Konjugation des Verbs hadern 〈Vorgangspassiv〉 〈Nebensatz〉
Das Konjugieren des Verbs hadern erfolgt regelmäßig. Die Stammformen sind ... gehadert wird, ... gehadert wurde und ... gehadert worden ist. Als Hilfsverb von hadern wird "haben" verwendet. Die Beugung erfolgt im Vorgangspassiv und die Darstellung als Nebensatz. Zum besseren Verständnis stehen unzählige Beispiele für das Verb hadern zur Verfügung. Zum Üben und Festigen gibt es außerdem kostenlose Arbeitsblätter für hadern. Man kann nicht nur hadern konjugieren, sondern alle deutschen Verben. Das Verb gehört zum Wortschatz des Zertifikats Deutsch bzw. zur Stufe C1. Kommentare ☆
C1 · regelmäßig · haben
... gehadert wird · ... gehadert wurde · ... gehadert worden ist 
Keine umgangssprachliche e-Tilgung möglich
 quarrel, accuse, argue, be at odds, bemoan, bicker, blame, complain, grumble, quarrel with, wrangle
/ˈhaːdɐn/ · /ˈhaːdɐt/ · /ˈhaːdɐtə/ · /ɡəˈhaːdɐt/
mit jemandem, etwas unzufrieden sein und das beklagen; jemanden, etwas anklagen; das Kriegsbeil ausgraben, kabbeln, ausfechten, zanken
mit+D, (um+A)
» Ich haderte
mit unserem Arrangement.  I struggled with our arrangement.
Die einfach konjugierten Verbformen Präsens, Präteritum, Imperativ und Konjunktiv von hadern
Präsens
| ... | ich | gehadert | werde | 
| ... | du | gehadert | wirst | 
| ... | er | gehadert | wird | 
| ... | wir | gehadert | werden | 
| ... | ihr | gehadert | werdet | 
| ... | sie | gehadert | werden | 
Präteritum
| ... | ich | gehadert | wurde | 
| ... | du | gehadert | wurdest | 
| ... | er | gehadert | wurde | 
| ... | wir | gehadert | wurden | 
| ... | ihr | gehadert | wurdet | 
| ... | sie | gehadert | wurden | 
Konjunktiv I
| ... | ich | gehadert | werde | 
| ... | du | gehadert | werdest | 
| ... | er | gehadert | werde | 
| ... | wir | gehadert | werden | 
| ... | ihr | gehadert | werdet | 
| ... | sie | gehadert | werden | 
Konjunktiv II
| ... | ich | gehadert | würde | 
| ... | du | gehadert | würdest | 
| ... | er | gehadert | würde | 
| ... | wir | gehadert | würden | 
| ... | ihr | gehadert | würdet | 
| ... | sie | gehadert | würden | 
Indikativ
Das Verb hadern konjugiert im Indikativ Vorgangspassiv in den Zeitformen Gegenwart, Vergangenheit und Zukunft
Präsens
| ... | ich | gehadert | werde | 
| ... | du | gehadert | wirst | 
| ... | er | gehadert | wird | 
| ... | wir | gehadert | werden | 
| ... | ihr | gehadert | werdet | 
| ... | sie | gehadert | werden | 
Präteritum
| ... | ich | gehadert | wurde | 
| ... | du | gehadert | wurdest | 
| ... | er | gehadert | wurde | 
| ... | wir | gehadert | wurden | 
| ... | ihr | gehadert | wurdet | 
| ... | sie | gehadert | wurden | 
Perfekt
| ... | ich | gehadert | worden | bin | 
| ... | du | gehadert | worden | bist | 
| ... | er | gehadert | worden | ist | 
| ... | wir | gehadert | worden | sind | 
| ... | ihr | gehadert | worden | seid | 
| ... | sie | gehadert | worden | sind | 
Plusquam.
| ... | ich | gehadert | worden | war | 
| ... | du | gehadert | worden | warst | 
| ... | er | gehadert | worden | war | 
| ... | wir | gehadert | worden | waren | 
| ... | ihr | gehadert | worden | wart | 
| ... | sie | gehadert | worden | waren | 
Futur I
| ... | ich | gehadert | werden | werde | 
| ... | du | gehadert | werden | wirst | 
| ... | er | gehadert | werden | wird | 
| ... | wir | gehadert | werden | werden | 
| ... | ihr | gehadert | werden | werdet | 
| ... | sie | gehadert | werden | werden | 
Konjunktiv
Die Konjugation im Konjunktiv I und II bzw. in den Zeiten Präsens, Präteritum, Perfekt, Plusquamperfekt und Futur für das Verb hadern
Konjunktiv I
| ... | ich | gehadert | werde | 
| ... | du | gehadert | werdest | 
| ... | er | gehadert | werde | 
| ... | wir | gehadert | werden | 
| ... | ihr | gehadert | werdet | 
| ... | sie | gehadert | werden | 
Konjunktiv II
| ... | ich | gehadert | würde | 
| ... | du | gehadert | würdest | 
| ... | er | gehadert | würde | 
| ... | wir | gehadert | würden | 
| ... | ihr | gehadert | würdet | 
| ... | sie | gehadert | würden | 
Konj. Perfekt
| ... | ich | gehadert | worden | sei | 
| ... | du | gehadert | worden | seiest | 
| ... | er | gehadert | worden | sei | 
| ... | wir | gehadert | worden | seien | 
| ... | ihr | gehadert | worden | seiet | 
| ... | sie | gehadert | worden | seien | 
Konj. Plusquam.
| ... | ich | gehadert | worden | wäre | 
| ... | du | gehadert | worden | wärest | 
| ... | er | gehadert | worden | wäre | 
| ... | wir | gehadert | worden | wären | 
| ... | ihr | gehadert | worden | wäret | 
| ... | sie | gehadert | worden | wären | 
Konjunktiv II (würde)
Ersatzformen des Konjunktiv II konjugiert mit würde als finites Verb
Imperativ
Die Konjugationsformen im Imperativ Vorgangspassiv Präsens für das Verb hadern
Infinitiv/Partizip
Die infiniten Formen Partizip und Infinitiv (mit zu) im Vorgangspassiv für hadern
Beispiele
Beispielsätze für hadern
- 
Ich haderte mit unserem Arrangement.
 I struggled with our arrangement. 
- 
Ich bin niemand, der hadert .
 I am nobody who complains. 
- 
Maria hadert mit ihrem Schicksal.
 Maria struggles with her fate. 
- 
SPD hadert mit der Brutto-Netto-Falle.
 SPD struggles with the gross-net trap. 
- 
Ihre Karriere als Harfenspielerin hat sie für die Familie aufgegeben, nicht ohne mit dem Schicksal zu hadern .
 She gave up her career as a harpist for the family, not without struggling with fate. 
- 
Du ringst und haderst mit dem Vater, setzt den letzten Feuerfunken Hoffnung auf ihn und erheischst Heil und Antwort.
 You call and argue with the father, placing the last spark of hope on him and demanding healing and an answer. 
Beispiele
Übersetzungen
Übersetzungen von hadern
- 
hadern 
- quarrel, accuse, argue, be at odds, bemoan, bicker, blame, complain 
- спорить, ссориться, враждовать, жаловаться, недовольствоваться, обвинять, поспорить, поссориться 
- culpar, discutir, estar descontenta con, estar descontenta de, estar descontento, estar descontento con, estar descontento de, lamentarse 
- accuser, disputer, quereller, rebeller, râler, se disputer avec, se plaindre, se quereller 
- cebelleşmek, kınamak, suçlamak, sızlanmak, tartışmak, yakınmak, çekişmek, çekişmekmitile 
- estar zangado com, acusar, debater, discutir, estar zangado, lamentar, queixar-se, queixar-se de 
- accusare, altercare con, discutere, fare questioni, lamentare, lamentarsi, litigare, litigare con 
- acuza, fi nemulțumit, se certa, se plânge 
- kesereg, panaszkodik, veszekszik, vitázik, vádolni 
- narzekać, oskarżać, spierać się, zrzędzić 
- διαμαρτύρομαι, διαφωνώ, κατηγορώ, μάχομαι, μεμψιμοιρώ, παραπονιέμαι, φιλονικώ 
- beklagen, in opstand komen, klagen, morren, ruzie maken, ruziën, twisten, zeuren 
- hádat se, hádání, obviňovat, pohádat se, stěžovat si 
- gnälla, klaga, anklaga, bråka, sörja, tvista 
- anklage, brokke sig, kives, klage, skændes, strides 
- 不満, 争う, 口論する, 愚痴, 訴える, 非難する 
- acusar, barallar-se, discutir, lamentar-se, queixar-se 
- kitistä, riidellä, syyttää, valittaa 
- anklage, klage, krangle, mene, sukke 
- haserre, kexatu, salaketa egin, tira-bira 
- biti nezadovoljan, optuživati, prebacivati, svađati se, žaliti se 
- жалење, незадоволство, обвинува, спор 
- biti nezadovoljen, obtoževati, prepirati se, pritoževati se 
- hádka, obviňovať, sporiť sa, sťažovať si 
- biti nezadovoljan, optuživati, svađati se, žaliti se 
- bunjati, optuživati, prigovarati, svađati se 
- звинувачувати, посперечатися, постійно нарікати, сваритися, скаржитися 
- карам, недоволствам, обвинявам, оплаквам се, споря 
- абвінаваць, пратэставаць, скардзіцца, спрэчка 
- berdebat, bertengkar, mengeluh, mengeluhkan, menuduh 
- buộc tội, cãi nhau, không hài lòng, phàn nàn, tranh cãi, tố cáo 
- ayblamoq, bahslashmoq, janjallashmoq, noroz bo'lish, shikoyat qilish 
- आरोप लगाना, झगड़ना, दोषारोप करना, नाराज होना, बहस करना, शिकायत करना 
- 不满, 争吵, 吵架, 抱怨, 指控, 控告 
- กล่าวหา, ทะเลาะ, บ่น, ฟ้องร้อง, โต้เถียง, ไม่พอใจ 
- 고발하다, 고소하다, 다투다, 말다툼하다, 불평하다, 항의하다 
- dalaşmaq, günahlandırmaq, ittiham etmək, mübahisə etmək, narazı olmaq, şikayət etmək 
- დადანაშაულება, კამათობა, ჩივლა, ჩხუბობა 
- অভিযুক্ত করা, অভিযোগ আনা, অভিযোগ করা, অসন্তুষ্ট থাকা, ঝগড়া করা, তর্ক করা 
- akuzoj, ankoj, grindem, padis, zihem 
- आरोप करणे, दोषारोप करणे, नाराज होणे, भांडणे, वाद करणे, शिकायत करणे 
- अभियोग लगाउनु, असन्तुष्ट हुनु, गुनासो गर्नु, झगडा गर्नु, दोषारोप गर्नु, बहस गर्नु 
- ఆరోపించు, గొడవపడు, తగవులాడు, నిందించు, ఫిర్యాదు చేయడం, సంతృప్తి లేకపోవడం 
- apsūdzēt, kašķēties, neapmierināt, strīdēties, sūdzēties, vainot 
- எதிர்ப்பு தெரிவிக்க, குற்றம் சாட்டுதல், குற்றம் சுமத்துதல், சண்டை போடு, தகராறு செய், புகார் கூறுதல் 
- kaebama, mitte rahul olema, süüdistama, tülitsema, vaidlema 
- ամբաստանել, բողոքել, հիասթափվել, մեղադրել, վիճաբանել, վիճել 
- munaqeşe kirin, narazî bûn, nîqaş kirin, tûmet kirin, îtham kirin, şikayet kirin 
- להאשים، להתווכח، להתלונן، לסבול 
- تذمر، جدال، شكاية، يتهم 
- جدل کردن، شکایت کردن، نارضایتی، نقض کردن 
- الزام دینا، بحث کرنا، جھگڑنا، شکایت کرنا، ملامت کرنا، ناراض ہونا 
 hadern in dict.cc
Übersetzungen
Mitmachen
Hilf uns und werde ein Held indem Du neue Einträge hinzufügst und bestehende bewertest. Als Dankeschön kannst du bei erreichter Punktzahl diese Webseite ohne Werbung nutzen.
|  | Anmelden | 
Bedeutungen
Bedeutungen und Synonyme von hadern- mit jemandem, etwas unzufrieden sein und das beklagen, jemanden, etwas anklagen
- das Kriegsbeil ausgraben, kabbeln, ausfechten, zanken, fetzen, zoffen
Bedeutungen Synonyme
Präpositionen
Präpositionen für hadern
- jemand/etwas 
 mit- hadert - etwas 
- jemand/etwas 
 mit- hadert - jemandem 
- jemand/etwas 
 mit- hadert - jemandem um- etwas 
- jemand/etwas 
 mit- hadert - jemandem/etwas 
- jemand/etwas 
 um- hadert - etwas 
Verwendungen Präpositionen
Bildungsregeln
Detaillierte Regeln zur Konjugation
Ableitungen
Abgeleitete Formen von hadern
≡ ackern
≡ achteln
≡ abortieren
≡ aasen
≡ adoptieren
≡ abonnieren
≡ adeln
≡ addizieren
≡ adorieren
≡ adden
≡ addieren
≡ adaptieren
≡ aalen
≡ achseln
≡ adhärieren
≡ abdizieren
Wörterbücher
Alle Übersetzungswörterbücher
Verb hadern konjugieren
Zusammenfassung aller Zeitformen des Zeitworts, Tätigkeitsworts bzw. Tuworts hadern
Die gehadert werden Konjugation online als Verbtabelle mit allen Verbformen in Singular (Einzahl) und Plural (Mehrzahl) in allen Personen (1. Person, 2.Person, 3. Person) übersichtlich dargestellt. Die Beugung bzw. Flexion des Verbs gehadert werden ist somit eine Hilfestellung für Hausaufgaben, Prüfungen, Klausuren, für den Deutschuntericht der Schule, zum Deutsch Lernen, für das Studium, Deutsch als Fremdsprache (DaZ), Deutsch als Zweitsprache (DaZ) und für die Erwachsenenbildung. Gerade auch für Deutschlernende ist die korrekte Konjugation des Verbs bzw. die korrekt flektierten Formen (... gehadert wird - ... gehadert wurde - ... gehadert worden ist) entscheidend. Weitere Informationen finden sich unter Wiktionary hadern und unter hadern im Duden.
hadern Konjugation
| Präsens | Präteritum | Konjunktiv I | Konjunktiv II | Imperativ | |
|---|---|---|---|---|---|
| ich | ... gehadert werde | ... gehadert wurde | ... gehadert werde | ... gehadert würde | - | 
| du | ... gehadert wirst | ... gehadert wurdest | ... gehadert werdest | ... gehadert würdest | - | 
| er | ... gehadert wird | ... gehadert wurde | ... gehadert werde | ... gehadert würde | - | 
| wir | ... gehadert werden | ... gehadert wurden | ... gehadert werden | ... gehadert würden | - | 
| ihr | ... gehadert werdet | ... gehadert wurdet | ... gehadert werdet | ... gehadert würdet | - | 
| sie | ... gehadert werden | ... gehadert wurden | ... gehadert werden | ... gehadert würden | - | 
Indikativ Vorgangspassiv
- Präsens: ... ich gehadert werde, ... du gehadert wirst, ... er gehadert wird, ... wir gehadert werden, ... ihr gehadert werdet, ... sie gehadert werden
- Präteritum: ... ich gehadert wurde, ... du gehadert wurdest, ... er gehadert wurde, ... wir gehadert wurden, ... ihr gehadert wurdet, ... sie gehadert wurden
- Perfekt: ... ich gehadert worden bin, ... du gehadert worden bist, ... er gehadert worden ist, ... wir gehadert worden sind, ... ihr gehadert worden seid, ... sie gehadert worden sind
- Plusquamperfekt: ... ich gehadert worden war, ... du gehadert worden warst, ... er gehadert worden war, ... wir gehadert worden waren, ... ihr gehadert worden wart, ... sie gehadert worden waren
- Futur I: ... ich gehadert werden werde, ... du gehadert werden wirst, ... er gehadert werden wird, ... wir gehadert werden werden, ... ihr gehadert werden werdet, ... sie gehadert werden werden
- Futur II: ... ich gehadert worden sein werde, ... du gehadert worden sein wirst, ... er gehadert worden sein wird, ... wir gehadert worden sein werden, ... ihr gehadert worden sein werdet, ... sie gehadert worden sein werden
Konjunktiv Vorgangspassiv
- Präsens: ... ich gehadert werde, ... du gehadert werdest, ... er gehadert werde, ... wir gehadert werden, ... ihr gehadert werdet, ... sie gehadert werden
- Präteritum: ... ich gehadert würde, ... du gehadert würdest, ... er gehadert würde, ... wir gehadert würden, ... ihr gehadert würdet, ... sie gehadert würden
- Perfekt: ... ich gehadert worden sei, ... du gehadert worden seiest, ... er gehadert worden sei, ... wir gehadert worden seien, ... ihr gehadert worden seiet, ... sie gehadert worden seien
- Plusquamperfekt: ... ich gehadert worden wäre, ... du gehadert worden wärest, ... er gehadert worden wäre, ... wir gehadert worden wären, ... ihr gehadert worden wäret, ... sie gehadert worden wären
- Futur I: ... ich gehadert werden werde, ... du gehadert werden werdest, ... er gehadert werden werde, ... wir gehadert werden werden, ... ihr gehadert werden werdet, ... sie gehadert werden werden
- Futur II: ... ich gehadert worden sein werde, ... du gehadert worden sein werdest, ... er gehadert worden sein werde, ... wir gehadert worden sein werden, ... ihr gehadert worden sein werdet, ... sie gehadert worden sein werden
Konjunktiv II (würde) Vorgangspassiv
- Präteritum: ... ich gehadert werden würde, ... du gehadert werden würdest, ... er gehadert werden würde, ... wir gehadert werden würden, ... ihr gehadert werden würdet, ... sie gehadert werden würden
- Plusquamperfekt: ... ich gehadert worden sein würde, ... du gehadert worden sein würdest, ... er gehadert worden sein würde, ... wir gehadert worden sein würden, ... ihr gehadert worden sein würdet, ... sie gehadert worden sein würden
Imperativ Vorgangspassiv
- Präsens: -, -, -, -
Infinitiv/Partizip Vorgangspassiv
- Infinitiv I: gehadert werden, gehadert zu werden
- Infinitiv II: gehadert worden sein, gehadert worden zu sein
- Partizip I: gehadert werdend
- Partizip II: gehadert worden

