Konjugation des Verbs hadern 〈Vorgangspassiv〉
Das Konjugieren des Verbs hadern erfolgt regelmäßig. Die Stammformen sind wird gehadert, wurde gehadert und ist gehadert worden. Als Hilfsverb von hadern wird "haben" verwendet. Die Beugung erfolgt im Vorgangspassiv und die Darstellung als Hauptsatz. Zum besseren Verständnis stehen unzählige Beispiele für das Verb hadern zur Verfügung. Zum Üben und Festigen gibt es außerdem kostenlose Arbeitsblätter für hadern. Man kann nicht nur hadern konjugieren, sondern alle deutschen Verben. Das Verb gehört zum Wortschatz des Zertifikats Deutsch bzw. zur Stufe C1. Kommentare ☆
C1 · regelmäßig · haben
wird gehadert · wurde gehadert · ist gehadert worden
Keine umgangssprachliche e-Tilgung möglich
quarrel, accuse, argue, be at odds, bemoan, bicker, blame, complain, grumble, quarrel with, wrangle
/ˈhaːdɐn/ · /ˈhaːdɐt/ · /ˈhaːdɐtə/ · /ɡəˈhaːdɐt/
mit jemandem, etwas unzufrieden sein und das beklagen; jemanden, etwas anklagen; das Kriegsbeil ausgraben, kabbeln, ausfechten, zanken
mit+D, (um+A)
» Ich haderte
mit unserem Arrangement. I struggled with our arrangement.
Die einfach konjugierten Verbformen Präsens, Präteritum, Imperativ und Konjunktiv von hadern
Präsens
| ich | werde | gehadert |
| du | wirst | gehadert |
| er | wird | gehadert |
| wir | werden | gehadert |
| ihr | werdet | gehadert |
| sie | werden | gehadert |
Präteritum
| ich | wurde | gehadert |
| du | wurdest | gehadert |
| er | wurde | gehadert |
| wir | wurden | gehadert |
| ihr | wurdet | gehadert |
| sie | wurden | gehadert |
Konjunktiv I
| ich | werde | gehadert |
| du | werdest | gehadert |
| er | werde | gehadert |
| wir | werden | gehadert |
| ihr | werdet | gehadert |
| sie | werden | gehadert |
Konjunktiv II
| ich | würde | gehadert |
| du | würdest | gehadert |
| er | würde | gehadert |
| wir | würden | gehadert |
| ihr | würdet | gehadert |
| sie | würden | gehadert |
Indikativ
Das Verb hadern konjugiert im Indikativ Vorgangspassiv in den Zeitformen Gegenwart, Vergangenheit und Zukunft
Präsens
| ich | werde | gehadert |
| du | wirst | gehadert |
| er | wird | gehadert |
| wir | werden | gehadert |
| ihr | werdet | gehadert |
| sie | werden | gehadert |
Präteritum
| ich | wurde | gehadert |
| du | wurdest | gehadert |
| er | wurde | gehadert |
| wir | wurden | gehadert |
| ihr | wurdet | gehadert |
| sie | wurden | gehadert |
Perfekt
| ich | bin | gehadert | worden |
| du | bist | gehadert | worden |
| er | ist | gehadert | worden |
| wir | sind | gehadert | worden |
| ihr | seid | gehadert | worden |
| sie | sind | gehadert | worden |
Plusquam.
| ich | war | gehadert | worden |
| du | warst | gehadert | worden |
| er | war | gehadert | worden |
| wir | waren | gehadert | worden |
| ihr | wart | gehadert | worden |
| sie | waren | gehadert | worden |
Futur I
| ich | werde | gehadert | werden |
| du | wirst | gehadert | werden |
| er | wird | gehadert | werden |
| wir | werden | gehadert | werden |
| ihr | werdet | gehadert | werden |
| sie | werden | gehadert | werden |
Konjunktiv
Die Konjugation im Konjunktiv I und II bzw. in den Zeiten Präsens, Präteritum, Perfekt, Plusquamperfekt und Futur für das Verb hadern
Konjunktiv I
| ich | werde | gehadert |
| du | werdest | gehadert |
| er | werde | gehadert |
| wir | werden | gehadert |
| ihr | werdet | gehadert |
| sie | werden | gehadert |
Konjunktiv II
| ich | würde | gehadert |
| du | würdest | gehadert |
| er | würde | gehadert |
| wir | würden | gehadert |
| ihr | würdet | gehadert |
| sie | würden | gehadert |
Konj. Perfekt
| ich | sei | gehadert | worden |
| du | seiest | gehadert | worden |
| er | sei | gehadert | worden |
| wir | seien | gehadert | worden |
| ihr | seiet | gehadert | worden |
| sie | seien | gehadert | worden |
Konj. Plusquam.
| ich | wäre | gehadert | worden |
| du | wärest | gehadert | worden |
| er | wäre | gehadert | worden |
| wir | wären | gehadert | worden |
| ihr | wäret | gehadert | worden |
| sie | wären | gehadert | worden |
Konjunktiv II (würde)
Ersatzformen des Konjunktiv II konjugiert mit würde als finites Verb
Imperativ
Die Konjugationsformen im Imperativ Vorgangspassiv Präsens für das Verb hadern
Infinitiv/Partizip
Die infiniten Formen Partizip und Infinitiv (mit zu) im Vorgangspassiv für hadern
Beispiele
Beispielsätze für hadern
-
Ich
haderte
mit unserem Arrangement.
I struggled with our arrangement.
-
Ich bin niemand, der
hadert
.
I am nobody who complains.
-
Maria
hadert
mit ihrem Schicksal.
Maria struggles with her fate.
-
SPD
hadert
mit der Brutto-Netto-Falle.
SPD struggles with the gross-net trap.
-
Ihre Karriere als Harfenspielerin hat sie für die Familie aufgegeben, nicht ohne mit dem Schicksal
zu
hadern
.
She gave up her career as a harpist for the family, not without struggling with fate.
-
Du ringst und
haderst
mit dem Vater, setzt den letzten Feuerfunken Hoffnung auf ihn und erheischst Heil und Antwort.
You call and argue with the father, placing the last spark of hope on him and demanding healing and an answer.
Beispiele
Übersetzungen
Übersetzungen von hadern
-
hadern
quarrel, accuse, argue, be at odds, bemoan, bicker, blame, complain
спорить, ссориться, враждовать, жаловаться, недовольствоваться, обвинять, поспорить, поссориться
culpar, discutir, estar descontenta con, estar descontenta de, estar descontento, estar descontento con, estar descontento de, lamentarse
accuser, disputer, quereller, rebeller, râler, se disputer avec, se plaindre, se quereller
cebelleşmek, kınamak, suçlamak, sızlanmak, tartışmak, yakınmak, çekişmek, çekişmekmitile
estar zangado com, acusar, debater, discutir, estar zangado, lamentar, queixar-se, queixar-se de
accusare, altercare con, discutere, fare questioni, lamentare, lamentarsi, litigare, litigare con
acuza, fi nemulțumit, se certa, se plânge
kesereg, panaszkodik, veszekszik, vitázik, vádolni
narzekać, oskarżać, spierać się, zrzędzić
διαμαρτύρομαι, διαφωνώ, κατηγορώ, μάχομαι, μεμψιμοιρώ, παραπονιέμαι, φιλονικώ
beklagen, in opstand komen, klagen, morren, ruzie maken, ruziën, twisten, zeuren
hádat se, hádání, obviňovat, pohádat se, stěžovat si
gnälla, klaga, anklaga, bråka, sörja, tvista
anklage, brokke sig, kives, klage, skændes, strides
不満, 争う, 口論する, 愚痴, 訴える, 非難する
acusar, barallar-se, discutir, lamentar-se, queixar-se
kitistä, riidellä, syyttää, valittaa
anklage, klage, krangle, mene, sukke
haserre, kexatu, salaketa egin, tira-bira
biti nezadovoljan, optuživati, prebacivati, svađati se, žaliti se
жалење, незадоволство, обвинува, спор
biti nezadovoljen, obtoževati, prepirati se, pritoževati se
hádka, obviňovať, sporiť sa, sťažovať si
biti nezadovoljan, optuživati, svađati se, žaliti se
bunjati, optuživati, prigovarati, svađati se
звинувачувати, посперечатися, постійно нарікати, сваритися, скаржитися
карам, недоволствам, обвинявам, оплаквам се, споря
абвінаваць, пратэставаць, скардзіцца, спрэчка
berdebat, bertengkar, mengeluh, mengeluhkan, menuduh
buộc tội, cãi nhau, không hài lòng, phàn nàn, tranh cãi, tố cáo
ayblamoq, bahslashmoq, janjallashmoq, noroz bo'lish, shikoyat qilish
आरोप लगाना, झगड़ना, दोषारोप करना, नाराज होना, बहस करना, शिकायत करना
不满, 争吵, 吵架, 抱怨, 指控, 控告
กล่าวหา, ทะเลาะ, บ่น, ฟ้องร้อง, โต้เถียง, ไม่พอใจ
고발하다, 고소하다, 다투다, 말다툼하다, 불평하다, 항의하다
dalaşmaq, günahlandırmaq, ittiham etmək, mübahisə etmək, narazı olmaq, şikayət etmək
დადანაშაულება, კამათობა, ჩივლა, ჩხუბობა
অভিযুক্ত করা, অভিযোগ আনা, অভিযোগ করা, অসন্তুষ্ট থাকা, ঝগড়া করা, তর্ক করা
akuzoj, ankoj, grindem, padis, zihem
आरोप करणे, दोषारोप करणे, नाराज होणे, भांडणे, वाद करणे, शिकायत करणे
अभियोग लगाउनु, असन्तुष्ट हुनु, गुनासो गर्नु, झगडा गर्नु, दोषारोप गर्नु, बहस गर्नु
ఆరోపించు, గొడవపడు, తగవులాడు, నిందించు, ఫిర్యాదు చేయడం, సంతృప్తి లేకపోవడం
apsūdzēt, kašķēties, neapmierināt, strīdēties, sūdzēties, vainot
எதிர்ப்பு தெரிவிக்க, குற்றம் சாட்டுதல், குற்றம் சுமத்துதல், சண்டை போடு, தகராறு செய், புகார் கூறுதல்
kaebama, mitte rahul olema, süüdistama, tülitsema, vaidlema
ամբաստանել, բողոքել, հիասթափվել, մեղադրել, վիճաբանել, վիճել
munaqeşe kirin, narazî bûn, nîqaş kirin, tûmet kirin, îtham kirin, şikayet kirin
להאשים، להתווכח، להתלונן، לסבול
تذمر، جدال، شكاية، يتهم
جدل کردن، شکایت کردن، نارضایتی، نقض کردن
الزام دینا، بحث کرنا، جھگڑنا، شکایت کرنا، ملامت کرنا، ناراض ہونا
hadern in dict.cc
Übersetzungen
Mitmachen
Hilf uns und werde ein Held indem Du neue Einträge hinzufügst und bestehende bewertest. Als Dankeschön kannst du bei erreichter Punktzahl diese Webseite ohne Werbung nutzen.
|
|
Anmelden |
Bedeutungen
Bedeutungen und Synonyme von hadern- mit jemandem, etwas unzufrieden sein und das beklagen, jemanden, etwas anklagen
- das Kriegsbeil ausgraben, kabbeln, ausfechten, zanken, fetzen, zoffen
Bedeutungen Synonyme
Präpositionen
Präpositionen für hadern
jemand/etwas
mithadert
etwas jemand/etwas
mithadert
jemandem jemand/etwas
mithadert
jemandem umetwas jemand/etwas
mithadert
jemandem/etwas jemand/etwas
umhadert
etwas
Verwendungen Präpositionen
Bildungsregeln
Detaillierte Regeln zur Konjugation
Ableitungen
Abgeleitete Formen von hadern
≡ aalen
≡ adaptieren
≡ achteln
≡ addizieren
≡ adhärieren
≡ aasen
≡ abortieren
≡ addieren
≡ adden
≡ achseln
≡ ackern
≡ adeln
≡ abdizieren
≡ adoptieren
≡ adorieren
≡ achten
Wörterbücher
Alle Übersetzungswörterbücher
Verb hadern konjugieren
Zusammenfassung aller Zeitformen des Zeitworts, Tätigkeitsworts bzw. Tuworts hadern
Die gehadert werden Konjugation online als Verbtabelle mit allen Verbformen in Singular (Einzahl) und Plural (Mehrzahl) in allen Personen (1. Person, 2.Person, 3. Person) übersichtlich dargestellt. Die Beugung bzw. Flexion des Verbs gehadert werden ist somit eine Hilfestellung für Hausaufgaben, Prüfungen, Klausuren, für den Deutschuntericht der Schule, zum Deutsch Lernen, für das Studium, Deutsch als Fremdsprache (DaZ), Deutsch als Zweitsprache (DaZ) und für die Erwachsenenbildung. Gerade auch für Deutschlernende ist die korrekte Konjugation des Verbs bzw. die korrekt flektierten Formen (wird gehadert - wurde gehadert - ist gehadert worden) entscheidend. Weitere Informationen finden sich unter Wiktionary hadern und unter hadern im Duden.
hadern Konjugation
| Präsens | Präteritum | Konjunktiv I | Konjunktiv II | Imperativ | |
|---|---|---|---|---|---|
| ich | werde gehadert | wurde gehadert | werde gehadert | würde gehadert | - |
| du | wirst gehadert | wurdest gehadert | werdest gehadert | würdest gehadert | - |
| er | wird gehadert | wurde gehadert | werde gehadert | würde gehadert | - |
| wir | werden gehadert | wurden gehadert | werden gehadert | würden gehadert | - |
| ihr | werdet gehadert | wurdet gehadert | werdet gehadert | würdet gehadert | - |
| sie | werden gehadert | wurden gehadert | werden gehadert | würden gehadert | - |
Indikativ Vorgangspassiv
- Präsens: ich werde gehadert, du wirst gehadert, er wird gehadert, wir werden gehadert, ihr werdet gehadert, sie werden gehadert
- Präteritum: ich wurde gehadert, du wurdest gehadert, er wurde gehadert, wir wurden gehadert, ihr wurdet gehadert, sie wurden gehadert
- Perfekt: ich bin gehadert worden, du bist gehadert worden, er ist gehadert worden, wir sind gehadert worden, ihr seid gehadert worden, sie sind gehadert worden
- Plusquamperfekt: ich war gehadert worden, du warst gehadert worden, er war gehadert worden, wir waren gehadert worden, ihr wart gehadert worden, sie waren gehadert worden
- Futur I: ich werde gehadert werden, du wirst gehadert werden, er wird gehadert werden, wir werden gehadert werden, ihr werdet gehadert werden, sie werden gehadert werden
- Futur II: ich werde gehadert worden sein, du wirst gehadert worden sein, er wird gehadert worden sein, wir werden gehadert worden sein, ihr werdet gehadert worden sein, sie werden gehadert worden sein
Konjunktiv Vorgangspassiv
- Präsens: ich werde gehadert, du werdest gehadert, er werde gehadert, wir werden gehadert, ihr werdet gehadert, sie werden gehadert
- Präteritum: ich würde gehadert, du würdest gehadert, er würde gehadert, wir würden gehadert, ihr würdet gehadert, sie würden gehadert
- Perfekt: ich sei gehadert worden, du seiest gehadert worden, er sei gehadert worden, wir seien gehadert worden, ihr seiet gehadert worden, sie seien gehadert worden
- Plusquamperfekt: ich wäre gehadert worden, du wärest gehadert worden, er wäre gehadert worden, wir wären gehadert worden, ihr wäret gehadert worden, sie wären gehadert worden
- Futur I: ich werde gehadert werden, du werdest gehadert werden, er werde gehadert werden, wir werden gehadert werden, ihr werdet gehadert werden, sie werden gehadert werden
- Futur II: ich werde gehadert worden sein, du werdest gehadert worden sein, er werde gehadert worden sein, wir werden gehadert worden sein, ihr werdet gehadert worden sein, sie werden gehadert worden sein
Konjunktiv II (würde) Vorgangspassiv
- Präteritum: ich würde gehadert werden, du würdest gehadert werden, er würde gehadert werden, wir würden gehadert werden, ihr würdet gehadert werden, sie würden gehadert werden
- Plusquamperfekt: ich würde gehadert worden sein, du würdest gehadert worden sein, er würde gehadert worden sein, wir würden gehadert worden sein, ihr würdet gehadert worden sein, sie würden gehadert worden sein
Imperativ Vorgangspassiv
- Präsens: -, -, -, -
Infinitiv/Partizip Vorgangspassiv
- Infinitiv I: gehadert werden, gehadert zu werden
- Infinitiv II: gehadert worden sein, gehadert worden zu sein
- Partizip I: gehadert werdend
- Partizip II: gehadert worden