Konjugation des Verbs abbröckeln (ist) 〈Fragesatz〉
Das Konjugieren des Verbs abbröckeln erfolgt regelmäßig. Die Stammformen sind bröckelt ab?, bröckelte ab? und ist abgebröckelt?. Als Hilfsverb von abbröckeln wird "sein" verwendet. Es gibt jedoch auch Zeitformen mit dem Hilfsverb "haben". Die Vorsilbe ab- von abbröckeln ist trennbar. Die Beugung erfolgt im Aktiv und die Darstellung als Fragesatz. Zum besseren Verständnis stehen unzählige Beispiele für das Verb abbröckeln zur Verfügung. Zum Üben und Festigen gibt es außerdem kostenlose Arbeitsblätter für abbröckeln. Man kann nicht nur abbröckeln konjugieren, sondern alle deutschen Verben. Das Verb gehört zum Wortschatz des Zertifikats Deutsch bzw. zur Stufe C2. Kommentare ☆
C2 · regelmäßig · sein · trennbar
bröckelt ab? · bröckelte ab? · ist abgebröckelt?
Keine umgangssprachliche e-Tilgung möglich
crumble, break off, decline, chip away, crumble away from, deteriorate, diminish, drop, drop off, ease off, erode, fall off, flake
/ˈapˌbʁœk.lən/ · /ˈbʁœk.lət ap/ · /ˈbʁœk.lə.tə ap/ · /ˈapɡəˈbʁœk.lət/
[Finanzen, …, Wirtschaft] etwas löst sich brockenartig, brockenförmig ab, bricht stückchenweise auseinander; allmählich heruntergehen; abbrechen, sinken, abblättern, verfallen
(Akk., von+D)
Die einfach konjugierten Verbformen Präsens, Präteritum, Imperativ und Konjunktiv von abbröckeln (ist)
Präsens
| bröck(e)l(e)⁵ | ich | ab? |
| bröckelst | du | ab? |
| bröckelt | er | ab? |
| bröckeln | wir | ab? |
| bröckelt | ihr | ab? |
| bröckeln | sie | ab? |
Präteritum
| bröckelte | ich | ab? |
| bröckeltest | du | ab? |
| bröckelte | er | ab? |
| bröckelten | wir | ab? |
| bröckeltet | ihr | ab? |
| bröckelten | sie | ab? |
Konjunktiv I
| bröck(e)le | ich | ab? |
| bröckelst | du | ab? |
| bröck(e)le | er | ab? |
| bröckeln | wir | ab? |
| bröckelt | ihr | ab? |
| bröckeln | sie | ab? |
Konjunktiv II
| bröckelte | ich | ab? |
| bröckeltest | du | ab? |
| bröckelte | er | ab? |
| bröckelten | wir | ab? |
| bröckeltet | ihr | ab? |
| bröckelten | sie | ab? |
⁵ Umgangssprachlicher Gebrauch
Indikativ
Das Verb abbröckeln (ist) konjugiert im Indikativ Aktiv in den Zeitformen Gegenwart, Vergangenheit und Zukunft
Präsens
| bröck(e)l(e)⁵ | ich | ab? |
| bröckelst | du | ab? |
| bröckelt | er | ab? |
| bröckeln | wir | ab? |
| bröckelt | ihr | ab? |
| bröckeln | sie | ab? |
Präteritum
| bröckelte | ich | ab? |
| bröckeltest | du | ab? |
| bröckelte | er | ab? |
| bröckelten | wir | ab? |
| bröckeltet | ihr | ab? |
| bröckelten | sie | ab? |
Perfekt
| bin | ich | abgebröckelt? |
| bist | du | abgebröckelt? |
| ist | er | abgebröckelt? |
| sind | wir | abgebröckelt? |
| seid | ihr | abgebröckelt? |
| sind | sie | abgebröckelt? |
Plusquam.
| war | ich | abgebröckelt? |
| warst | du | abgebröckelt? |
| war | er | abgebröckelt? |
| waren | wir | abgebröckelt? |
| wart | ihr | abgebröckelt? |
| waren | sie | abgebröckelt? |
Futur I
| werde | ich | abbröckeln? |
| wirst | du | abbröckeln? |
| wird | er | abbröckeln? |
| werden | wir | abbröckeln? |
| werdet | ihr | abbröckeln? |
| werden | sie | abbröckeln? |
Futur II
| werde | ich | abgebröckelt | sein? |
| wirst | du | abgebröckelt | sein? |
| wird | er | abgebröckelt | sein? |
| werden | wir | abgebröckelt | sein? |
| werdet | ihr | abgebröckelt | sein? |
| werden | sie | abgebröckelt | sein? |
⁵ Umgangssprachlicher Gebrauch
Konjunktiv
Die Konjugation im Konjunktiv I und II bzw. in den Zeiten Präsens, Präteritum, Perfekt, Plusquamperfekt und Futur für das Verb abbröckeln (ist)
Konjunktiv I
| bröck(e)le | ich | ab? |
| bröckelst | du | ab? |
| bröck(e)le | er | ab? |
| bröckeln | wir | ab? |
| bröckelt | ihr | ab? |
| bröckeln | sie | ab? |
Konjunktiv II
| bröckelte | ich | ab? |
| bröckeltest | du | ab? |
| bröckelte | er | ab? |
| bröckelten | wir | ab? |
| bröckeltet | ihr | ab? |
| bröckelten | sie | ab? |
Konj. Perfekt
| sei | ich | abgebröckelt? |
| seiest | du | abgebröckelt? |
| sei | er | abgebröckelt? |
| seien | wir | abgebröckelt? |
| seiet | ihr | abgebröckelt? |
| seien | sie | abgebröckelt? |
Konj. Plusquam.
| wäre | ich | abgebröckelt? |
| wärest | du | abgebröckelt? |
| wäre | er | abgebröckelt? |
| wären | wir | abgebröckelt? |
| wäret | ihr | abgebröckelt? |
| wären | sie | abgebröckelt? |
Konjunktiv II (würde)
Ersatzformen des Konjunktiv II konjugiert mit würde als finites Verb
Imperativ
Die Konjugationsformen im Imperativ Aktiv Präsens für das Verb abbröckeln (ist)
⁵ Umgangssprachlicher Gebrauch
Infinitiv/Partizip
Die infiniten Formen Partizip und Infinitiv (mit zu) im Aktiv für abbröckeln (ist)
Übersetzungen
Übersetzungen von abbröckeln (ist)
-
abbröckeln (ist)
crumble, break off, decline, chip away, crumble away from, deteriorate, diminish, drop
падать, крошиться, осыпаться, отламывать, выкрашиваться, выкрошиться, искрошиться, крошить
desprenderse, desmoronarse, bajar, caer, decaer, decrecer, desconcharse, desgranarse
chuter, s'effriter, se désagréger, baisser, céder du terrain, perdre du terrain, s'effondrer, s'inscrire en retrait
düşmek, parçalanmak, azalmak, dökülmek, kopmak, çökmek
desintegrar, desmoronar, cair, descer gradualmente, desfazer-se, despedaçar-se, desvalorizar, esfarelar-se
frantumarsi, scalcinarsi, sgretolarsi, cedere, crollare, degradare, deteriorare, essere in ribasso
scădea, se desprinde, coborî, se deteriora, se rupe, se sfărâmă
csökken, darabokra hullik, lemegy, leomlani, leértékelődik, töredezik
odpadać, odłamywać się, spadać, kruszeć, maleć, obniżać się, odpadać kawałkami, odpaść
θρυμματισμένος, καταρρέω, πέφτω, σπασμένος, υποχωρώ, φθείρω
afbrokkelen, afnemen, afbreken, dalende prijzen, vervallen
klesat, odlupovat se, odlupuje se, odpadá, odpadávat, pokles, snižovat se
minska, sjunka, avta, bryta, falla, gå ned, lossna, smula
falde, brække, falde af, forfalde, smuldre
剥がれる, 崩れる, 下落する, 減少する, 落ちる
caure, desprendre'se, baixar, decreixer, trencar'se
murentua, alentua, hajoaminen, heikentyä, laskea, laskeutua, rapistua
smuldre, synke, bryte opp, falle, forfalle, kollapse
desagertu, desegitea, hautsitako, hustitzen, hustu, prezioak jaitsi, puskatu
smanjivati se, lomiti se, odpadati, odvajati se, opadati, propadati
крошка, опаднати, опаѓаат, отпаднување, пад, паднати, постепено паѓање
odpadati, zmanjšati se, odlomiti se, pasti, razpadati, upadati
odpadávať, klesať, klesnúť, lúpať sa, pokles, poklesnúť, rozpadávať sa
smanjivati se, lomiti se, odpadati, odvajati se, opadati, propadati
smanjivati se, odlomiti se, odpadati, odvajati se, otpadati, padati, propadati
відколюватися, відламуватися, зниження, знижуватися, падати, падіння, поступово знижуватися
намаляват, отпадане, падат, разпадане
адпадаць, зніжацца, падаць, падзенне цэн, паступова зніжацца, разбівацца
merosot, turun, menurun, runtuh menjadi kepingan, terkelupas
giảm, giảm dần, rớt, rụng từng mảng, suy giảm, sụt giảm, vỡ vụn
pasaymoq, bo'lak-bo'lak bo'lish, kamaymoq, parchalanmoq, tushmoq
गिरना, उखड़ना, कम होना, घटना, टुकड़े-टुकड़े होना
下跌, 下滑, 剥落, 崩落, 衰退, 走低
ลดลง, ค่อยๆ ลดลง, ตก, ร่วงลง, ร่อนเป็นชิ้นๆ, เสื่อมถอย, แตกเป็นชิ้นๆ
떨어지다, 하락하다, 부스러지다, 쇠퇴하다, 조각조각 떨어지다, 줄다
düşmək, azalmaq, enmək, parçalanmaq, pul-pul olmaq, zəifləmək
დაცემა, დაქვეითება, კლება, ნაწვილ-ნაწილად ცვენა, შემცირება, ჩამონგრევა
কমা, কমে যাওয়া, চূর্ণ হওয়া, টুকরো হয়ে পড়া, পড়া, পড়ে যাওয়া, হ্রাস পাওয়া
bie, bien, copë-copë bëhem, pakësohet, thërrmohem, ulen, ulet
घटणे, घसरणे, उखडणे, कमी होणे, तुकडे होणे
क्षीण हुनु, घट्नु, झर्नु, टुक्रा-टुक्रा भएर खस्नु, पर्नु, भाँचिनु
క్రిందపడటం, క్షీణించడం, చుక్కచుక్కలుగా పగలటం, తగ్గడం, తగ్గు, తుక్కలుగా పగిలిపోవడం, పడిపోవు
krist, drupt, noplakt, sadrupt, samazināties
குறைந்து போகு, குறையுதல், சரிவடைதல், சிதறி விழுதல், விழுதல்
langema, allakäima, killustuma, kukkuma, odavnema, tükikesteks murenema, vähenema
ընկնել, կոտրվել, կրճատվել, նվազել, փշրել, քիչանալ
ketin, kêm bûn, kêmkirin, lawaz bûn, parçalanîn, parçe-parçe bûn
להתמוטט، להתפורר، להתקלף، ליפול، לקרוס، לרדת، מתפורר، נשבר
انخفاض، تدهور، تراجع، تفتت، تكسّر، يتآكل، يتفكك
تکه تکه شدن، خرد شدن، پایین آمدن، کاهش، کاهش یافتن
کم ہونا، بڑھنا، بکھرنا، ٹوٹنا، ٹکڑے ٹکڑے ہونا، چٹخنا، گرنا
abbröckeln (ist) in dict.cc
Übersetzungen
Mitmachen
Hilf uns und werde ein Held indem Du neue Einträge hinzufügst und bestehende bewertest. Als Dankeschön kannst du bei erreichter Punktzahl diese Webseite ohne Werbung nutzen.
|
|
Anmelden |
Bedeutungen
Bedeutungen und Synonyme von abbröckeln (ist)- etwas löst sich brockenartig, brockenförmig ab, bricht stückchenweise auseinander, abbrechen, abblättern, abbröseln, abfallen, abgehen
- etwas, jemand löst etwas brockenartig, brockenförmig ab, bricht stückchenweise auseinander
- [Wirtschaft, Finanzen] allmählich heruntergehen, Börsenkurse verfallen, sinken, verfallen
- [Finanzen] abplatzen, abgehen, abfallen, (sich) ablösen, abspringen, abreißen
Bedeutungen Synonyme
Präpositionen
Präpositionen für abbröckeln (ist)
Bildungsregeln
Detaillierte Regeln zur Konjugation
Ableitungen
Abgeleitete Formen von abbröckeln (ist)
≡ abbacken
≡ abatmen
≡ abasten
≡ abbeeren
≡ bröckeln
≡ zerbröckeln
≡ abarbeiten
≡ abbauen
≡ abballern
≡ abbeizen
≡ abändern
≡ aufbröckeln
≡ abbalzen
≡ abbalgen
≡ abängstigen
≡ abbeißen
Wörterbücher
Alle Übersetzungswörterbücher
Verb abbröckeln konjugieren
Zusammenfassung aller Zeitformen des Zeitworts, Tätigkeitsworts bzw. Tuworts abbröckeln (ist)
Die ab·bröckeln Konjugation online als Verbtabelle mit allen Verbformen in Singular (Einzahl) und Plural (Mehrzahl) in allen Personen (1. Person, 2.Person, 3. Person) übersichtlich dargestellt. Die Beugung bzw. Flexion des Verbs ab·bröckeln ist somit eine Hilfestellung für Hausaufgaben, Prüfungen, Klausuren, für den Deutschuntericht der Schule, zum Deutsch Lernen, für das Studium, Deutsch als Fremdsprache (DaZ), Deutsch als Zweitsprache (DaZ) und für die Erwachsenenbildung. Gerade auch für Deutschlernende ist die korrekte Konjugation des Verbs bzw. die korrekt flektierten Formen (bröckelt ab? - bröckelte ab? - ist abgebröckelt?) entscheidend. Weitere Informationen finden sich unter Wiktionary abbröckeln und unter abbröckeln im Duden.
abbröckeln Konjugation
| Präsens | Präteritum | Konjunktiv I | Konjunktiv II | Imperativ | |
|---|---|---|---|---|---|
| ich | bröck(e)l(e) ab? | bröckelte ab? | bröck(e)le ab? | bröckelte ab? | - |
| du | bröckelst ab? | bröckeltest ab? | bröckelst ab? | bröckeltest ab? | bröck(e)l(e) ab |
| er | bröckelt ab? | bröckelte ab? | bröck(e)le ab? | bröckelte ab? | - |
| wir | bröckeln ab? | bröckelten ab? | bröckeln ab? | bröckelten ab? | bröckeln ab |
| ihr | bröckelt ab? | bröckeltet ab? | bröckelt ab? | bröckeltet ab? | bröckelt ab |
| sie | bröckeln ab? | bröckelten ab? | bröckeln ab? | bröckelten ab? | bröckeln ab |
Indikativ Aktiv
- Präsens: bröck(e)l(e) ich ab?, bröckelst du ab?, bröckelt er ab?, bröckeln wir ab?, bröckelt ihr ab?, bröckeln sie ab?
- Präteritum: bröckelte ich ab?, bröckeltest du ab?, bröckelte er ab?, bröckelten wir ab?, bröckeltet ihr ab?, bröckelten sie ab?
- Perfekt: bin ich abgebröckelt?, bist du abgebröckelt?, ist er abgebröckelt?, sind wir abgebröckelt?, seid ihr abgebröckelt?, sind sie abgebröckelt?
- Plusquamperfekt: war ich abgebröckelt?, warst du abgebröckelt?, war er abgebröckelt?, waren wir abgebröckelt?, wart ihr abgebröckelt?, waren sie abgebröckelt?
- Futur I: werde ich abbröckeln?, wirst du abbröckeln?, wird er abbröckeln?, werden wir abbröckeln?, werdet ihr abbröckeln?, werden sie abbröckeln?
- Futur II: werde ich abgebröckelt sein?, wirst du abgebröckelt sein?, wird er abgebröckelt sein?, werden wir abgebröckelt sein?, werdet ihr abgebröckelt sein?, werden sie abgebröckelt sein?
Konjunktiv Aktiv
- Präsens: bröck(e)le ich ab?, bröckelst du ab?, bröck(e)le er ab?, bröckeln wir ab?, bröckelt ihr ab?, bröckeln sie ab?
- Präteritum: bröckelte ich ab?, bröckeltest du ab?, bröckelte er ab?, bröckelten wir ab?, bröckeltet ihr ab?, bröckelten sie ab?
- Perfekt: sei ich abgebröckelt?, seiest du abgebröckelt?, sei er abgebröckelt?, seien wir abgebröckelt?, seiet ihr abgebröckelt?, seien sie abgebröckelt?
- Plusquamperfekt: wäre ich abgebröckelt?, wärest du abgebröckelt?, wäre er abgebröckelt?, wären wir abgebröckelt?, wäret ihr abgebröckelt?, wären sie abgebröckelt?
- Futur I: werde ich abbröckeln?, werdest du abbröckeln?, werde er abbröckeln?, werden wir abbröckeln?, werdet ihr abbröckeln?, werden sie abbröckeln?
- Futur II: werde ich abgebröckelt sein?, werdest du abgebröckelt sein?, werde er abgebröckelt sein?, werden wir abgebröckelt sein?, werdet ihr abgebröckelt sein?, werden sie abgebröckelt sein?
Konjunktiv II (würde) Aktiv
- Präteritum: würde ich abbröckeln?, würdest du abbröckeln?, würde er abbröckeln?, würden wir abbröckeln?, würdet ihr abbröckeln?, würden sie abbröckeln?
- Plusquamperfekt: würde ich abgebröckelt sein?, würdest du abgebröckelt sein?, würde er abgebröckelt sein?, würden wir abgebröckelt sein?, würdet ihr abgebröckelt sein?, würden sie abgebröckelt sein?
Imperativ Aktiv
- Präsens: bröck(e)l(e) (du) ab, bröckeln wir ab, bröckelt (ihr) ab, bröckeln Sie ab
Infinitiv/Partizip Aktiv
- Infinitiv I: abbröckeln, abzubröckeln
- Infinitiv II: abgebröckelt sein, abgebröckelt zu sein
- Partizip I: abbröckelnd
- Partizip II: abgebröckelt