Konjugation des Verbs vorrichten

Das Konjugieren des Verbs vorrichten erfolgt regelmäßig. Die Stammformen sind richtet vor, richtete vor und hat vorgerichtet. Als Hilfsverb von vorrichten wird "haben" verwendet. Die Vorsilbe vor- von vorrichten ist trennbar. Die Beugung erfolgt im Aktiv und die Darstellung als Hauptsatz. Zum besseren Verständnis stehen unzählige Beispiele für das Verb vorrichten zur Verfügung. Zum Üben und Festigen gibt es außerdem kostenlose Arbeitsblätter für vorrichten. Man kann nicht nur vorrichten konjugieren, sondern alle deutschen Verben. Kommentare

regelmäßig · haben · trennbar

vor·richten

richtet vor · richtete vor · hat vorgerichtet

 e-Erweiterung 

Englisch prepare, develop, set up

vorbereitend herrichten

(Akk.)

Unsere Webseite als App.
Bequem für unterwegs.
★★★★★ 4.9

Die einfach konjugierten Verbformen Präsens, Präteritum, Imperativ und Konjunktiv von vorrichten

Präsens

ich richt(e)⁵ vor
du richtest vor
er richtet vor
wir richten vor
ihr richtet vor
sie richten vor

Präteritum

ich richtete vor
du richtetest vor
er richtete vor
wir richteten vor
ihr richtetet vor
sie richteten vor

Imperativ

-
richt(e)⁵ (du) vor
-
richten wir vor
richtet (ihr) vor
richten Sie vor

Konjunktiv I

ich richte vor
du richtest vor
er richte vor
wir richten vor
ihr richtet vor
sie richten vor

Konjunktiv II

ich richtete vor
du richtetest vor
er richtete vor
wir richteten vor
ihr richtetet vor
sie richteten vor

Infinitiv

vorrichten
vorzurichten

Partizip

vorrichtend
vorgerichtet

⁵ Umgangssprachlicher Gebrauch


Indikativ

Das Verb vorrichten konjugiert im Indikativ Aktiv in den Zeitformen Gegenwart, Vergangenheit und Zukunft


Präsens

ich richt(e)⁵ vor
du richtest vor
er richtet vor
wir richten vor
ihr richtet vor
sie richten vor

Präteritum

ich richtete vor
du richtetest vor
er richtete vor
wir richteten vor
ihr richtetet vor
sie richteten vor

Perfekt

ich habe vorgerichtet
du hast vorgerichtet
er hat vorgerichtet
wir haben vorgerichtet
ihr habt vorgerichtet
sie haben vorgerichtet

Plusquam.

ich hatte vorgerichtet
du hattest vorgerichtet
er hatte vorgerichtet
wir hatten vorgerichtet
ihr hattet vorgerichtet
sie hatten vorgerichtet

Futur I

ich werde vorrichten
du wirst vorrichten
er wird vorrichten
wir werden vorrichten
ihr werdet vorrichten
sie werden vorrichten

Futur II

ich werde vorgerichtet haben
du wirst vorgerichtet haben
er wird vorgerichtet haben
wir werden vorgerichtet haben
ihr werdet vorgerichtet haben
sie werden vorgerichtet haben

⁵ Umgangssprachlicher Gebrauch

Unsere Webseite als App.
Bequem für unterwegs.
★★★★★ 4.9

Konjunktiv

Die Konjugation im Konjunktiv I und II bzw. in den Zeiten Präsens, Präteritum, Perfekt, Plusquamperfekt und Futur für das Verb vorrichten


Konjunktiv I

ich richte vor
du richtest vor
er richte vor
wir richten vor
ihr richtet vor
sie richten vor

Konjunktiv II

ich richtete vor
du richtetest vor
er richtete vor
wir richteten vor
ihr richtetet vor
sie richteten vor

Konj. Perfekt

ich habe vorgerichtet
du habest vorgerichtet
er habe vorgerichtet
wir haben vorgerichtet
ihr habet vorgerichtet
sie haben vorgerichtet

Konj. Plusquam.

ich hätte vorgerichtet
du hättest vorgerichtet
er hätte vorgerichtet
wir hätten vorgerichtet
ihr hättet vorgerichtet
sie hätten vorgerichtet

Konj. Futur I

ich werde vorrichten
du werdest vorrichten
er werde vorrichten
wir werden vorrichten
ihr werdet vorrichten
sie werden vorrichten

Konj. Futur II

ich werde vorgerichtet haben
du werdest vorgerichtet haben
er werde vorgerichtet haben
wir werden vorgerichtet haben
ihr werdet vorgerichtet haben
sie werden vorgerichtet haben

Konjunktiv II (würde)

Ersatzformen des Konjunktiv II konjugiert mit würde als finites Verb


Konjunktiv II

ich würde vorrichten
du würdest vorrichten
er würde vorrichten
wir würden vorrichten
ihr würdet vorrichten
sie würden vorrichten

Konj. Plusquam.

ich würde vorgerichtet haben
du würdest vorgerichtet haben
er würde vorgerichtet haben
wir würden vorgerichtet haben
ihr würdet vorgerichtet haben
sie würden vorgerichtet haben

Imperativ

Die Konjugationsformen im Imperativ Aktiv Präsens für das Verb vorrichten


Präsens

richt(e)⁵ (du) vor
richten wir vor
richtet (ihr) vor
richten Sie vor

⁵ Umgangssprachlicher Gebrauch

Infinitiv/Partizip

Die infiniten Formen Partizip und Infinitiv (mit zu) im Aktiv für vorrichten


Infinitiv I


vorrichten
vorzurichten

Infinitiv II


vorgerichtet haben
vorgerichtet zu haben

Partizip I


vorrichtend

Partizip II


vorgerichtet
Unsere Webseite als App.
Bequem für unterwegs.
★★★★★ 4.9

Übersetzungen

Übersetzungen von vorrichten


Deutsch vorrichten
Englisch prepare, develop, set up
Russisch отремонтировать, подготавливать, ремонтировать, устанавливать
Spanisch disponer, preparar
Französisch installer, préparer
Türkisch düzenlemek, hazırlamak
Portugiesisch arranjar, preparar
Italienisch allestire, preparare
Rumänisch aranja, pregăti
Ungarisch előkészít
Polnisch przygotować, ustawić
Griechisch ετοιμάζω, τακτοποιώ
Niederländisch inrichten, voorbereiden
Tschechisch připravit, zařídit
Schwedisch anordna, förbereda
Dänisch forberede, arrangere, indrette, lave til
Japanisch 整える, 準備する
Katalanisch organitzar, preparar
Finnisch järjestää, valmistella
Norwegisch forberede, tilrettelegge
Baskisch antolatu, prestatu
Serbisch pripremiti, urediti
Mazedonisch опремување, подготвување
Slowenisch pripraviti, urediti
Slowakisch pripraviť, zariadiť
Bosnisch pripremiti, urediti
Kroatisch pripremiti, urediti
Ukrainisch підготувати, устаткувати
Bulgarisch подготвям, приготвям
Belorussisch падрыхтоўка
Indonesisch menyiapkan
Vietnamesisch chuẩn bị
Usbekisch tayyorlash
Hindi तैयार करना
Chinesisch 准备
Thailändisch เตรียม
Koreanisch 준비하다
Aserbaidschanisch hazırlamaq
Georgisch მზადება
Bengalisch প্রস্তুত করা
Albanisch përgatit
Marathi तयार करणे
Nepalesisch तयार गर्नु
Telugu తయారుచేయడం
Lettisch sagatavot
Tamil தயார் செய்யுதல்
Estnisch valmistama
Armenisch պատրաստել
Kurdisch hazir kirin
Hebräischלארגן، להכין
Arabischتحضير، تهيئة
Persischآماده‌سازی
Urduتیار کرنا، تیاری

vorrichten in dict.cc


Übersetzungen 

Mitmachen


Hilf uns und werde ein Held indem Du neue Einträge hinzufügst und bestehende bewertest. Als Dankeschön kannst du bei erreichter Punktzahl diese Webseite ohne Werbung nutzen.



Anmelden

Alle Helden 

Bedeutungen

Bedeutungen und Synonyme von vorrichten

  • vorbereitend herrichten

vorrichten in openthesaurus.de

Bedeutungen  Synonyme 

Bildungsregeln

Detaillierte Regeln zur Konjugation

Wörterbücher

Alle Übersetzungswörterbücher

Verb vorrichten konjugieren

Zusammenfassung aller Zeitformen des Zeitworts, Tätigkeitsworts bzw. Tuworts vorrichten


Die vor·richten Konjugation online als Verbtabelle mit allen Verbformen in Singular (Einzahl) und Plural (Mehrzahl) in allen Personen (1. Person, 2.Person, 3. Person) übersichtlich dargestellt. Die Beugung bzw. Flexion des Verbs vor·richten ist somit eine Hilfestellung für Hausaufgaben, Prüfungen, Klausuren, für den Deutschuntericht der Schule, zum Deutsch Lernen, für das Studium, Deutsch als Fremdsprache (DaZ), Deutsch als Zweitsprache (DaZ) und für die Erwachsenenbildung. Gerade auch für Deutschlernende ist die korrekte Konjugation des Verbs bzw. die korrekt flektierten Formen (richtet vor - richtete vor - hat vorgerichtet) entscheidend. Weitere Informationen finden sich unter Wiktionary vorrichten und unter vorrichten im Duden.

vorrichten Konjugation

Präsens Präteritum Konjunktiv I Konjunktiv II Imperativ
ich richt(e) vorrichtete vorrichte vorrichtete vor-
du richtest vorrichtetest vorrichtest vorrichtetest vorricht(e) vor
er richtet vorrichtete vorrichte vorrichtete vor-
wir richten vorrichteten vorrichten vorrichteten vorrichten vor
ihr richtet vorrichtetet vorrichtet vorrichtetet vorrichtet vor
sie richten vorrichteten vorrichten vorrichteten vorrichten vor

Indikativ Aktiv

  • Präsens: ich richt(e) vor, du richtest vor, er richtet vor, wir richten vor, ihr richtet vor, sie richten vor
  • Präteritum: ich richtete vor, du richtetest vor, er richtete vor, wir richteten vor, ihr richtetet vor, sie richteten vor
  • Perfekt: ich habe vorgerichtet, du hast vorgerichtet, er hat vorgerichtet, wir haben vorgerichtet, ihr habt vorgerichtet, sie haben vorgerichtet
  • Plusquamperfekt: ich hatte vorgerichtet, du hattest vorgerichtet, er hatte vorgerichtet, wir hatten vorgerichtet, ihr hattet vorgerichtet, sie hatten vorgerichtet
  • Futur I: ich werde vorrichten, du wirst vorrichten, er wird vorrichten, wir werden vorrichten, ihr werdet vorrichten, sie werden vorrichten
  • Futur II: ich werde vorgerichtet haben, du wirst vorgerichtet haben, er wird vorgerichtet haben, wir werden vorgerichtet haben, ihr werdet vorgerichtet haben, sie werden vorgerichtet haben

Konjunktiv Aktiv

  • Präsens: ich richte vor, du richtest vor, er richte vor, wir richten vor, ihr richtet vor, sie richten vor
  • Präteritum: ich richtete vor, du richtetest vor, er richtete vor, wir richteten vor, ihr richtetet vor, sie richteten vor
  • Perfekt: ich habe vorgerichtet, du habest vorgerichtet, er habe vorgerichtet, wir haben vorgerichtet, ihr habet vorgerichtet, sie haben vorgerichtet
  • Plusquamperfekt: ich hätte vorgerichtet, du hättest vorgerichtet, er hätte vorgerichtet, wir hätten vorgerichtet, ihr hättet vorgerichtet, sie hätten vorgerichtet
  • Futur I: ich werde vorrichten, du werdest vorrichten, er werde vorrichten, wir werden vorrichten, ihr werdet vorrichten, sie werden vorrichten
  • Futur II: ich werde vorgerichtet haben, du werdest vorgerichtet haben, er werde vorgerichtet haben, wir werden vorgerichtet haben, ihr werdet vorgerichtet haben, sie werden vorgerichtet haben

Konjunktiv II (würde) Aktiv

  • Präteritum: ich würde vorrichten, du würdest vorrichten, er würde vorrichten, wir würden vorrichten, ihr würdet vorrichten, sie würden vorrichten
  • Plusquamperfekt: ich würde vorgerichtet haben, du würdest vorgerichtet haben, er würde vorgerichtet haben, wir würden vorgerichtet haben, ihr würdet vorgerichtet haben, sie würden vorgerichtet haben

Imperativ Aktiv

  • Präsens: richt(e) (du) vor, richten wir vor, richtet (ihr) vor, richten Sie vor

Infinitiv/Partizip Aktiv

  • Infinitiv I: vorrichten, vorzurichten
  • Infinitiv II: vorgerichtet haben, vorgerichtet zu haben
  • Partizip I: vorrichtend
  • Partizip II: vorgerichtet

Kommentare



Anmelden

Unsere Webseite als App.
Bequem für unterwegs.
★★★★★ 4.9