern, ergrauen

(sich+A, sich+D, Akk., vor+D)

Unsere Webseite als App.
Bequem für unterwegs.
★★★★★ 4.9

Die einfach konjugierten Verbformen Präsens, Präteritum, Imperativ und Konjunktiv von sich grauen

Präsens

... ich mir/mich³ grau(e)⁵
... du dir/dich³ graust
... er sich graut
... wir uns grau(e)⁵n
... ihr euch graut
... sie sich grau(e)⁵n

Präteritum

... ich mir/mich³ graute
... du dir/dich³ grautest
... er sich graute
... wir uns grauten
... ihr euch grautet
... sie sich grauten

Imperativ

-
grau(e)⁵ (du) dir/dich³
-
grau(e)⁵n wir uns
graut (ihr) euch
grau(e)⁵n Sie sich

Konjunktiv I

... ich mir/mich³ graue
... du dir/dich³ grauest
... er sich graue
... wir uns grau(e)⁵n
... ihr euch grauet
... sie sich grau(e)⁵n

Konjunktiv II

... ich mir/mich³ graute
... du dir/dich³ grautest
... er sich graute
... wir uns grauten
... ihr euch grautet
... sie sich grauten

Infinitiv

sich grau(e)⁵n
sich zu grau(e)⁵n

Partizip

sich grauend
gegraut

³ Willkürlich gewählt⁵ Umgangssprachlicher Gebrauch


Indikativ

Das Verb sich grauen konjugiert im Indikativ Aktiv in den Zeitformen Gegenwart, Vergangenheit und Zukunft


Präsens

... ich mir/mich³ grau(e)⁵
... du dir/dich³ graust
... er sich graut
... wir uns grau(e)⁵n
... ihr euch graut
... sie sich grau(e)⁵n

Präteritum

... ich mir/mich³ graute
... du dir/dich³ grautest
... er sich graute
... wir uns grauten
... ihr euch grautet
... sie sich grauten

Perfekt

... ich mir/mich³ gegraut habe
... du dir/dich³ gegraut hast
... er sich gegraut hat
... wir uns gegraut haben
... ihr euch gegraut habt
... sie sich gegraut haben

Plusquam.

... ich mir/mich³ gegraut hatte
... du dir/dich³ gegraut hattest
... er sich gegraut hatte
... wir uns gegraut hatten
... ihr euch gegraut hattet
... sie sich gegraut hatten

Futur I

... ich mir/mich³ grau(e)⁵n werde
... du dir/dich³ grau(e)⁵n wirst
... er sich grau(e)⁵n wird
... wir uns grau(e)⁵n werden
... ihr euch grau(e)⁵n werdet
... sie sich grau(e)⁵n werden

Futur II

... ich mir/mich³ gegraut haben werde
... du dir/dich³ gegraut haben wirst
... er sich gegraut haben wird
... wir uns gegraut haben werden
... ihr euch gegraut haben werdet
... sie sich gegraut haben werden

³ Willkürlich gewählt⁵ Umgangssprachlicher Gebrauch

Unsere Webseite als App.
Bequem für unterwegs.
★★★★★ 4.9

Konjunktiv

Die Konjugation im Konjunktiv I und II bzw. in den Zeiten Präsens, Präteritum, Perfekt, Plusquamperfekt und Futur für das Verb sich grauen


Konjunktiv I

... ich mir/mich³ graue
... du dir/dich³ grauest
... er sich graue
... wir uns grau(e)⁵n
... ihr euch grauet
... sie sich grau(e)⁵n

Konjunktiv II

... ich mir/mich³ graute
... du dir/dich³ grautest
... er sich graute
... wir uns grauten
... ihr euch grautet
... sie sich grauten

Konj. Perfekt

... ich mir/mich³ gegraut habe
... du dir/dich³ gegraut habest
... er sich gegraut habe
... wir uns gegraut haben
... ihr euch gegraut habet
... sie sich gegraut haben

Konj. Plusquam.

... ich mir/mich³ gegraut hätte
... du dir/dich³ gegraut hättest
... er sich gegraut hätte
... wir uns gegraut hätten
... ihr euch gegraut hättet
... sie sich gegraut hätten

Konj. Futur I

... ich mir/mich³ grau(e)⁵n werde
... du dir/dich³ grau(e)⁵n werdest
... er sich grau(e)⁵n werde
... wir uns grau(e)⁵n werden
... ihr euch grau(e)⁵n werdet
... sie sich grau(e)⁵n werden

Konj. Futur II

... ich mir/mich³ gegraut haben werde
... du dir/dich³ gegraut haben werdest
... er sich gegraut haben werde
... wir uns gegraut haben werden
... ihr euch gegraut haben werdet
... sie sich gegraut haben werden

³ Willkürlich gewählt⁵ Umgangssprachlicher Gebrauch

Konjunktiv II (würde)

Ersatzformen des Konjunktiv II konjugiert mit würde als finites Verb


Konjunktiv II

... ich mir/mich³ grau(e)⁵n würde
... du dir/dich³ grau(e)⁵n würdest
... er sich grau(e)⁵n würde
... wir uns grau(e)⁵n würden
... ihr euch grau(e)⁵n würdet
... sie sich grau(e)⁵n würden

Konj. Plusquam.

... ich mir/mich³ gegraut haben würde
... du dir/dich³ gegraut haben würdest
... er sich gegraut haben würde
... wir uns gegraut haben würden
... ihr euch gegraut haben würdet
... sie sich gegraut haben würden

³ Willkürlich gewählt⁵ Umgangssprachlicher Gebrauch

Imperativ

Die Konjugationsformen im Imperativ Aktiv Präsens für das Verb sich grauen


Präsens

grau(e)⁵ (du) dir/dich³
grau(e)⁵n wir uns
graut (ihr) euch
grau(e)⁵n Sie sich

⁵ Umgangssprachlicher Gebrauch³ Willkürlich gewählt

Infinitiv/Partizip

Die infiniten Formen Partizip und Infinitiv (mit zu) im Aktiv für sich grauen


Infinitiv I


sich grau(e)⁵n
sich zu grau(e)⁵n

Infinitiv II


sich gegraut haben
sich gegraut zu haben

Partizip I


sich grauend

Partizip II


gegraut

⁵ Umgangssprachlicher Gebrauch

Unsere Webseite als App.
Bequem für unterwegs.
★★★★★ 4.9

Übersetzungen

Übersetzungen von sich grauen


Deutsch sich grauen
Englisch gray, be horrified by, be terrified, dawn, grey, terrify, change, dread
Russisch светать, страх, ужас, выявляться, побледнеть, появляться, сереть
Spanisch alborear, amanecer, horrorizar, romper, tornar gris, tornarse gris, temor, aparecer
Französisch avoir horreur de, blêmir, redouter, se lever, devenir gris, effroi, horreur, peur
Türkisch dehşet, korku, belirginleşmek, görünmek, korkmak
Portugiesisch amanhecer, entardecer, grisalhar, ter medo, ter pavor, ter pavor de, apavorar, assustar
Italienisch albeggiare, avere paura di, imbrunire, incanutire, spaventarsi di, diventare grigio, diventare visibile, incutere paura
Rumänisch groază, frică, se face gri, se face remarcat, spaimă
Ungarisch félelem, fényváltozás, ijeszt, megrémít, megőszül, rettegés
Polnisch szarzeć, zaświtać, budzić grozę, lęk, stawać się szarym, strach, zmieniać się
Griechisch με τρομάζει, φοβάμαι, τρόμος, φόβος, γίνομαι γκρίζος, διαφορετικότητα του φωτός
Niederländisch grijs worden, dagen, griezelen, grijzen, gruwen, huiveren, ijzen, schemeren
Tschechisch děsit, hrůza, rozjasnit se, strach, zjasnit se, šednout
Schwedisch gråna, gruva, gry, dölja, fasa, fruktan, rädsla, skräck
Dänisch grue, være bange, angst, frygt, blege, forfærdes, skygge
Japanisch 恐れ, 不安, 変化する, 恐怖を引き起こす, 明るさの変化, 灰色になる
Katalanisch clarejar, fer-se de dia, tenir por de, esdevenir gris, esdevenir visible, esgarrifar
Finnisch kauhu, pelko, harmaantua, hämärtyä, tummua
Norwegisch frykt, angst, gråne, skrekk, skygge, skyggelegge
Baskisch beldur, izutu, argiztatu, beldurra
Serbisch strah, užas, siveti, smeškanje, smeškanje svetlosti
Mazedonisch страх, ужас, забележливост, плашам, страшам
Slowenisch groza, strah, siveti, spremeniti se
Slowakisch hrôza, desenie, strach, zjasniť sa, zmeniť sa, šednúť
Bosnisch strah, užas, postati siv, siviti, sjeniti se, zamagliti
Kroatisch strah, užas, izgledati zastrašujuće, postati sivo, sivjeti, uzrokovati strah
Ukrainisch жах, страх, змінюватися, потемніти, сіріти
Bulgarisch страх, ужас, избелявам, осветление, побелявам
Belorussisch жах, змяняцца, страх, сівець
Hebräischאימה، זוועה، חרדה، לְהִתְמַרְמֵר، לְהִתְעַצֵּב، להתבהר، פחד
Arabischرعب، تغير الضوء، خوف، فزع، يصبح رماديًا
Persischترسیدن، وحشت کردن، ترس، تغییر نور، هراس، وحشت
Urduخوف، خوفزدہ ہونا، دہشت، روشنی کی تبدیلی، ڈر، ڈرنا

sich grauen in dict.cc


Übersetzungen 

Mitmachen


Hilf uns und werde ein Held indem Du neue Einträge hinzufügst und bestehende bewertest. Als Dankeschön kannst du bei erreichter Punktzahl diese Webseite ohne Werbung nutzen.



Anmelden

Alle Helden 

Bedeutungen

Bedeutungen und Synonyme von sich grauen

  • Grauen erwecken, Angst, Furcht empfinden, grausen, ängstigen, dämmern, ergrauen
  • Grauen erwecken, Angst, Furcht empfinden, grausen, ängstigen, dämmern, ergrauen
  • Grauen erwecken, Angst, Furcht empfinden, grausen, ängstigen, dämmern, ergrauen
  • Grauen erwecken, Angst, Furcht empfinden, grausen, ängstigen, dämmern, ergrauen
  • Grauen erwecken, Angst, Furcht empfinden, grausen, ängstigen, dämmern, ergrauen

sich grauen in openthesaurus.de

Bedeutungen  Synonyme 

Präpositionen

Präpositionen für sich grauen


  • jemand/etwas graut sich vor etwas
  • jemand/etwas graut sich vor jemandem/etwas
  • jemand/etwas graut vor sich

Verwendungen  Präpositionen 

Bildungsregeln

Detaillierte Regeln zur Konjugation

Wörterbücher

Alle Übersetzungswörterbücher

Verb grauen konjugieren

Zusammenfassung aller Zeitformen des Zeitworts, Tätigkeitsworts bzw. Tuworts sich grauen


Die sich grauen Konjugation online als Verbtabelle mit allen Verbformen in Singular (Einzahl) und Plural (Mehrzahl) in allen Personen (1. Person, 2.Person, 3. Person) übersichtlich dargestellt. Die Beugung bzw. Flexion des Verbs sich grauen ist somit eine Hilfestellung für Hausaufgaben, Prüfungen, Klausuren, für den Deutschuntericht der Schule, zum Deutsch Lernen, für das Studium, Deutsch als Fremdsprache (DaZ), Deutsch als Zweitsprache (DaZ) und für die Erwachsenenbildung. Gerade auch für Deutsch-lernende ist die korrekte Konjugation des Verbs bzw. die korrekt flektierten Formen (... sich graut - ... sich graute - ... sich gegraut hat) entscheidend. Weitere Informationen finden sich unter Wiktionary grauen und unter grauen im Duden.

grauen Konjugation

Präsens Präteritum Konjunktiv I Konjunktiv II Imperativ
ich ... mir/mich grau(e)... mir/mich graute... mir/mich graue... mir/mich graute-
du ... dir/dich graust... dir/dich grautest... dir/dich grauest... dir/dich grautestgrau(e) dir/dich
er ... sich graut... sich graute... sich graue... sich graute-
wir ... uns grau(e)n... uns grauten... uns grau(e)n... uns grautengrau(e)n uns
ihr ... euch graut... euch grautet... euch grauet... euch grautetgraut euch
sie ... sich grau(e)n... sich grauten... sich grau(e)n... sich grautengrau(e)n sich

Indikativ Aktiv

  • Präsens: ... ich mir/mich grau(e), ... du dir/dich graust, ... er sich graut, ... wir uns grau(e)n, ... ihr euch graut, ... sie sich grau(e)n
  • Präteritum: ... ich mir/mich graute, ... du dir/dich grautest, ... er sich graute, ... wir uns grauten, ... ihr euch grautet, ... sie sich grauten
  • Perfekt: ... ich mir/mich gegraut habe, ... du dir/dich gegraut hast, ... er sich gegraut hat, ... wir uns gegraut haben, ... ihr euch gegraut habt, ... sie sich gegraut haben
  • Plusquamperfekt: ... ich mir/mich gegraut hatte, ... du dir/dich gegraut hattest, ... er sich gegraut hatte, ... wir uns gegraut hatten, ... ihr euch gegraut hattet, ... sie sich gegraut hatten
  • Futur I: ... ich mir/mich grau(e)n werde, ... du dir/dich grau(e)n wirst, ... er sich grau(e)n wird, ... wir uns grau(e)n werden, ... ihr euch grau(e)n werdet, ... sie sich grau(e)n werden
  • Futur II: ... ich mir/mich gegraut haben werde, ... du dir/dich gegraut haben wirst, ... er sich gegraut haben wird, ... wir uns gegraut haben werden, ... ihr euch gegraut haben werdet, ... sie sich gegraut haben werden

Konjunktiv Aktiv

  • Präsens: ... ich mir/mich graue, ... du dir/dich grauest, ... er sich graue, ... wir uns grau(e)n, ... ihr euch grauet, ... sie sich grau(e)n
  • Präteritum: ... ich mir/mich graute, ... du dir/dich grautest, ... er sich graute, ... wir uns grauten, ... ihr euch grautet, ... sie sich grauten
  • Perfekt: ... ich mir/mich gegraut habe, ... du dir/dich gegraut habest, ... er sich gegraut habe, ... wir uns gegraut haben, ... ihr euch gegraut habet, ... sie sich gegraut haben
  • Plusquamperfekt: ... ich mir/mich gegraut hätte, ... du dir/dich gegraut hättest, ... er sich gegraut hätte, ... wir uns gegraut hätten, ... ihr euch gegraut hättet, ... sie sich gegraut hätten
  • Futur I: ... ich mir/mich grau(e)n werde, ... du dir/dich grau(e)n werdest, ... er sich grau(e)n werde, ... wir uns grau(e)n werden, ... ihr euch grau(e)n werdet, ... sie sich grau(e)n werden
  • Futur II: ... ich mir/mich gegraut haben werde, ... du dir/dich gegraut haben werdest, ... er sich gegraut haben werde, ... wir uns gegraut haben werden, ... ihr euch gegraut haben werdet, ... sie sich gegraut haben werden

Konjunktiv II (würde) Aktiv

  • Präteritum: ... ich mir/mich grau(e)n würde, ... du dir/dich grau(e)n würdest, ... er sich grau(e)n würde, ... wir uns grau(e)n würden, ... ihr euch grau(e)n würdet, ... sie sich grau(e)n würden
  • Plusquamperfekt: ... ich mir/mich gegraut haben würde, ... du dir/dich gegraut haben würdest, ... er sich gegraut haben würde, ... wir uns gegraut haben würden, ... ihr euch gegraut haben würdet, ... sie sich gegraut haben würden

Imperativ Aktiv

  • Präsens: grau(e) (du) dir/dich, grau(e)n wir uns, graut (ihr) euch, grau(e)n Sie sich

Infinitiv/Partizip Aktiv

  • Infinitiv I: sich grau(e)n, sich zu grau(e)n
  • Infinitiv II: sich gegraut haben, sich gegraut zu haben
  • Partizip I: sich grauend
  • Partizip II: gegraut

Kommentare



Anmelden

* Die Definitionen stammen zum Teil aus dem Wiktionary (de.wiktionary.org) und wurden mitunter nachträglich geändert. Sie sind unter der Lizenz CC-BY-SA 3.0 (creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0) frei verfügbar. Die Urheber können über folgende Links nachgeschlagen werden: 393968, 393968, 393968, 393968

Unsere Webseite als App.
Bequem für unterwegs.
★★★★★ 4.9